சந்தாளி மொழி

மொழியியலாளர் பால் சிட்வெல்லின் கூற்றுப்படி, இந்தோ-ஆரியர்கள் ஒடிசாவுக்கு குடியேறிய பின்னர் சுமார் 4000–3500 ஆண்டுகளுக்கு முன்பு இந்தோசீனாவிலிருந்து முண்டா மொழிகள் ஒடிசா கடற்கரைக்கு வந்திருக்கலாம்.^[2]

பத்தொன்பதாம் நூற்றாண்டு வரை, சந்தாளிக்கு எழுதப்பட்ட மொழி இல்லை, பகிரப்பட்ட அனைத்து அறிவும் வாய் வார்த்தையால் தலைமுறையிலிருந்து தலைமுறைக்கு பரவியது. இந்தியாவின் மொழிகளைப் படிப்பதில் ஐரோப்பிய ஆர்வம் சந்தாளி மொழியை ஆவணப்படுத்தும் முதல் முயற்சிகளுக்கு வழிவகுத்தது. பெங்காலி, ஒடியா மற்றும் ரோமன் எழுத்துகள் முதலில் ஏஆர் காம்ப்பெல், லார்ஸ் ஸ்குரூசுரட் மற்றும் பால் போடிங் உட்பட ஐரோப்பிய மானுடவியலாளர்களால் கதையாசிரியர்கள் மற்றும் சமயப்பரப்பாளர்களால் 1860 முன் சந்தாளி எழுத பயன்படுத்தப்பட்டன அவர்களின் முயற்சிகள் சந்தாலி அகராதிகள், நாட்டுப்புறக் கதைகளின் பதிப்புகள் மற்றும் மொழியின் உருவவியல், தொடரியல் மற்றும் ஒலிப்பு அமைப்பு பற்றிய ஆய்வுகளில் விளைந்தன.

1925 இல் மயூர்பஞ்ச் கவிஞர் ரகுநாத் முர்முவால் சந்தாளிக்காக ஓல் சிக்கி என்ற எழுத்து உருவாக்கப்பட்டது மற்றும் முதலில் 1939 இல் வெளியிடப்பட்டது.^[3][4]

சந்தாளி எழுத்தாகக ஓல் சிக்கி சந்தால் சமூகங்களிடையே பரவலாக ஏற்றுக்கொள்ளப்படுகிறது. தற்போது மேற்கு வங்கம், ஒடிசா மற்றும் ஜார்க்கண்டில், ஓல் சிக்கி சந்தாளி இலக்கியம் மற்றும் மொழிக்கான அதிகாரப்பூர்வ எழுத்து ஆகும்.^[5][6] இருப்பினும், வங்காள தேசத்தைச் சேர்ந்த பயனர்கள் அதற்கு பதிலாக பெங்காலி எழுத்தைப் பயன்படுத்துகின்றனர்.

தென்கிழக்கு பீகாரின் பாகல்பூர் மற்றும் முங்கர் மாவட்டங்களில் ஜார்க்கண்டின் ஹசாரிபாக் மற்றும் மன்பம் மாவட்டங்கள்; மேற்கு வங்கத்தின் பாசிம் மிட்னாபூர், ஜார்கிராம், புருலியா, பாங்குரா மற்றும் பிர்பூம் மாவட்டங்கள்; மற்றும் ஒடிசாவின் பாலசோர் மற்றும் மயூர்பஞ்ச் மாவட்டங்களில் சந்தாளி பேசுபவர்கள் அதிக அளவில் உள்ளனர். சாந்தாளி பேசுபவர்கள் அசாம், மிசோரம் மற்றும் திரிபுரா மாநிலங்களிலும் உள்ளனர்.^[7][8]

இந்தியா, வங்காள தேசம், பூட்டான் மற்றும் நேபாளம் முழுவதும் ஏழு மில்லியனுக்கும் அதிகமான மக்கள் சந்தாளி பேசினர். அதன் பெரும்பாலான பேச்சாளர்கள் இந்தியாவில் வாழ்கின்றனர், 2001 ஆம் ஆண்டு மக்கள் தொகை கணக்கெடுப்பின்படி சார்கண்ட் (2.8 மில்லியன்), மேற்கு வங்கம் (2.2 மில்லியன்), ஒடிசா (0.70 மில்லியன்), பீகார் (0.39 மில்லியன்), அசாம் (0.24 மில்லியன்) மற்றும் மிசோரம், அருணாச்சல பிரதேசம் மற்றும் திரிபுராவில் ஒவ்வொன்றிலும் சில ஆயிரம்.

இந்தியா, வங்காள தேசம், பூட்டான் மற்றும் நேபாளத்தில் , வியட்நாமிய மற்றும் கெமர் நாடுகளுக்குப் பிறகு அதிகம் பேசப்படும் மூன்றாவது ஆஸ்ட்ரோசியாடிக் மொழியாக திகழ்கிறது

அதிகாரப்பூர்வ நிலை

இது இந்திய அரசியலமைப்பின் எட்டாவது அட்டவணைப்படி இந்தியாவின் அங்கீகரிக்கப்பட்ட 22 பிராந்திய மொழிகளில் 22 மொழிகளில் சாந்தாலி ஒன்றாகும்.^[1] இது ஜார்கண்ட் மற்றும் மேற்கு வங்காள மாநிலங்களின் இரண்டாவது மாநில மொழியாகவும் அங்கீகரிக்கப்பட்டுள்ளது.^[9][10]

சாந்தாலிக்கு 21 மெய் எழுத்துக்கள் உள்ளன, அவை இந்தோ-ஆரிய கடன் சொற்களில் முதன்மையாக நிகழ்கின்றன, ஆனால் பிரத்தியேகமாக இல்லை, அவை கீழே உள்ள அட்டவணையில் அடைப்புக்குறிக்குள் கொடுக்கப்பட்டுள்ளன.^[11]

சந்தாளி, எல்லா முண்டா மொழிகளையும் போலவே, ஒரு பின்னொட்டு திரட்டும் மொழியாகும் .

• இந்தியாவின் மொழிகள்
• இந்தியாவில் உத்தியோகபூர்வ அந்தஸ்துள்ள மொழிகள்
• மொத்த பேச்சாளர்களின் இந்திய மொழிகளின் பட்டியல்
• தேசிய மொழிபெயர்ப்பு பணி
• சந்தாலி விக்கிபீடியா
• ஓல் சிக்கி ஸ்கிரிப்ட்