รัฐสมาชิกเนโท

เนโทก่อตั้งขึ้นเมื่อวันที่ 4 เมษายน พ.ศ. 2492 ผ่านการลงนามในสนธิสัญญาแอตแลนติกเหนือ (สนธิสัญญาวอชิงตัน) ประกอบด้วยสมาชิกผู้ก่อตั้งซึ่งอยู่ในฝ่ายสัมพันธมิตร จำนวน 12 รัฐสมาชิก ได้แก่ แคนาดา เดนมาร์ก นอร์เวย์ เนเธอร์แลนด์ เบลเยียม โปรตุเกส ฝรั่งเศส ลักเซมเบิร์ก สหรัฐ สหราชอาณาจักร อิตาลี และไอซ์แลนด์ ^[4]

ฝ่ายสัมพันธมิตรทั้งหมดนี้ได้ลงนามในข้อตกลงออตตาวา^[5] ซึ่งเป็นเอกสารใน พ.ศ. 2494 กำหนดให้ความคุ้มครองพลเรือนของฝ่ายสัมพันธมิตร^[5][6]

สมาชิกปัจจุบันประกอบด้วย 32 ประเทศ นอกจาก 12 ประเทศผู้ก่อตั้งแล้ว ยังมีสมาชิกใหม่อีก 4 รายที่เข้าร่วมในช่วงสงครามเย็น ได้แก่ กรีซและตุรกี (พ.ศ. 2495) เยอรมนีตะวันตก (พ.ศ. 2498) และสเปน (พ.ศ. 2525) ใน พ.ศ. 2533 ดินแดนของอดีตเยอรมนีตะวันออกเพิ่มเข้ามาจากการรวมประเทศเยอรมนี เนโทขยายตัวเพิ่มเติมขึ้นอีกหลังสงครามเย็น ได้แก่ โปแลนด์ สาธารณรัฐเช็ก และฮังการี (พ.ศ. 2542) บัลแกเรีย โรมาเนีย ลัตเวีย ลิทัวเนีย สโลวาเกีย สโลวีเนีย และเอสโตเนีย (พ.ศ. 2547) โครเอเชียและแอลเบเนีย (พ.ศ. 2552) มอนเตเนโกร (พ.ศ. 2560) มาซิโดเนียเหนือ (พ.ศ. 2563) ฟินแลนด์ (พ.ศ. 2566) และสวีเดน (พ.ศ. 2567) จากดินแดนและสมาชิกที่เพิ่มเข้ามาระหว่าง พ.ศ. 2533–2567 ทั้งหมดเคยเป็นส่วนหนึ่งของสนธิสัญญาวอร์ซอ (รวมถึงรัฐบอลติกเดิมของสหภาพโซเวียต) หรือดินแดนของอดีตยูโกสลาเวียยกเว้นฟินแลนด์กับสวีเดน ไม่มีประเทศใดออกจากเนโทนับตั้งแต่ก่อตั้ง

ในปัจจุบัน องค์การสนธิสัญญาป้องกันแอตแลนติกเหนือมีพื้นที่ครอบคลุมทั้งหมด 27,581,382 ตารางกิโลเมตร (10,649,231 ตารางไมล์) นับตั้งแต่การภาคยานุวัติของสวีเดนเมื่อวันที่ 7 มีนาคม พ.ศ. 2567

ความต้องการเข้าร่วมเป็นสมาชิก

ข้อมูลเมื่อเดือนเมษายน พ.ศ. 2566 มีรัฐจำนวน 4 รัฐได้แจ้งเนโทอย่างเป็นทางการถึงความต้องการเข้าร่วมเป็นสมาชิกกับเนโท ได้แก่ บอสเนียและเฮอร์เซโกวีนา จอร์เจีย สวีเดน และยูเครน^[3]

