Louis de Broglie

Louis Victor Pierre Raymond de Broglie, 7 duc de Broglie (/dəˈbrɔɪ/; Perancis: [dəbʁɔj];^[1][2]15 Ogos 1892 - 19 Mac 1987)^[3] ialah seorang ahli fizik Perancis yang membuat sumbangan kepada teori kuantum. Dalam tesis PhD beliau pada 1924, beliau menyiarkan sifat gelombang elektron dan mencadangkan bahawa semua perkara mempunyai sifat gelombang. Konsep ini dikenali sebagai hipotesis de Broglie, contoh kembaran gelombang-partikel, dan membentuk bahagian tengah teori mekanik kuantum.

Louis de Broglie
Broglie pada 1929
Kelahiran	(1892-08-15)15 Ogos 1892 Dieppe, Seine-Maritime, Perancis
Meninggal dunia	19 Mac 1987(1987-03-19) (umur 94) Louveciennes, Perancis
Warganegara	Perancis
Pusat pendidikan	Universiti Paris
Terkenal kerana	Sifat gelombang elektron Teori de Broglie–Bohm Panjang gelombang de Broglie
Anugerah	Hadiah Nobel dalam Fizik (1929) Pingat Henri Poincaré (1929) Haduah Albert I dari Monaco (1932) Pingat Max Planck (1938) Hadiah Kalinga (1952)
Kerjaya saintifik
Bidang	Fizik
Institusi	Universiti Paris (Sorbonne)
Tesis	Recherches sur la théorie des quanta ("Kajian mengenai Teori Kuantum") (1924)
Penasihat kedoktoran	Paul Langevin
Pelajar kedoktoran	Cécile DeWitt-Morette Bernard d'Espagnat Jean-Pierre Vigier Alexandru Proca Marie-Antoinette Tonnelat

De Broglie memenangi Hadiah Nobel untuk Fizik pada tahun 1929, selepas tingkah laku seperti perkara gelombang pertama kali ditunjukkan secara eksperimen pada tahun 1927.

Model gelombang pandu 1925,^[4] dan tingkah laku seperti gelombang yang ditemui oleh de Broglie digunakan oleh Erwin Schrödinger dalam perumusan mekanik gelombangnya.^[5] Model pandu gelombang dan tafsiran kemudiannya terbengkalai, memihak kepada formalisme kuantum, sehingga 1952 apabila ia telah ditemui semula dan dipertingkatkan oleh David Bohm.^[6]

Louis de Broglie ialah ahli keenam belas yang dipilih untuk menduduki kerusi 1 francaisi Académie pada tahun 1944, dan berkhidmat sebagai Setiausaha Terusan Akademi Sains Perancis.^[7][8] De Broglie menjadi saintis peringkat tinggi pertama yang menuntut penubuhan sebuah makmal berbilang negara, cadangan yang membawa kepada penubuhan Organisasi Penyelidikan Nuklear Eropah (CERN).^[9]