กลุ่มภาษาเคลต์
กลุ่มภาษาเคลต์ เป็นกลุ่มภาษาที่สืบมาจากภาษาเคลต์ดั้งเดิม ซึ่งเป็นสาขาของตระกูลภาษาอินโด-ยูโรเปียน[2] คำว่า "เคลต์" เป็นคำที่ประดิษฐ์โดย Edward Lhuyd เมื่อ ค.ศ. 1707[3] โดยประดิษฐ์ขึ้นหลังจาก Paul-Yves Pezron เชื่อมโยงความสัมพันธ์ระหว่างกลุ่มชนเคลต์ที่นักเขียนสมัยคลาสสิกบันทึกไว้ กับกลุ่มภาษาเวลส์กับเบรอตาญ[4]
กลุ่มภาษาเคลต์ | |
---|---|
ภูมิภาค: | เคยกระจายทั่วยุโรปและอานาโตเลียตอนปลาย ปัจจุบันเหลือเพียงในคอร์นวอลล์, เวลส์, สกอตแลนด์, ไอร์แลนด์, เบรอตาญ, ไอล์ออฟแมน, รัฐชูบุต (Y Wladfa) และโนวาสโคเชีย |
การจําแนก ทางภาษาศาสตร์: | อินโด-ยูโรเปียน
|
ภาษาดั้งเดิม: | เคลต์ดั้งเดิม |
กลุ่มย่อย: |
|
ISO 639-2 / 5: | cel |
เครือข่ายการวิจัยลิงกัวสเฟียร์: | 50= (phylozone) |
กลอตโตลอก: | celt1248[1] |
ขอบเขตของผู้พูดภาษาเคลต์: พื้นที่วัฒนธรรมฮัลชตัท, ศตวรรษที่ 6 ก่อน ค.ศ. การขยายตัวสูงสุด, ประมาณ 275 ปีก่อน ค.ศ. พื้นที่ลูซิตาเนีย; ความเกี่ยวโยงกับเคลต์ยังไม่เป็นที่กระจ่าง บริเวณที่เคยมีผู้พูดภาษากลุ่มเคลต์ในสมัยกลาง บริเวณที่มีผู้พูดภาษากลุ่มเคลต์ในปัจจุบัน |
ในช่วงสหัสวรรษที่ 1 ก่อน ค.ศ. มีผู้พูดภาษาเคลต์ทั่วยุโรปและอานาโตเลียตอนกลาง ปัจจุบันจำกัดเพียงชายขอบยุโรปตะวันตกเฉียงเหนือและในชุมชนพลัดถิ่นส่วนหนึ่ง มีภาษาที่ยังคงมีผู้พูด 6 ภาษา โดย 4 ภาษาที่มีผู้พูดอย่างต่อเนื่องได้แก่ภาษาเบรอตาญ, ภาษาไอริช, ภาษาเกลิกสกอต และภาษาเวลส์ กับ 2 ภาษาฟื้นฟูคือภาษาคอร์นวอลล์และภาษาแมน ภาษาเวลส์เป็นภาษาราชการในประเทศเวลส์ และภาษาไอริชเป็นภาษาราชการในประเทศไอร์แลนด์กับสหภาพยุโรป ภาษาเวลส์เป็นภาษาเคลต์เดียวที่ยูเนสโกไม่จัดให้อยู่ในสถานะใกล้สูญ ภาษาคอร์นวอลล์และแมนสูญแล้วในสมัยใหม่ โดยยังคงมีความพยายามฟื้นฟูภาษาเหล่านี้จนมีผู้พูดภาษาที่สองร้อยกว่าคน
ภาษาที่มีผู้พูด