• สมาชิกเนโทเห็นพ้องกันในการประชุมสุดยอดบูคาเรสต์ พ.ศ. 2551 ว่าจอร์เจียและยูเครน "จะกลายเป็นสมาชิกของเนโทในอนาคต"^[7]
• บอสเนียและเฮอร์เซโกวีนาได้รับคำเชิญจากเนโทในการเข้าร่วมแผนปฏิบัติการสมาชิกภาพ (Membership Action Plan: MAP) ในเดือนเมษายน พ.ศ. 2553^[7]
• ในเดือนพฤษภาคม พ.ศ. 2565 ฟินแลนด์และสวีเดนได้ยื่นหนังสือสมัครอย่างเป็นทางการเพื่อเข้าร่วมเป็นสมาชิกเนโทพร้อมกัน^[8][9]
  • ฟินแลนด์เข้าร่วมเป็นสมาชิกเมื่อวันที่ 4 เมษายน พ.ศ. 2566
  • สวีเดนเข้าร่วมเป็นสมาชิกเมื่อวันที่ 7 มีนาคม พ.ศ. 2567

สมาชิกปัจจุบันและวันที่รับเข้าเป็นสมาชิก มีดังนี้

ธง	แผนที่	ชื่อ	เมืองหลวง	วันที่ภาคยานุวัติ[10]	ประชากร[a]	เนื้อที่[12]	งบประมาณการทหาร ต่อ %จีดีพี 2563[13]	จีดีพี (ดอลลาร์ 2563)[14]
		แอลเบเนีย	ติรานา	000000002552-04-01-00001 เม.ย. 2552	002,793,385	00028748 !28,748 ตารางกิโลเมตร 11,100 ตารางไมล์	1.5	15,131,866,271
		เบลเยียม	บรัสเซลส์	24 ส.ค. 2492[b]	011,778,842	00030528 !30,528 ตารางกิโลเมตร 11,787 ตารางไมล์	1.1	521,676,942,135
		บัลแกเรีย	โซเฟีย	29 มี.ค. 2547	006,919,180	00110879 !110,879 ตารางกิโลเมตร 42,811 ตารางไมล์	1.8	69,889,347,433
		แคนาดา	ออตตาวา	24 ส.ค. 2492[b]	038,943,231	3855100 !9,984,670 ตารางกิโลเมตร 3,855,103 ตารางไมล์	1.4	1,645,423,407,568
		โครเอเชีย	ซาเกร็บ	1 เม.ย. 2552	003,901,833	00056594 !56,594 ตารางกิโลเมตร 21,851 ตารางไมล์	1.8	79,163,000,000
		เช็กเกีย	ปราก	12 มี.ค. 2542	010,702,596	00078867 !78,867 ตารางกิโลเมตร 30,451 ตารางไมล์	1.4	245,339,322,067
		เดนมาร์ก[c]	โคเปนเฮเกน	24 ส.ค. 2492[b]	005,958,380	02210573 !2,210,573 ตารางกิโลเมตร 853,507 ตารางไมล์[d]	1.4	356,084,867,686
		เอสโตเนีย	ทาลลินน์	29 มี.ค. 2547	001,220,042	00045228 !45,228 ตารางกิโลเมตร 17,463 ตารางไมล์	2.3	30,650,285,472
		ฟินแลนด์	เฮลซิงกิ	4 เม.ย. 2566	005,566,000	00338455 !338,455 ตารางกิโลเมตร 130,678 ตารางไมล์	1.5	269,751,000,000
		ฝรั่งเศส[e]	ปารีส	24 ส.ค. 2492[b]	068,084,217	00643427 !643,427 ตารางกิโลเมตร 248,429 ตารางไมล์	2.1	2,630,317,731,455
		เยอรมนี[f]	เบอร์ลิน	6 พ.ค. 2498 (เยอรมนีตะวันตก) 3 ต.ค. 2533 (เยอรมนี)	079,903,481	00357022 !357,022 ตารางกิโลเมตร 137,847 ตารางไมล์	1.4	3,846,413,928,654
		กรีซ	เอเธนส์	18 ก.พ. 2495	010,569,703	00131957 !131,957 ตารางกิโลเมตร 50,949 ตารางไมล์	2.8	188,835,201,626
		ฮังการี	บูดาเปสต์	12 มี.ค. 2542	009,728,337	00093028 !93,028 ตารางกิโลเมตร 35,918 ตารางไมล์	1.6	156,743,134,666
