სახაროვის პრემია

**სახაროვის პრემია**
	სახაროვის პრემია
	; დაჯილდოების ცერემონია. 2009 წელი, სტრასბური.
ჯილდო	€50,000
წარადგენს	ევროპის პარლამენტი
ქვეყანა	საფრანგეთი
ადგილმდებარეობა	სტრასბური
პირველად გადაეცა	1988
ბოლოს გადაეცა	2021
მიმდინარე მფლობელი	ალექსეი ნავალნი

ანდრია სახაროვის სახელობის პრემია დაარსდა 1988 წელს ევროპის პარლამენტის მიერ.

ჯილდო გაიცემა ყოველწლიურად შემდეგ სფეროებში წარმატების შემთხვევაში:

ადამიანის უფლებების და ძირითადი თავისუფლებების დაცვა.
დემოკრატიის განვითარება და კანონის უზენაესობის დაცვა.
საერთაშორისო სამართლის პატივისცემა.
უმცირესობის უფლებების დაცვა.

ლაურეატები

წელი	ლაურეატი	ეროვნება	შენიშვნა	სქოლიო
1988	ნელსონ მანდელა	სამხრეთ აფრიკის რესპუბლიკა	აპარტეიდის წინააღმდეგ მებრძოლი აქტივისტი და ს. ა. რ.-ის პრეზიდენტი	^[2]
1988	ანატოლი მარჩენკო (სიკვდილის შემდეგ)	სსრკ	საბჭოთა დისიდენტი, ავტორი და ადამიანის უფლებების აქტივისტი	^[2]
1989	ალექსანდრე დუბჩეკი	ჩეხოსლოვაკია	სლოვაკი პოლიტიკოსი, სცადა რეფორმების გატარება პრაღის გაზაფხულის პერიოდში	^[2]
1990	აუნ სან სუ ჩი	მიანმარი	ოპოზიციონერი პოლიტიკოსი, ადამიანის უფლებათა დამცველი და პაციფისტი	^[3]
1991	დემაჩი, ადემადემ დემაჩი	კოსოვო	პოლიტიკოსი და პოლიტპატიმარი	^[2]
1992	მაისის მოედნის მშობლები	არგენტინა	არგენტინელ მშობელთა ასოციაცია რომელთაც შვილები დაკარგეს ბინძური ომის დროს	^[3]
1993	Oslobođenje	ბოსნია და ჰერცეგოვინა	პოპულარული გაზეთი	^[3]
1994	ტასლიმა ნასრინი	ბანგლადეში	ფემინისტი	^[3]
1995	ზანა, ლეილალეილა ზანა	თურქეთი	ქურთული წარმოშობის პოლიტიკოსი ქალი, 10 წლით ჩასვეს ციხეში მხოლოდ იმის გამო, რომ თურქეთის პარლამენტში რამდენიმე სიტყვა წარმოსთქვა მშობლიური ენაზე	^[2]
1996	ჯინშენგი, უეიუეი ჯინშენგი	ჩინეთის სახალხო რესპუბლიკა	ჩინეთის დემოკრატიული მოძრაობის აქტივისტი	^[3]
1997	გეზალი, სალიმასალიმა გეზალი	ალჟირი	ჟურნალისტი და მწერალი, ქალთა უფლებების, ადამიანთა უფლებებისა და დემოკრატიის აქტივისტი ალჟირში	^[3]
1998	იბრაჰიმ რუგოვა	კოსოვო	ალბანელი პოლიტიკოსი, კოსოვოს პირველი პრეზიდენტი	^[2]
1999	გუჟმაუ, შანანაშანანა გუჟმაუ	აღმოსავლეთი ტიმორი	ყოფილი სამხედრო, აღმოსავლეთ ტიმორის პრეზიდენტი	^[4]
2000	Basta ¡Basta Ya!	ესპანეთი	ორგანიზაცია, რომელიც აერთიანებს სხვადასხვა პოლიტიკური ორიენტაციის პოლიტიკოსებს ტერორიზმის წინააღმდეგ	^[5]
2001	ნურიტ პელედ-ელჰანანი	ისრაელი	მშვიდობის აქტივისტი	^[2]
2001	ღაზავი, ისათისათ ღაზავი	პალესტინა	მწერალი, რამდენიმეჯერ დაკავებული იყო პოლიტიკური მოღვაწობის გამო ისრაელის ხელისუფლების მიერ	^[2]
2001	ზაქარიას კანვენჰო	ანგოლა	არქიეპისკოპოსი და მშვიდობის აქტივისტი	^[2]
2002	პაია, ოსვალდოოსვალდო პაია	კუბა	პოლიტიკური აქტივისტი და დისიდენტი	^[6]
2003	ანანი, კოფიკოფი ანანი (& გაერო)	—	ნობელის პრემიის ლაურეატი და გაეროს მეშვიდე გენერალური მდივანი	^[2]
