பசுங்கொட்டை

உலகில் பல மொழிகளில் பிசுத்தாசியொ (Pistachio) என்றழைக்க்ப்படும் இச்சொல்லின் வரலாறு ஆங்கிலத்தில் பிஸ்தேசி ( "pistace") என்னும் இடைக்கால ஆங்கில மொழியிலிருந்து பெறப்பட்டது. அதுவும் பழைய பிரான்சிய மொழியில் இருந்தும் இலத்தீன மொழியில் இருந்தும் பெறப்பட்டது. பழம் கிரேக்க மொழியில் πιστάκιον "pistákion" என்றும் இடைக்கால பாரசீக மொழியில் "*pistak" என்றும் தற்கால பாரசீக மொழியில் پسته "pista" என்றும் அழைக்கப்பெறுகின்றது.^[2]

பிசுத்தாப்பருப்பு மரம் நடு ஆசியாவில் ஈரான் ஆப்கானித்தான் ஆகிய நாட்டுப்பகுதிகளில் இயல்பாக விளைகின்றது.^[3][4][5][6]. தொல்பொருளாய்வில் பிசுத்தாப் பருப்பு கி.மு 6750 ஆம் காலப்பகுதியிலேயே பொதுவாக உண்ணப்பட்டு வந்துள்ளது என்று கண்டறிந்துள்ளார்கள்.^[7] தற்கால பிசுத்தாப்பருப்பு (P. vera) முதலில் வெண்கலக் காலப்பகுதியில் (Bronze Age) நடு ஆசியாவில் பயிரடப்பட்டது. அதன் மிக முன்னதான சான்று தற்கால உசுபெக்கித்தானில் சார்க்குத்தான் (Djarkutan) என்னும் இடத்தில் இருந்து என்று கருதப்படுகின்றது.^[8][9]==விளைச்சல்--

பிசுத்தா விளைச்சல், 2019

நாடு	விளைவிப்பு (தொன்)
ஈரான்	337,815
ஐக்கிய அமெரிக்க நாடுகள்	335,660
சீனா	106,155
துருக்கி	85,000
சிரியா	31,813
உலகம்	911,829
Source: FAOSTAT of the United Nations[10]

2019 இல், உலகளாவிய பிசுத்தா விளைப்பு ஏறத்தாழ 0.9 மில்லியன் தொன், இதில் ஈரானும் அமெரிக்காவும் மட்டும் சேர்ந்து முதன்மை விளைவிப்பாளராக 74%. இரண்டாவதாக சீனா, துருக்கி, சிரியா உள்ளன.^[10]