		ไอซ์แลนด์	เรคยาวิก	24 ส.ค. 2492[b]	000,354,234	00103000 !103,000 ตารางกิโลเมตร 39,769 ตารางไมล์	0.0	21,718,075,725
		อิตาลี	โรม		062,390,364	00301340 !301,340 ตารางกิโลเมตร 116,348 ตารางไมล์	1.6	1,892,574,064,222
		ลัตเวีย	รีกา	29 มี.ค. 2547	001,862,687	00064589 !64,589 ตารางกิโลเมตร 24,938 ตารางไมล์	2.3	33,645,460,617
		ลิทัวเนีย	วิลนีอัส		002,711,566	00065300 !65,300 ตารางกิโลเมตร 25,212 ตารางไมล์	2.1	56,546,957,475
		ลักเซมเบิร์ก	ลักเซมเบิร์ก	24 ส.ค. 2492	000,639,589	00002586 !2,586 ตารางกิโลเมตร 998 ตารางไมล์	0.8	73,353,132,794
		มอนเตเนโกร	พอดกอรีตซา	5 มิ.ย. 2560	000,607,414	00013812 !13,812 ตารางกิโลเมตร 5,333 ตารางไมล์	2.1	4,780,722,122
		เนเธอร์แลนด์[g]	อัมสเตอร์ดัม	24 ส.ค. 2492[b]	017,337,403	00041543 !41,543 ตารางกิโลเมตร 16,040 ตารางไมล์[h]	1.4	913,865,395,790
		มาซิโดเนียเหนือ	สกอเปีย	27 มี.ค. 2563	002,128,262[i]	00025713 !25,713 ตารางกิโลเมตร 9,928 ตารางไมล์	1.3	12,116,981,815
		นอร์เวย์[j]	ออสโล	24 ส.ค. 2492[b]	005,509,591	00323802 !323,802 ตารางกิโลเมตร 125,021 ตารางไมล์	1.9	362,198,318,435
		โปแลนด์	วอร์ซอ	12 มี.ค. 2542	038,185,913	00312685 !312,685 ตารางกิโลเมตร 120,728 ตารางไมล์	2.2	596,624,355,720
		โปรตุเกส	ลิสบอน	24 ส.ค. 2492[b]	010,263,850	00092090 !92,090 ตารางกิโลเมตร 35,556 ตารางไมล์	2.1	228,539,245,045
		โรมาเนีย	บูคาเรสต์	29 มี.ค. 2547	021,230,362	00238391 !238,391 ตารางกิโลเมตร 92,043 ตารางไมล์	2.3	249,511,333,648
		สโลวาเกีย	บราติสลาวา		005,436,066	00049035 !49,035 ตารางกิโลเมตร 18,933 ตารางไมล์	1.8	105,172,564,492
		สโลวีเนีย	ลูบลิยานา		002,102,106	00020273 !20,273 ตารางกิโลเมตร 7,827 ตารางไมล์	1.1	53,589,609,581
		สเปน[k]	มาดริด	30 พ.ค. 2525	047,260,584	00505370 !505,370 ตารางกิโลเมตร 195,124 ตารางไมล์	1.4	1,281,484,640,044
		สวีเดน	สต็อกโฮล์ม	7 มี.ค. 2567	010,540,886	00450295 !450,295 ตารางกิโลเมตร 173,860 ตารางไมล์	1.3	547,050,000,000
		ตุรกี	อังการา	18 ก.พ. 2495	082,482,383	00783562 !783,562 ตารางกิโลเมตร 302,535 ตารางไมล์	2.8	719,954,821,683
		สหราชอาณาจักร[l]	ลอนดอน	24 ส.ค. 2492[b]	067,081,000	00243610 !243,610 ตารางกิโลเมตร 94,058 ตารางไมล์	2.2	2,756,900,214,107
		สหรัฐ[m]	วอชิงตัน ดี.ซี.		334,998,398	3531905 !9,833,520 ตารางกิโลเมตร 3,796,743 ตารางไมล์	3.7	20,893,743,833,000

