இந்திய சமயங்கள்
இந்திய மதங்கள், தெற்காசிய மதங்கள், இந்து சமயங்கள் அல்லது தர்ம மதங்கள் என்பவை உலகில் உள்ள பல மதங்களுக்குப் பிறப்பிடமாக இந்திய துணைக்கண்டத்தில் தோன்றிய, மற்றும் தர்மத்தின் அடிப்படையிலான சமயங்கள் ஆகும்.[1] இந்திய துணைக்கண்டத்தில் வெவ்வேறு காலகட்டங்களில் இந்து சமயம் (சைவ சமயம், வைணவ சமயம்), சமணம், பௌத்தம், சீக்கியம், ஆசீவகம், அய்யாவழி ஆகிய மதங்கள் தோன்றிக் காலப் போக்கில் உலகமெங்கும் பரவின.[2] இந்த மதங்கள் அனைத்தும் அதன் பொதுவான தோற்றம் மற்றும் சில பரஸ்பர செல்வாக்கு காரணமாக, அடிப்படை நம்பிக்கைகள், வழிபாட்டு முறைகள் மற்றும் மத சடங்குகளில் பல ஒற்றுமைகள் உள்ளன. பெரும்பாலும் இவை அனைத்தும் பல சமயங்களை மற்றும் பிரிவுகளைக் கொண்ட ஒரு மதமாகக் கருதப்படுகின்றன மற்றும் அவர்கள் அனைவரும் 'இந்து' என்றே அழைக்கப்படுகிறார்கள். இந்த மதங்கள் அனைத்தும் கிழக்கு மதங்களாக வகைப்படுத்தப்பட்டுள்ளன. இந்திய மதங்கள் இந்திய வரலாற்றின் மூலம் இணைக்கப்பட்டிருந்தாலும், அவை பரந்த அளவிலான மத சமூகங்களை உருவாக்குகின்றன, மேலும் அவை இந்திய துணைக் கண்டத்தில் மட்டுப்படுத்தப்படவில்லை.[3][4][5][6]
ஒத்த கலாச்சாரம்
இந்த மதங்களைப் பின்பற்றுபவர்களின் சித்தாந்தங்கள், இடைச்செருகல் மற்றும் சமூக ஒருங்கிணைப்பு ஆகியவற்றின் ஒத்திசைவு காரணமாக, இந்த நம்பிக்கைகளும் பரந்த இந்து மதத்தின் உட்பிரிவுகளாக அல்லது துணை சாதியாகக் கருதப்படுகின்றன. கோவில்கள், மடங்கள், வழிபாட்டுத் தலங்கள், திருவிழாக்கள், கலாச்சாரம், பாரம்பரியம், சடங்குகள், சாதி அமைப்பு, அண்டவியல், இறையியல், இலக்கியம், வேதங்கள், நாட்காட்டி, இந்த எல்லா மதங்களுக்கும் பொதுவான உள்ளது. அனைத்துத் தர்ம மதத்தினரும் அனைத்துத் தர்ம மதங்களின் கோவில்களுக்குச் செல்வது வழக்கம்.[7] இந்த மதங்கள் அனைத்தும் சாதி அமைப்பைப் பின்பற்றுகின்றன.[8] இந்த மதங்களுக்கு இடையிலான திருமண உறவுகள் மிகவும் பொதுவானவை.[9]
இந்து மதம் பொதுவாகச் சைவ சமயம் மற்றும் வைணவ சமயம் என வகைப்படுத்தப்படுகிறது. ஒவ்வொரு சமயத்திலும் அதிக பிரிவுகள் மற்றும் தத்துவங்கள் உள்ளன. பௌத்த மதம் பொதுவாக தேரவாத பௌத்தம் மற்றும் மகாயான பௌத்தம் என வகைப்படுத்தப்படுகிறது.
தர்ம மதங்கள்
இந்து மதம்
இந்து மதம் ஆசியக் கண்டத்தின் இரண்டாவது பெரிய மதமும், பழமையானதும் ஆகும். 100 கோடிக்கும் மேற்பட்டோர் இம்மதத்தினைப் பின்பற்றுகின்றனர். மக்கட்தொகை அடிப்படையில் இந்தியா, நேபாளம், பாலித் தீவு ஆகியவற்றில் இதுவே பெரும்பான்மை மதம். பூட்டான், இந்தோனேசியா, வங்காளதேசம், மியான்மர், கரிபியன், மலேசியா, சிங்கப்பூர், இலங்கை முதலிய நாடுகளில் குறிப்பிடத்தக்க எண்ணிக்கையில் இந்துக்கள் வாழ்கின்றனர்.
