Nagroda Sacharowa

unijna nagroda

Nagroda Sacharowa, pełna nazwa: Nagroda im. Sacharowa za wolność myśli – wyróżnienie przyznawane dla jednej lub kilku osobistości, lub też grupy osób szczególnie zasłużonych w walce na rzecz praw człowieka i wolności. Nagroda ustanowiona w grudniu 1988 przez Parlament Europejski i nazwana na cześć radzieckiego naukowca oraz działacza politycznego Andrieja Sacharowa.

Nagroda im. Sacharowa za wolność myśli
Ilustracja
Wręczenie nagrody Malali Yousafzai w 2013 roku
Nagroda za

walka na rzecz prawa człowieka i wolności

Przyznający

Parlament Europejski

Organizacja

 Unia Europejska

Lokalizacja

Strasburg, Francja

Pierwsze rozdanie

1988

Strona internetowa

Nagroda Sacharowa przyznawana jest zwykle w październiku. Nominacji może udzielić grupa polityczna lub przynajmniej 40 posłów Parlamentu Europejskiego. Komisja do Spraw Zagranicznych i Komisja Rozwoju poprzez głosowanie wybierają trzech finalistów z listy nominowanych, następnie Konferencja Przewodniczących PE wybiera laureata.

Podczas pierwszej edycji nagroda została przyznana Nelsonowi Mandeli i Anatolijowi Marczenko ex aequo. W 1990 nagrodę przyznano Aung San Suu Kyi, która nie mogła jej odebrać aż do 2013 roku, ponieważ przebywała w więzieniu w Birmie. W 2020 postanowiono odebrać jej to wyróżnienie m.in. „za wspieranie masakry ludności muzułmańskiej Rohindżów w Mijanmie”[1]. Nagrodę przyznaje się również organizacjom. Pierwszą z nich, która została uhonorowana była argentyńska Matki z Plaza de Mayo w 1992. Pięciu laureatów otrzymało później Pokojową Nagrodę Nobla – kolejno: Nelson Mandela, Aung San Suu Kyi, Malala Yousafzai, Denis Mukwege i Nadia Murad.

Laureaci

RokWyróżnionyKrajUwagi
1988 Nelson Mandela[2]  Południowa Afryka
Anatolij Marczenko[3]  ZSRRnagroda przyznana pośmiertnie
1989 Alexander Dubček[4]  Słowacja
1990 Aung San Suu Kyi[5]  Mjanmawykluczona z grona laureatów we wrześniu 2020 r.[6]
1991Adem Demaçi[7]  Kosowo
1992 Matki z Plaza de Mayo[8]  Argentyna
1993dziennik Oslobođenje[9]  Bośnia i Hercegowina
1994 Taslima Nasrin[10]  Bangladesz
1995 Leyla Zana[11]  Turcja
1996 Wei Jingsheng[12]  Chińska Republika Ludowa
1997 Salima Ghezali[13]  Algieria
1998 Ibrahim Rugova[14]  Kosowo
1999 Xanana Gusmão[15]  Timor Wschodni
2000¡Basta Ya![16]  Hiszpania
2001 Nurit Peled[17]  Izrael
Izzat Ghazzawi[18]  Palestyna
Zacarias Kamwenho[19]  Angola
2002Oswaldo Payá[20]  Kuba
2003 Organizacja Narodów Zjednoczonych[21]
Kofi Annan[21]  Ghana
2004Białoruskie Stowarzyszenie Dziennikarzy[22]  Białoruś
2005 Kobiety w Bieli[23]  Kuba
Reporterzy bez Granic[24]
Hauwa Ibrahim[25]  Nigeria
2006 Alaksandr Milinkiewicz[26]  Białoruś
2007 Salih Mahmoud Osman[27]  Sudan
2008 Hu Jia[28]  Chińska Republika Ludowa
2009Stowarzyszenie Memoriał[29]  Rosja
2010 Guillermo Fariñas[30]  Kuba
2011Mohamed Bouazizi[31]  Tunezjanagroda przyznana pośmiertnie
Asma Mahfuz[32]  Egipt
Ahmad as-Sanusi[33]  Libia
Razan Zajtuna[34]  Syria
Ali Farzat[35]  Syria
2012 Dżafar Panahi[36]  Iran
Nasrin Sotude[37]  Iran
2013 Malala Yousafzai[38]  Pakistan
2014 Denis Mukwege[39]  Demokratyczna Republika Konga
2015 Raif Badawi[40]  Arabia Saudyjska
2016 Nadia Murad[41]  Irak
Lamiya Aji Bashar[41]  Irak
2017opozycja demokratyczna w Wenezueli[42]  Wenezuela
2018 Ołeh Sencow[43]  Ukraina
2019 Ilham Tohti[44]  Chińska Republika Ludowa
2020 Demokratyczna opozycja na Białorusi[45]  BiałoruśJako reprezentanta opozycji wskazano Radę Koordynacyjną ds. Przekazania Władzy na Białorusi[46].
2021 Aleksiej Nawalny[47]  Rosja
2022 Naród ukraiński[48]  Ukraina
2023Mahsa Jina Amini i ruch „Kobieta, Życie, Wolność”[49]  Irannagroda przyznana pośmiertnie

Przypisy

Linki zewnętrzne