เอทโนล็อกจัดกลุ่มภาษาเคลต์ที่มีผู้พูดอยู่ 6 ภาษา ในจำนวนนี้มี 4 ภาษาที่ยังคงมีผู้พูดภาษาแม่อยู่เป็นจำนวนมาก ได้แก่: กลุ่มภาษากอยเดลิก (ภาษาไอริชและภาษาเกลิกสกอต ทั้งสองภาษาสืบจากภาษาไอริชสมัยกลาง) และกลุ่มภาษาบริตัน (ภาษาเวลส์และภาษาเบรอตาญ สืบจากภาษาบริตันทั่วไป)[5] ส่วนอีกสองภาษา คือ ภาษาคอร์นวอลล์ (บริตัน) และภาษาแมน (กอยเดลิก) สูญหายไปในสมัยใหม่[6][7][8] โดยมีบันทึกผู้พูดภาษาแม่คนสุดท้ายใน ค.ศ. 1777 และ 1974 ตามลำดับ ขบวนการฟื้นฟูภาษาในคริสต์ทศวรรษ 2000 นำไปสู่การกลับมาของผู้พูดภาษาแม่ทั้งสองภาษา ภายหลังผู้ใหญ่และเด็กใช้งานภาษานี้[9][10] ในคริสต์ศตวรรษที่ 21 มีผู้พูดภาษากลุ่มเคลต์เป็ยภาษาแม่เกือบ 1 ล้านคน[11] จากนั้นจึงเพิ่มขึ้นเป็น 1.4 ล้านคนใน ค.ศ. 2010[12]
ประชากรศาสตร์
ภาษา | ชื่อในภาษาแม่ | กลุ่ม | จำนวนผู้พูดภาษาแม่ | จำนวนผุ้พูดอย่างเชี่ยวชาญ | พื้นที่ต้นตอ (ยังคงมีผู้พูด) | ผู้วางระเบียบ | จำนวนผู้พูดในเมืองใหญ่โดยประมาณ |
---|---|---|---|---|---|---|---|
ภาษาไอริช | Gaeilge / Gaedhilge / GaedhlageGaeildhiligeGaelainn / Gaeilig / Gaeilic | กอยเดลิก | 40,000–80,000[13][14][15][16] ในสาธารณรัฐไอร์แลนด์ มี 73,803 คนที่ใช้ภาษาไอริชในชีวิตประจำวัน[17] | ผู้พูดทั้งหมด: 1,887,437 สาธารณรัฐไอร์แลนด์: 1,774,437[18] สหราชอาณาจักร: 95,000 สหรัฐ: 18,000 | Gaeltacht แห่งไอร์แลนด์ | Foras na Gaeilge | ดับลิน: 184,140 กอลเวย์: 37,614 คอร์ก: 57,318[19] เบลฟาสต์: 14,086[20] |
ภาษาเวลส์ | Cymraeg / Y Gymraeg | บริตัน | 562,000 (19.0% ของประชากรเวลส์) อ้างว่าตน "พูดภาษาเวลส์ได้" (2011)[21][22] | ผู้พูดทั้งหมด: ≈ 947,700 (2011) ประเทศเวลส์: 788,000 คน (26.7% ของประชากรทั้งหมด)[21][22] ประเทศอังกฤษ: 150,000[23] รัฐชูบุต ประเทศอาร์เจนตินา: 5,000[24] สหรัฐ: 2,500[25] ประเทศแคนาดา: 2,200[26] | ประเทศเวลส์ | Welsh Language Commissioner รัฐบาลเวลส์ (อดีตคือ Welsh Language Board, Bwrdd yr Iaith Gymraeg) | คาร์ดิฟฟ์: 54,504 สวอนซี: 45,085 นิวพอร์ต: 18,490[27] แบงกอร์: 7,190 |
ภาษาเบรอตาญ | Brezhoneg | บริตัน | 206,000 | 356,000[28] | แคว้นเบรอตาญ | Ofis Publik ar Brezhoneg | แรน: 7,000 แบร็สต์: 40,000 น็องต์: 4,000[29] |
ภาษาเกลิกสกอต | Gàidhlig | กอยเดลิก | 57,375 (2011)[30] | สกอตแลนด์: 87,056 (2011)[30] รัฐโนวาสโกเชีย ประเทศแคนาดา: 1,275 (2011)[31] | ประเทศสกอตแลนด์ | Bòrd na Gàidhlig | กลาสโกว์: 5,726 เอดินบะระ: 3,220[32] แอเบอร์ดีน: 1,397[33] |