சமணம்
சமணம் ஒரு இந்திய மதமாகும். சமணர்கள் பெரும்பாலும் இந்தியாவில் வாழ்ந்தாலும் உலகின் பல பகுதிகளிலும் காணப்படுகின்றனர்.[10] இந்தியாவின் அரசியல், பொருளாதார, அறப் பண்புகளில் சமண மதத்தின் தாக்கம் குறிப்பிடத்தகுந்தது. இந்தியாவில் உள்ள மதங்களுள் அதிகம் கல்வியறிவு பெற்றவர்கள் சமணர்களே.[11][12] சமண நூலகங்கள் இந்தியாவின் பழைமையான நூலகங்களாகக் கருதப்படுகிறது.[13][14] வர்த்தமான மகாவீரரின் போதனைகளே இம்மதத்தின் வழிகாட்டுநெறிகளாக உள்ளன.
பௌத்தம்
பௌத்தம் உலகின் நான்காவது பெரிய மதமும் ஆசியாவின் மூன்றாவது பெரிய மதமும் ஆகும். சித்தார்த்த கௌதமரால் தொடங்கப்பட்ட மதம். ஆசியாவில் மக்களில் 12% மக்கள் இந்த சமயத்தைப் பின்பற்றுகின்றனர். பூட்டான், மியான்மர், கம்போடியா, தாய்லாந்து, இலங்கை, திபெத்து, மங்கோலியா ஆகிய பகுதிகளில் இதுவே பெரும்பான்மையான மதம். சீனா, தைவான், வட கொரியா, தென் கொரியா, சிங்கப்பூர், வியட்நாம் முதலிய நாடுகளில் குறிப்பிடத்தக்க எண்ணிக்கையில் பௌத்த மதத்தினர் வாழ்கின்றனர்.
சீக்கியம்
சீக்கியம் உலகின் ஐந்தாவது பெரிய மதமாக விளங்குகிறது. ஏறத்தாழ மூன்று கோடி மக்கள் இச்சமயத்தைப் பின்பற்றுகின்றனர். இது குரு நானக் என்பவரால் 1500களில் தோற்றுவிக்கப்பட்டது. இது இந்தியத் துணைக்கண்டத்தின் வடக்குப் பகுதியான பஞ்சாப்பில் தோன்றியது. சீக்கியர் என்ற பெயர் மாணவன் (சீக்) என்னும் பொருள் தரும் சமஸ்கிருதச் சொல்லில் இருந்து தோன்றியது. இந்தியாவின் நான்காவது பெரிய மதமான இதனைப் பின்பற்றுவோரின் எண்ணிக்கை இந்திய மக்கள் தொகையில் 2% ஆகும். சீக்கியர்கள் இந்தியாவினைத் தவிர கனடா, அமெரிக்கா, பாக்கித்தான், ஆப்கானித்தான், ஐக்கிய இராச்சியம், ஆஸ்திரேலியா, சிங்கப்பூர், மலேசியா, கிழக்கு ஆப்பிரிக்கா மற்றும் மத்திய கிழக்கு ஆசியா முதலான நாடுகளிலும் வாழ்கின்றனர்.
பழங்குடி சமயங்கள்
தெற்காசியாவில் சிந்து பகுதியில் உள்ள சிந்திகள், ஜார்கண்டில் சனாஹிசம், இலங்கையில் வேடர்கள், வடகிழக்கு இந்தியா பழங்குடியினர் என பல பழங்குடி சமயங்கள் உள்ளன. அவை அனைத்தும் அனைத்து தர்ம சமயங்களுடனும் நெருங்கிய தொடர்புடையவை.[15]
இந்து சீர்திருத்த இயக்கங்கள்
இந்த சீர்திருத்த இயக்கங்கள் சில சமயங்களில் புதிய சமயங்களாக கருதப்படுகிறது. இவை அனைத்தும் இந்து வாழ்க்கை முறையைக் கற்பிக்கின்றன. அவையும் தர்ம மதங்களின் ஒரு பகுதியாகும். இதை பின்பற்றுபவர்கள் அனைவரும் இந்து மதத்தையும் பின்பற்றுகிறார்கள்.
