คณะกรรมการโอลิมปิกแห่งชาติ

คณะกรรมการโอลิมปิกแห่งชาติทั้งหลาย ล้วนเป็นสมาชิกของ สมาคมคณะกรรมการโอลิมปิกแห่งชาติ (Association of National Olympic Committees; ANOC) และยังแบ่งออกเป็นสมาคมระดับทวีปอีก 5 แห่งด้วย

ทวีป	สมาคม	จำนวนเอ็นโอซี	เอ็นโอซีแรกสุด (พ.ศ.)	เอ็นโอซีล่าสุด (พ.ศ.)
แอฟริกา	สมาคมคณะกรรมการโอลิมปิกแห่งชาติแอฟริกา	54	อียิปต์ (2453)	ซูดานใต้ (2558)
อเมริกา	องค์การกีฬาแพนอเมริกัน	41	สหรัฐ (2437)	ดอมินีกา (2536)  เซนต์คิตส์และเนวิส (2536)  เซนต์ลูเชีย (2536)
เอเชีย	สภาโอลิมปิกแห่งเอเชีย	44[3]	ญี่ปุ่น (2455)	ติมอร์-เลสเต (2546)
ยุโรป	คณะกรรมการโอลิมปิกยุโรป	50	ฝรั่งเศส (2437)	คอซอวอ (2557)
โอเชียเนีย	คณะกรรมการโอลิมปิกแห่งชาติโอเชียเนีย	17	ออสเตรเลีย (2438)	ตูวาลู (2550)

ต่อไปนี้เป็นรายชื่อตามลำดับเวลา ของคณะกรรมการโอลิมปิกแห่งชาติจาก 204 ประเทศ ซึ่งคณะกรรมการโอลิมปิกสากลให้การรับรอง ตั้งแต่เริ่มก่อตั้งเมื่อปี พ.ศ. 2437 (ค.ศ. 1894) คณะกรรมการของหลายประเทศในจำนวนนี้ ก่อตั้งขึ้นมาแล้วหลายปีก่อนจะให้การรับรอง ขณะที่อีกส่วนหนึ่งมีการรับรองโดยทันทีเมื่อก่อตั้งขึ้น สำหรับคณะกรรมการโอลิมปิกของรัฐในอดีตซึ่งทุกวันนี้ไม่มีอยู่ จะแสดงด้วยตัวเอน

คณะกรรมการโอลิมปิกและกีฬาแห่งมาเก๊า ก่อตั้งขึ้นเมื่อปี พ.ศ. 2530 (ค.ศ. 1987) และมีความพยายามที่จะลงทะเบียนกับไอโอซีมาโดยตลอด แต่ยังคงไม่มีการรับรองอย่างเป็นทางการ ด้วยเหตุนี้จึงไม่มีนักกีฬาเข้าร่วมแข่งขันในโอลิมปิก ภายใต้ชื่อ มาเก๊าของจีน อย่างไรก็ตาม ยังได้เข้าแข่งขันในกีฬาพาราลิมปิก เช่นเดียวกับ หมู่เกาะแฟโร ที่มีการรับรองคณะกรรมการพาราลิมปิกแห่งชาติ^[5]

ประเทศอื่นๆ ที่คณะกรรมการโอลิมปิกยังไม่ให้การรับรอง ประกอบด้วย คาตาโลเนีย^[6] ยิบรอลตา^[7] เฟรนช์โปลินีเซีย^[8] นีอูเอ^[9] โซมาลิแลนด์^[10] นิวแคลิโดเนีย^[11] เคอร์ดิสถาน^[12] ไซปรัสเหนือ^[13] อับคาเซีย^[14] ชาวอเมริกันพื้นเมือง^[15][16] หมู่เกาะนอร์เทิร์นมาเรียนา แองกวิลลา มอนต์เซอร์รัต และ หมู่เกาะเติกส์และหมู่เกาะเคคอส^[17]

• รายชื่อรหัสประเทศโดยคณะกรรมการโอลิมปิกสากล

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ คณะกรรมการโอลิมปิกแห่งชาติ

• คณะกรรมการโอลิมปิกแห่งชาติ ในเว็บไซต์คณะกรรมการโอลิมปิกสากล