படைச்சிறுத்தை

1821இல் எட்வர்ட் கிரிபித் என்பவரால் பெலிசு நெபுலோசா எனும் பெயர் முன்மொழியப்பட்டது. கிரிப்த் முதலில் சீனாவின் கான்டன் மாகாணத்திலிருந்து இலண்டனில் உள்ள எக்ஸெட்டர் எக்ஸ்சேஞ்சில் உள்ள மிருகக்காட்சிசாலைக்கு உயிருடன் கொண்டு வரப்பட்ட படைச்சிறுத்தையின் தோலை விவரித்தார்.^[5] 1841ஆம் ஆண்டில் பிரையன் ஹொக்டன் ஹோட்சன் என்பவரால் முன்மொழியப்பட்ட பெலிசு மேக்ரோசெலாய்டுகள் நேபாளத்திலிருந்து வந்த ஒரு படைச்சிறுத்தை மாதிரியாகும்.^[6][7] 1862-ல் இராபர்ட் சுவின்ஹோவால் முன்மொழியப்பட்ட பெலிசு பிராச்சியுரா தைவானில் இருந்து வந்த படைச்சிறுத்தை தோல் ஆகும்.^[8] நியோபெலிசு என்ற பொதுவான பெயர் ஜான் எட்வர்ட் கிரே என்பவரால் 1867-ல் முன்மொழியப்பட்டது, அவர் இந்த மூன்றையும் இந்த இனத்திற்கு கீழ்ப்படுத்தினார்.^[9] தற்போது, ​நி. நெபுலோசா ஒரு ஒற்றை வகை சிற்றினமாகக் கருதப்படுகிறது, ஏனெனில் துணைசிற்றினத்திற்கான ஆதாரங்கள் இல்லை.^[10]

1823ஆம் ஆண்டில் ஜார்ஜஸ் குவியரால் முன்மொழியப்பட்ட பெலிசு டியார்டி ஜாவாவிலிருந்து பெறப்பட்ட படைச்சிறுத்தை தோலை அடிப்படையாகக் கொண்டது.^[11] 1917-ல் ரெஜினால்ட் இன்னசு போகாக் என்பவரால் இது படைச்சிறுத்தையின் துணையினமாகக் கருதப்பட்டது.^[12] 2006-ல், இது ஒரு தனித்துவமான நியோபெலிசு சுண்டா படைச் சிறுத்தை என அடையாளம் காணப்பட்டது.^[13][14] தைவான் மற்றும் ஹைனான் தீவில் உள்ள மக்கள் படைசிறுத்தைகள் பிரதான நிலப்பகுதியைச் சேர்ந்தவைகளாகக் கருதப்படுகின்றன.^[10]

சாதாரண சிறுத்தையைவிட இந்த சிறுத்தை அளவில் சிறியதாகும். இவற்றின் வால் மிக நீண்டு இருக்கும். உடலில் கருமையான வட்டப்பட்டைகளும், பட்டைகளுக்கு இடையே மங்கலான இடைவெளியும் இருப்பதால் இது இப்பெயர் பெற்றது. இதன் தலையில் புள்ளிகளும், முகத்தில் பட்டைகளும் காணப்படும். வயிற்றிலும், கால்களிலும் முட்டைவடிவ பெரிய கரிய புள்ளிகளும், வாலில் சாம்பல் நிற வளையங்களும் இருக்கும்.பெண் விலங்கு ஆணைவிட சற்று சிறியதாக இருக்கும்.^[4] இந்த சிறுத்தைப்புலியின் எடை 11.5 இல் இருந்து 23 கிலோ (25 மற்றும் 51 பவுண்ட்) இருக்கும். பெண் சிறுத்தைகள் தலை முதல் உடல் வரை 68.6 - 94 செமீ (27.0 to 37.0 அங்குலம்) நீளமும் வால் 61 82 செமீ (24 32 அங்குலம்) நீளம் கொண்டது. ஆண் சிறுத்தைகள் தலையில் இருந்து உடல்வரை நீளம் 81இல் இருந்து 108 செ.மீ (32-43 அங்குலம்) (43 32) நீளமும் வால் 74 முதல் 91 செமீ (29 - 36 அங்குலம்) நீளம் கொண்டது.^[15] இவற்றின் தோள் உயரம் 50 இல் இருந்து 55 செமீ (20 to 22 அங்குலம்) வரை வேறுபடுகிறது. ^[16] இந்த சிறுத்தைப்புலிகள் 1860 க்கு பிறகு நேபாளத்தில் அழிந்து விட்டதாக கருதப்பட்டது. ஆனால் 1987 மற்றும் 1988 ல், நான்கு சிறுத்தைகள் நாட்டின் மத்திய பகுதியா சிட்வான் தேசிய பூங்கா மற்றும் போகற பள்ளத்தாக்கு பகுதியில் கண்டுபிடிக்கப்பட்டது. இந்த கண்டுபிடிப்புக்குப் பின் அவை இந்த மிதவெப்ப மண்டல காட்டில் வளர்த்து இனப்பெருக்கம் செய்ய வழிவகை செய்ததால், இவை மேற்கே தங்கள் இனத்தை பெருக்கி எல்லைகளை விரிவாக்கிக் கொண்டது. ^[17]தற்போது இவற்றில் மூன்று கிளையினங்கள் உள்ளதாக அங்கீகரிக்கப்பட்டுள்ளது.^[18]