அய்யாவழி
அய்யாவழி பத்தொன்பதாம் நூற்றாண்டின் மத்தியில், தென்னிந்தியாவின், கன்னியாகுமரி மாவட்டத்தில் சாமிதோப்பு பகுதியில் தோன்றிய ஒருமை கோட்பாட்டு சமயமாகும். இந்திய மக்கள் தொகை கணக்கெடுப்பில் அய்யாவழி ஒரு இந்து மத பிரிவாக கருதப்படுகிறது.[16]
வீர சைவம்
வீர சைவம் அல்லது லிங்காயதம் என்பது சைவ சமயப் பிரிவுகளிலிருந்து தோன்றிய ஒரு சமயமாகும். இது கர்நாடகாவில் லிங்காயத் சமூகத்தினரிடையே பெரும்பாலும் பின்பற்றப்படுகிறது..
சீரடி சாயி பாபா
ஷீர்டியின் சாய்பாபா, ஷீரடி சாய்பாபா என்றும் அழைக்கப்படுகிறார், ஒரு இந்திய ஆன்மீக குரு, அவர் தனது பக்தர்களால் ஸ்ரீ தத்தகுருவின் வெளிப்பாடாகக் கருதப்படுகிறார் மற்றும் ஒரு துறவி மற்றும் பகீர் என அடையாளம் காணப்பட்டார்.
ஆர்ய சமாஜ்
ஆரிய சமாஜம் என்பது ஏகத்துவ இந்திய இந்து சீர்திருத்த இயக்கமாகும், இது வேதங்களின் அதிகாரத்தின் மீதான நம்பிக்கையின் அடிப்படையில் தத்துவங்கள் மற்றும் நடைமுறைகளை ஊக்குவிக்கிறது. இந்த சமாஜ் சன்னியாசி சுவாமி தயானந்த் சரஸ்வதியால் 10 ஏப்ரல் 1875 இல் நிறுவப்பட்டது.
ஒற்றுமைகள்
இந்து சமயம், பௌத்தம், சமணம் மற்றும் சீக்கியம் ஆகியவை சில முக்கிய தத்துவங்களை பகிர்ந்து கொள்கின்றன, அவை வெவ்வேறு குழுக்கள் மற்றும் தனிநபர்களால் வித்தியாசமாக விளக்கப்படுகின்றன. 19 ஆம் நூற்றாண்டு வரை, அந்த பல்வேறு மதங்களைப் பின்பற்றுபவர்கள் தங்களை ஒருவருக்கொருவர் எதிர்ப்பதாக முத்திரை குத்திக் கொள்ளவில்லை, ஆனால் "தங்களை ஒரே நீட்டிக்கப்பட்ட கலாச்சார குடும்பத்தைச் சேர்ந்தவர்களாகவே கருதினர்".
தர்மம்
இந்த மதங்களின் தர்மத்தின் முக்கிய கருத்தின் மீது ஒன்றுடன் ஒன்று இணைந்திருப்பதால், தர்ம மதங்கள் என்று அழைக்கப்படுகிறது. சூழலைப் பொறுத்து தர்மத்திற்கு பல்வேறு அர்த்தங்கள் உள்ளன. உதாரணமாக இது அறம், கடமை, நீதி, ஆன்மீகம் போன்றவற்றைக் குறிக்கலாம்.[17]
சமூகவியல்
இந்து மதம், பௌத்தமதம், சமணம் மற்றும் சீக்கியம் ஆகியவை மோட்சம், மறுபிறப்பு சுழற்சியிலிருந்து விடுதலை பெறுதல் என்ற கருத்தைப் பகிர்ந்து கொள்கின்றன. இந்த விடுதலையின் சரியான தன்மையில் அவை வேறுபடுகின்றன.
சடங்கு
சடங்கிலும் பொதுவான பண்புகளைக் காணலாம். அபிஷேகத்தின் தல அபிஷேக சடங்கு சீக்கிய மதத்தைத் தவிர்த்து, இந்த மூன்று தனித்துவமான மரபுகளில் முக்கியத்துவம் வாய்ந்தது. மற்ற குறிப்பிடத்தக்க சடங்குகள் இறந்தவர்களை தகனம் செய்வது, திருமணமான பெண்கள் தலையில் மண்பாண்டம் அணிவது மற்றும் பல்வேறு திருமண சடங்குகள் ஆகும். நான்கு மரபுகளிலும் கர்மா, தருமம், சம்சார, மோட்சம் மற்றும் பல்வேறு வகையான யோகா பற்றிய கருத்துக்கள் உள்ளன.