การเตรียมการพิเศษ

กลุ่มประเทศนอร์ดิกสามประเทศซึ่งเข้าร่วมกับเนโทในฐานะสมาชิกผู้ก่อตั้ง ได้แก่ เดนมาร์ก นอร์เวย์ และไอซ์แลนด์ เลือกที่จะจำกัดการมีส่วนร่วมในพื้นที่ของเนโทสามพื้นที่ กล่าวคือ จะไม่มีการตั้งฐานทัพถาวรในยามสงบ ไม่มีหัวรบนิวเคลียร์ และไม่มีกิจกรรมทางการทหารของฝ่ายสัมพันธมิตร (ยกเว้นได้รับเชิญ) ในดินแดนของตน อย่างไรก็ตาม เดนมาร์กอนุญาตให้สหรัฐรักษาฐานที่มีอยู่เดิม คือ ฐานทัพอากาศทูลี (ปัจจุบันคือฐานทัพอวกาศปิตุฟฟีก) ในกรีนแลนด์^[16]

ตั้งแต่กลางคริสต์ทศวรรษ 1960 ถึงกลางคริสต์ทศวรรษ 1990 ฝรั่งเศสได้ดำเนินยุทธศาสตร์ทางการทหารเป็นอิสระจากเนโท ภายใต้นโยบายที่เรียกว่า "ลัทธิเดอ โกล–มีแตร็อง" (Gaullo-Mitterrandism)^[17] และฝรั่งเศสยังคงเป็นสมาชิกเนโทเพียงชาติเดียวที่อยู่นอกกลุ่มวางแผนนิวเคลียร์ของเนโท (NATO Nuclear Planning Group) และต่างจากสหรัฐและสหราชอาณาจักรตรงที่จะไม่ส่งมอบเรือดำน้ำนิวเคลียร์ให้แก่พันธมิตร^[18][19]

รายการต่อไปนี้ จัดทำจากรายงานของ The Military Balance ซึ่งตีพิมพ์เผยแพร่เป็นประจำทุกปีโดย สถาบันระหว่างประเทศเพื่อการศึกษาเชิงกลยุทธ์ (International Institute for Strategic Studies)

จำนวนบุคลากรทางทหาร

ประเทศ[20]		ประจำการ	กำลังสำรอง	กำลังกึ่งทหาร	รวม	ต่อ 1,000 คน
						รวม	ประจำการ
	แอลเบเนีย	10,500	0	500	11,000	3.6	3.4
	เบลเยียม	29,400	5,900	0	35,300	3	2.5
	บัลแกเรีย	42,663	3,000	0	45,663	6.6	6.2
	แคนาดา	70,500	35,600	5,500	111,600	2.9	1.9
	โครเอเชีย	16,700	21,000	3,000	40,700	9.7	4
	เช็กเกีย	27,400	4,200	0	31,600	3	2.6
	เดนมาร์ก	20,440	45,800	0	66,240	11.2	3.5
	เอสโตเนีย	7,600	230,000	15,800	253,400	207.7	6.2
	ฟินแลนด์	24,250	900,000	14,321	938,571	168.7	4.4
	ฝรั่งเศส	208,750	141,050	175,050	524,850	7.7	3.1
	เยอรมนี	184,100	50,050	0	234,150	2.9	2.3
	กรีซ	143,300	221,350	4,000	368,650	34.8	13.5
	ฮังการี	41,600	20,000	12,000	73,600	7.6	4.3
	ไอซ์แลนด์	250	250	250	750	2.1	0.7
	อิตาลี[n]	175,100	18,300	182,350	375,750	6	2.8
	ลัตเวีย	16,700	36,000	0	52,700	28.3	9
	ลิทัวเนีย	23,000	90,000	14,150	127,150	46.9	8.5
	ลักเซมเบิร์ก	940	0	600	1,540	2.4	1.5
	มอนเตเนโกร	2,350	2,800	10,100	15,250	25.1	3.9
	เนเธอร์แลนด์	41,543	6,643	6,500	54,686	3.2	2.4
	มาซิโดเนียเหนือ	8,000	26,850	7,600	42,450	19.9	3.8
	นอร์เวย์	25,400	40,000	0	65,400	11.9	4.6
	โปแลนด์	164,500	200,000	75,400	439,900	11.5	4.3
	โปรตุเกส	33,200	211,700	24,700	269,600	26.3	3.2
	โรมาเนีย	72,000	55,000	79,900	206,900	9.7	3.4
	สโลวาเกีย	19,500	0	0	19,500	3.6	3.6
	สโลวีเนีย	7,500	26,200	5,950	39,650	18.9	3.6
	สเปน	133,282	15,450	75,800	224,532	4.8	2.8
	สวีเดน	24,400	32,900	0	57,300	5.4	2.3
	ตุรกี	640,811	378,700	156,800	1,176,311	14.3	7.8
	สหราชอาณาจักร	196,453	78,600	0	275,053	4.2	3
	สหรัฐ	1,456,870	870,760	0	2,327,630	6.9	4.3
	NATO	3,869,402	3,768,103	870,271	8,507,776	1,000	454.8