ภาษาคอร์นวอลล์ | Kernowek / Kernewek | บริตัน | 563[34][35] | 2,000[36] | คอร์นวอลล์ | Akademi Kernewek Cornish Language Partnership (Keskowethyans an Taves Kernewek) | ทรัวโร: 118[37] |
ภาษาแมน | Gaelg / Gailck | กอยเดลิก | 100+,[9][38] รวมเด็กที่เป็นผู้พูดภาษาแม่ใหม่จำนวนหนึ่ง[39] | 1,823[40] | ไอล์ออฟแมน | Coonceil ny Gaelgey | ดักลาส: 507[41] |
การจัดจำแนก
ภาษาเคลต์ดั้งเดิม แบ่งย่อยเป็น 4 กลุ่ม ได้แก่
- กลุ่มภาษากอลและกลุ่มที่ใกล้เคียงคือ เลปอนติก นอริก และกาลาเทีย ภาษาเหล่านี้ครั้งหนึ่งเคยใช้พูดกระจายเป็นบริเวณกว้างจากฝรั่งเศสถึงตุรกีและจากเบลเยียมถึงอิตาลีภาคเหนือ ส่วนใหญ่เป็นภาษาตาย
- กลุ่มภาษาเคลติเบเรียน เคยใช้พูดในคาบสมุทรไอบีเรีย ซึ่งปัจจุบันได้แก่ โปรตุเกสเหนือ กาลิเซีย อัสตูเรียส กันตาเบรีย อารากอน และเลออนในสเปน ภาษาลูซิตาเนียอาจจะเคยเป็นภาษาในกลุ่มเคลต์นี้ ส่วนใหญ่เป็นภาษาตาย
- กลุ่มภาษากอยเดิล รวมทั้งภาษาไอริช ภาษาสกอต แกลิก และภาษาแมน
- กลุ่มภาษาบริตันหรือบริติช ได้แก่ ภาษาเวลส์ ภาษาเบรอตาญ ภาษาคอร์นวอลล์ ภาษาคัมบริด และอาจจะรวมภาษาปิกติช ซึ่งคาดว่าจะเป็นภาษาพี่น้องมากกว่าภาษาลูกหลาน
นักวิชาการบางคนจำแนกภาษากลุ่มเคลต์บนแผ่นดินและภาษาเคลต์ในหมู่เกาะโดยดูที่ความแตกต่างระหว่างกลุ่มภาษากอยเดิลกับกลุ่มภาษาบริตัน ซึ่งแสดงถึงการแยกตัวออกของภาษากลุ่มเคลต์บนแผ่นดินใหญ่
ภาษาเบรอตาญจัดเป็นภาษาในกลุ่มบริตันไม่ใช่ภาษากลุ่มกอลแม้ว่าอาจจะเพิ่มเข้ามาภายหลัง เมื่อชาวแองโกล-แซกซันเคลื่อนย้ายเข้าสู่เกาะอังกฤษ มีชาวบริตันหรือเวลส์ที่อาจจะมาจากภาษากลุ่มเจอร์แมนิกที่แปลว่าคนต่างชาติได้ข้ามช่องแคบอังกฤษเข้ามาอยู่ในเบรอตาญและได้นำภาษากลุ่มบริตันมาด้วย ภาษานี้ได้พัฒนามาเป็นภาษาเบรอตาญ ซึ่งยังเข้าใจกันกับภาษาเวลส์สมัยใหม่และภาษาคอร์นวอลล์
การออกเสียง
คำว่า Celtic ออกเสียงว่าเซลติกหรือเคลติกแต่นิยมใช้เคลติกมากกว่า ในเอกสารเก่าบางชิ้นสะกดว่า Keltic หรือ Celtic
อ้างอิง
ข้อมูล
- Ball, Martin J. & James Fife (ed.) (1993). The Celtic Languages. London: Routledge. ISBN 0-415-01035-7.