புராணம்
இந்த மதங்கள் அனைத்திலும் இராமர் ஒரு வீர உருவம். இந்து மதத்தில் அவர் ஒரு சுதேச அரசர் வடிவத்தில் கடவுள் அவதாரம் எடுத்தவர்; பௌத்தம் மதத்தில், அவர் ஒரு போதிசத்வர்-அவதாரம்; சமணம் மதத்தில், அவர் ஒரு சரியான மனிதர். பௌத்தஇராமாயணங்களில்: வெசந்தராஜதக, ரேகர், ராமகியன், ஃப்ரா லக் ஃப்ரா லாம், ஹிகாயத் செரி ராமா, முதலியன ராமர், அரக்க மன்னனை தண்டிக்க அவதாரம் எடுத்த போதிசத்வரின் அவதாரமான அசோமின் கம்தி கோத்திரத்தில் கம்தி ராமாயணமும் உள்ளது. இராவணன் தாய் ராமாயணம் அசோமில் தெய்வீகக் கதையை மீண்டும் சொல்லும் மற்றொரு புத்தகம்.
உலக மக்கள்தொகையில் தர்ம மதம்
உலக மக்கள் தொகையில் தர்ம மதங்கள்
| மதம் | மக்கட்தொகை |
|---|---|
இந்துக்கள் ( ) | 1.2 பில்லியன் |
பௌத்தர்கள் ( ) | 520 மில்லியன் |
சீக்கியர்கள் ( ) | 30 மில்லியன் |
சைனர்கள் ( ) | 6 மில்லியன் |
| மற்றவை | 4 மில்லியன் |
| மொத்தம் | 1.76 பில்லியன் |
இந்த மதங்களைப் பின்பற்றுபவர்களில் பெரும்பாலானவர்கள் தெற்கு ஆசியா, தென்கிழக்கு ஆசியா, மற்றும் கிழக்கு ஆசியாவைச் சேர்ந்தவர்கள். இஸ்லாமின் வருகைக்கு முன், மத்திய ஆசியா, மலேசியா[22] மற்றும் இந்தோனேசியா வரலாற்று ரீதியாக இந்து மற்றும் பௌத்த பெரும்பான்மை நாடாக இருந்தது.[23][24][25] ஆசியாவுக்கு வெளியே, இன்று, அமெரிக்கா, கனடா, கரிபியன், ஐக்கிய இராச்சியம், மத்திய கிழக்கு, மொரிசியஸ், ஆத்திரேலியா, ஐரோப்பிய ஒன்றியம் மற்றும் தென்னாப்பிரிக்காவில் தர்ம மதத்தை பின்பற்றுபவர்களின் கணிசமான மக்கள் உள்ளனர். அனைத்து தெற்காசிய நாட்டுப்புற மதங்களும் தர்ம மதங்களின் கீழ் வருகின்றன.
பொதுவாக உலக மதங்கள் தர்ம மதங்கள் மற்றும் ஆபிரகாமிய மதங்கள் என வகைப்படுத்தப்படுகின்றன. தற்போது, உலகம் முழுவதும் சுமார் 2 பில்லியன் தர்ம மதங்களைப் பின்பற்றுபவர்கள் உலக மக்கள்தொகையில் 24% உள்ளனர். பல நாடுகளில் பெரும்பாலான சமணம் மற்றும் பௌத்தம் மதத்தை பின்பற்றுபவர்களை இந்து மதத்தின் ஒரு பிரிவாக கருதுவதால், சரியான மக்கள் தொகை புள்ளிவிவரங்கள் தெரியவில்லை.[26][27] மேலும், சில தென்கிழக்காசியா நாடுகளில், இந்துக்கள் பௌத்தர்களாக கருதப்படுகிறார்கள். ஜப்பான் மற்றும் சீனா போன்ற கிழக்காசியா நாடுகளில், தங்கள் பாரம்பரிய மதத்துடன் சேர்ந்து பௌத்தமதத்தை பின்பற்றும் மக்கள் சரியாக கணக்கிடப்படுவதில்லை.[28][29]
20 ஆம் நூற்றாண்டுக்கு முன், இந்த மதத்தை பின்பற்றுபவர்கள் அனைவரும் இந்து என்று அழைக்கப்பட்டனர். இந்தியா சுதந்திரம் அடைந்த பிறகு தான், சீக்கியம், சமணம் தனி மதமாக கருதப்படுகிறது.[30][31][32]
இந்திய புலம்பெயர்ந்தோர்
ஆஸ்திரேலியா, ஐக்கிய அமெரிக்கா, கனடா மற்றும் ஐரோப்பாவில் உள்ள இந்து கவுன்சில், அமைப்புகள், சமூகங்கள் மற்றும் அரசியல் கட்சிகளின் உறுப்பினர்கள் சீக்கியர்கள், ஜைனர்கள் மற்றும் பிற இந்திய நாட்டுப்புற மதத்தினரும் உறுப்பினர்களாக சேர்த்து பிரதிநிதித்துவப்படுத்துகிறது[33][34].