ค่าใช้จ่ายด้านกลาโหมของสหรัฐนั้นมากกว่าสองเท่าของค่าใช้จ่ายด้านกลาโหมของสมาชิกเนโทอื่น ๆ ทั้งหมดรวมกัน จนเกิดการวิพากษ์วิจารณ์ในข้อเท็จจริงที่ว่ารัฐสมาชิกหลายรัฐไม่ได้มีส่วนร่วมในการแบ่งปันตามข้อตกลงระหว่างประเทศของประธานาธิบดีดอนัลด์ ทรัมป์ แห่งสหรัฐ ในขณะที่เกิดปฏิกิริยาที่แตกต่างกันทั้งในฝั่งอเมริกันและฝั่งยุโรปทั้งในรูปแบบของความขบขันไปจนถึงการตื่นตระหนก^[21][22][23]

งบประมาณทางทหารทั้งหมดของประเทศในเนโทยุโรป (ไม่รวมตุรกี) คิดเป็นเปอร์เซ็นต์ของงบประมาณทางทหารของสหรัฐ โดยรวมงบประมาณทางทหารของจีนและรัสเซียเอาไว้ด้วยเพื่อเปรียบเทียบ^[24]

รัฐสมาชิก	ประชากร[a]	จีดีพี (ตัวเงิน) (พันล้านดอลลาร์)[r]	ค่าใช้จ่ายด้านกลาโหม (ดอลลาร์)[s]				บุคลากร[s]
			ทั้งหมด (ล้านดอลลาร์)	% จีดีพีที่แท้จริง	ต่อหัว	ต่อ 1,000 คน (ล้านดอลลาร์)
แอลเบเนีย	3,074,579	20.18	198	1.26	58	29	6,800
เบลเยียม	11,720,716	624.25	4,921	0.93	392	189	26,000
บัลแกเรีย	6,966,899	100.64	1,079	1.61	132	43	25,000
แคนาดา	38,436,447	2,089.67	21,885	1.27	569	304	72,000
โครเอเชีย	4,227,746	78.89	1,072	1.75	238	71	15,000
เช็กเกีย	10,702,498	330.48	2,969	1.19	236	114	26,000
เดนมาร์ก	5,869,410	405.63	4,760	1.35	760	280	17,000
เอสโตเนีย	1,228,624	41.55	669	2.13	429	106	6,300
ฟินแลนด์	5,566,000	301.67	4,046
ฝรั่งเศส	67,413,000	2,923.93	50,659	1.84	709	244	208,000
เยอรมนี	84,543,512	4,308.85	54,113	1.36	591	294	184,000
กรีซ	10,718,565	239.30	4,844	2.24	431	46	105,000
ฮังการี	9,771,827	188.51	2,080	1.21	178	104	20,000
ไอซ์แลนด์	354,234	28.63	—	—	—	—	—
อิตาลี	60,317,116	2,169.75	24,482	1.22	385	137	179,000
ลัตเวีย	1,881,232	47.40	724	2.01	325	113	6,400
ลิทัวเนีย	2,731,464	78.35	1,084	2.13	336	53	21,000
ลักเซมเบิร์ก	628,381	86.97	391	0.55	552	434	900
มอนเตเนโกร	609,859	7.03	92	1.65	126	58	1,600
เนเธอร์แลนด์	17,674,000	1,080.88	12,419	1.35	655	303	41,000