2004	ბელარუსის ჟურნალისტთა ასოციაცია	ბელარუსი	არასამთავრობო ორგანიზაცია	^[7]
2005	ქალები თეთრებში	კუბა	ოპოზიციური მოძრაობა, რომელიც შედგებოდა დაპატიმრებულ დისიდენტთა ნათესავებისაგან	^[8]
2005	რეპორტიორები საზღვრების გარეშე	—	საფრანგეთში დაფუძნებული არასამთავრობო ორგანიზაცია, მხარს უჭერს პრესის თავისუფლებას	^[8]
2005	ჰაუვა იბრაჰიმი	ნიგერია	ადამიანის უფლებათა ადვოკატი	^[8]
2006	ალექსანდრე მილინკევიჩი	ბელარუსი	ბელარუსის გაერთიანებული დემოკრატიული ძალების ოპოზიციონერი კანდიდატი 2006 წლის საპრეზიდენტო არჩევნებში.	^[9]
2007	სალიჰ მაჰმუდ ოსმანი	სუდანი	ადამიანის უფლებათა ადვოკატი	^[3]
2008	ცზია, ჰუჰუ ცზია	ჩინეთის სახალხო რესპუბლიკა	აქტივისტი და დისიდენტი	^[10]
2009	მემორიალი	რუსეთი	საერთაშორისო სამოქალაქო უფლებების დამცველი საზოგადოება	^[11]
2010	გილერმო ფარინიასი	კუბა	ჟურნალისტი და პოლიტიკური დისიდენტი	^[12]
2011	ასმაა მაჰფუზი აჰმედ ალ-სენუსი, რაზან ზაიტუნეჰი, ალი ფერზატი მოჰამედ ბუაზიზი (სიკვდილის შემდეგ)	ეგვიპტე ლიბია სირია სირია ტუნისი	არაბული გაზაფხულის აქტივისტები, ადამიანის უფლებების დამცველები	^[13]
2012	ნასრინ სოტუდე ჯაფარ პანაჰი	ირანი	ირანელი დისიდენტები	^[14]
2013	მალალა იუსაფზაი	პაკისტანი	ქალთა უფლებებისა და განათლების საკითხების აქტივისტი	^[15]
2014	დენის მუკვეგე	კონგოს დრ	ჯგუფური გაუპატიურების მსხვერპლთა მკურნალი ექიმი	^[16]
2015	რაიფ ბადავი	საუდის არაბეთი	არაბი მწერალი, აქტივისტი და ბლოგერი	^[17]
2016	ნადია მურადი, ლამია აჯი ბაშარი	ერაყი	ეზიდი ადამიანის უფლებების დამცველები	^[18]
2017	ვენესუელის დემოკრატიული ოპოზიცია	ვენესუელა	დემოკრატიული ოპოზიცია მოიცავს ეროვნულ ასამბლეას (ხულიო ბორხესი) და ყველა პოლიტიკურ პატიმარს: ლეოპოლდო ლოპესი, ანტონიო ლედესმა, დანიელ სებალიოსი, იონ გოიკოეჩეა, ლორენტ სალეხი, ალფრედო რამოსი და ანდრეა გონსალესი.	^[19]
2018	ოლეგ სენცოვი	უკრაინა		^[20]
2019	ილჰამ ტოჰტი	ჩინეთი	უიღური ეკონომისტი და ადამიანის უფლებების აქტივისტი	^[21]
2020	ბელარუსის დემოკრატიული ოპოზიცია	ბელარუსი	საკოორდინაციო საბჭო	^[22]
2021	ალექსეი ნავალნი	რუსეთი	ოპოზიციონერი აქტივისტი	^[23]
2022	უკრაინელი ხალხი	უკრაინა		^[24]
2023	მაჰსა ამინი და მოძრაობა ქალი, სიცოცხლე, თავისუფლება	ირანი		^[25]

რესურსები ინტერნეტში

20 years of the Sakharov Prize: rewarding courage, self-sacrifice. ევროპის პარლამენტი (1 December 2008). ციტირების თარიღი: 22 October 2010.

სქოლიო

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]

[21]

[22]

[23]

[24]

[25]

სახაროვის პრემია
დაჯილდოების ცერემონია. 2009 წელი, სტრასბური.
ჯილდო	€50,000^[1]
წარადგენს	ევროპის პარლამენტი
ქვეყანა	საფრანგეთი
ადგილმდებარეობა	სტრასბური
პირველად გადაეცა	1988
ბოლოს გადაეცა	2021
მიმდინარე მფლობელი	ალექსეი ნავალნი