இந்தியாவில் சீக்கியர்கள், சமணர்கள் மற்றும் பெளத்தர்கள்
சீக்கியம், சமணம் மற்றும் பௌத்தம் மதங்களைப் பின்பற்றுபவர்கள் இந்தியாவின் சமூக கட்டமைப்பின் படி பரந்த இந்துக்களாகக் கருதப்படுகிறார்கள். 2005 ஆம் ஆண்டு இந்திய உச்ச நீதிமன்றம் "சீக்கியர்களும் சமணர்களும் பரந்த இந்து சமூகத்தின் ஒரு பகுதி" என்று கூறியது. சீக்கியர்கள், பெளத்தர்கள், சமணர்கள் மற்றும் இந்தியாவில் உள்ள அனைத்து நாட்டுப்புற மதங்களும் இந்துக்களாகக் கருதப்படுகின்றன, மேலும் இந்து சிவில் சட்டம் அவர்களுக்கு பொருந்தும்.[35][36]
1955 இந்து திருமணச் சட்டம் "இந்துக்கள் என்பவர்கள் பெளத்தர்கள், சமணர்கள், சீக்கியர்களை உள்ளடக்கியது மற்றும் கிறிஸ்தவர், முஸ்லீம், பார்சி அல்லது யூதர் அல்லாத எவரும்" என்று வரையறுக்கிறது. மேலும் இந்திய அரசியலமைப்பு "இந்துக்கள் பற்றிய குறிப்பு சீக்கிய, ஜைன அல்லது ப பெளத்த மதத்தை அறிவிக்கும் நபர்களைக் குறிப்பதாகக் கருதப்படும்" என்று கூறுகிறது.[37][38]
நீதித்துறை நினைவூட்டலில், இந்திய உச்சநீதிமன்றம், சீக்கியம் மற்றும் சமணம் ஆகியவை இந்து மதத்திற்குள் உள்ள உட்பிரிவுகள் அல்லது சிறப்பு நம்பிக்கைகள் மற்றும் இந்து மதத்தின் ஒரு சமயப்பிரிவு என குறிப்பிட்டுள்ளது.[39]
பிரித்தானிய இந்திய அரசாங்கம் 1873 இல் நடத்தப்பட்ட முதல் மக்கள் தொகை கணக்கெடுப்பில் இருந்து இந்தியாவில் உள்ள சமணர்களை இந்து மதத்தின் உட்பிரிவாக எண்ணினாலும், 1947 ல் சுதந்திரத்திற்குப் பிறகு சீக்கியர்கள் மற்றும் ஜைனர்கள் தேசிய சிறுபான்மையினராக கருதப்படவில்லை.[39]
2005 ஆம் ஆண்டில் இந்திய உச்சநீதிமன்றம் இந்தியா முழுவதும் சமணர்களுக்கு மத சிறுபான்மை அந்தஸ்து வழங்கும் மசோதவை வெளியிட மறுத்துவிட்டது. நீதிமன்றம் சமண மதத்தின் சிறுபான்மை அந்தஸ்தை முடிவு செய்ய அந்தந்த மாநிலங்களுக்கு விட்டுவிட்டது.[40]
இருப்பினும், சில தனிப்பட்ட மாநிலங்கள் கடந்த சில தசாப்தங்களாக ஜைனர்கள், பெளத்தர்கள் மற்றும் சீக்கியர்கள் மத சிறுபான்மையினரா அல்லது இல்லையா என்பதில் தீர்ப்புகளை அறிவிப்பதன் மூலமோ அல்லது சட்டத்தை நிறைவேற்றுவதன் மூலமோ வேறுபடுகின்றன. ஒரு உதாரணம், 2006 ல் உச்ச நீதிமன்றம் அளித்த தீர்ப்பு, உத்தரபிரதேசம் தொடர்பான வழக்கில், சமண மதம் இந்து மதத்திலிருந்து பிரிக்க முடியாதது என்று அறிவித்தது. இருப்பினும், ஜைனத்தை ஒரு தனித்துவமான மதமாக வைத்திருந்த பல்வேறு நீதிமன்ற வழக்குகளையும் உச்ச நீதிமன்றம் குறிப்பிட்டது. மற்றொரு உதாரணம் குஜராத் மத சுதந்திர மசோதா ஆகும், இது இந்து மதத்திற்குள் ஜைனர்கள் மற்றும் பௌத்த மதத்தினரை வரையறுக்க முயன்ற சட்டத்தின் திருத்தமாகும்.[41][42]