มาซิโดเนียเหนือ	2,125,971	15.28	108	1.09	51	15	7,200
นอร์เวย์	5,467,439	554.10	7,179	1.70	1,308	359	20,000
โปแลนด์	38,282,325	748.89	11,971	2.01	296	97	123,000
โปรตุเกส	10,344,802	267.72	3,358	1.41	299	112	30,000
โรมาเนีย	21,302,893	348.90	5,043	2.04	225	73	69,000
สโลวาเกีย	5,440,602	127.53	1,905	1.74	322	147	13,000
สโลวีเนีย	2,102,678	68.11	581	1.04	253	85	6,800
สเปน	47,450,795	1,492.43	13,156	0.92	264	109	121,000
สวีเดน	10,536,338
ตุรกี	83,614,362	1,029.30	13,919	1.89	225	32	435,000
สหราชอาณาจักร	68,897,294	3,158.94	60,376	2.13	979	419	144,000
สหรัฐ	334,233,854	26,854.60	730,149	3.42	2,072	546	1,338,000
เนโท	958,935,122	49,818.36	1,036,186	2.51	1,045	317	3,268,000

จากการสำรวจของสำนักวิจัยพิวเมื่อ พ.ศ. 2559 ในกลุ่มประเทศสมาชิกพบว่า แม้ว่าประเทศส่วนใหญ่มองเนโทในแง่บวก แต่สมาชิกเนโทส่วนใหญ่กับเลือกที่จะใช้จ่ายในด้านการทหารเท่าเดิม ความคิดเห็นที่ว่าประเทศของตนควรตอบสนองทางด้านการทหารแก่ประเทศสมาชิกเนโทอื่นหรือไม่หากเกิดความขัดแย้งทางการทหารร้ายแรงกับรัสเซียก็มีหลากหลายเช่นกัน ครึ่งหนึ่งหรือน้อยกว่านั้นใน 6 จาก 8 ประเทศที่สำรวจกล่าวว่าประเทศของตนควรใช้กำลังทหารหากรัสเซียโจมตีประเทศเพื่อนบ้านที่เป็นพันธมิตรกับเนโท และอย่างน้อยครึ่งหนึ่งใน 3 จาก 8 ประเทศของเนโทกล่าวว่า รัฐบาลของตนไม่ควรใช้กำลังทหารในสถานการณ์ดังกล่าว

คำตอบที่ต้องการให้ตอบโต้ทางการทหารที่รุนแรงมาจากเยอรมนี (58%) ตามมาด้วยฝรั่งเศส (53%) และอิตาลี (51%) ในขณะที่ชาวอเมริกันมากกว่าครึ่ง (56%) และชาวแคนาดา (53%) เต็มใจที่จะร่วมตอบสนองด้วยกำลังทางหทารหากรัสเซียรุกรานประเทศสมาชิกเนโท ความเห็นจากชาวอังกฤษ (49%) และชาวโปแลนด์ (48%) ส่วนใหญ่เลือกที่จะปฏิบัติตามข้อบังคับในมาตรา 5 ที่มีผลผูกพันกันไว้ และความเห็นของชาวสเปนมีความเห็นที่แตกต่างกันในอัตราส่วน 48% สนับสนุน และ 47% คัดค้าน^[27][28]

การอ้างอิง

บรรณานุกรม