- Borsley, Robert D. & Ian Roberts (ed.) (1996). The Syntax of the Celtic Languages: A Comparative Perspective. Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 0521481600.
- Cowgill, Warren (1975). "The origins of the Insular Celtic conjunct and absolute verbal endings". ใน H. Rix (บ.ก.). Flexion und Wortbildung: Akten der V. Fachtagung der Indogermanischen Gesellschaft, Regensburg, 9.–14. September 1973. Wiesbaden: Reichert. pp. 40–70. ISBN 3-920153-40-5.
- Celtic Linguistics, 1700–1850 (2000). London; New York: Routledge. 8 vols comprising 15 texts originally published between 1706 and 1844.
- Forster, Peter; Toth, Alfred (July 2003). "Toward a phylogenetic chronology of ancient Gaulish, Celtic, and Indo-European". Proc. Natl. Acad. Sci. USA. 100 (15): 9079–84. Bibcode:2003PNAS..100.9079F. doi:10.1073/pnas.1331158100. PMC 166441. PMID 12837934.
- Gray, Russell D.; Atkinson, Quintin D. (November 2003). "Language-tree divergence times support the Anatolian theory of Indo-European origin". Nature. 426 (6965): 435–39. Bibcode:2003Natur.426..435G. doi:10.1038/nature02029. PMID 14647380. S2CID 42340.
- Hindley, Reg (1990). The Death of the Irish Language: A Qualified Obituary. Routledge. ISBN 0-415-04339-5.
- Lewis, Henry & Holger Pedersen (1989). A Concise Comparative Celtic Grammar. Göttingen: Vandenhoeck & Ruprecht. ISBN 3-525-26102-0.
- McCone, Kim (1991). "The PIE stops and syllabic nasals in Celtic". Studia Celtica Japonica. 4: 37–69.
- McCone, Kim (1992). "Relative Chronologie: Keltisch". ใน R. Beekes; A. Lubotsky; J. Weitenberg (บ.ก.). Rekonstruktion und relative Chronologie: Akten Der VIII. Fachtagung Der Indogermanischen Gesellschaft, Leiden, 31 August – 4 September 1987. Institut für Sprachwissenschaft der Universität Innsbruck. pp. 12–39. ISBN 3-85124-613-6.
- McCone, K. (1996). Towards a Relative Chronology of Ancient and Medieval Celtic Sound Change. Maynooth: Department of Old and Middle Irish, St. Patrick's College. ISBN 0-901519-40-5.
- Russell, Paul (1995). An Introduction to the Celtic Languages. Longman. ISBN 0582100828.
- Schmidt, K.H. (1988). "On the reconstruction of Proto-Celtic". ใน G. W. MacLennan (บ.ก.). Proceedings of the First North American Congress of Celtic Studies, Ottawa 1986. Ottawa: Chair of Celtic Studies. pp. 231–48. ISBN 0-09-693260-0.
- Schrijver, Peter (1995). Studies in British Celtic historical phonology. Amsterdam: Rodopi. ISBN 90-5183-820-4.
- Schumacher, Stefan; Schulze-Thulin, Britta; aan de Wiel, Caroline (2004). Die keltischen Primärverben. Ein vergleichendes, etymologisches und morphologisches Lexikon (ภาษาเยอรมัน). Innsbruck: Institut für Sprachen und Kulturen der Universität Innsbruck. ISBN 3-85124-692-6.
อ่านเพิ่ม
- Markey, Thomas L. (2006). "Early Celticity in Slovenia and at Rhaetic Magrè (Schio)". Linguistica. 46 (1): 145–72. doi:10.4312/linguistica.46.1.145-172..
- Sims-Williams, Patrick (2020). "An Alternative to 'Celtic from the East' and 'Celtic from the West'". Cambridge Archaeological Journal. 30 (3): 511–29. doi:10.1017/S0959774320000098. S2CID 216484936..
- Stifter, David (Apr 2020). "The early Celtic epigraphic evidence and early literacy in Germanic languages". NOWELE: North-Western European Language Evolution. 73 (1): 123–152. doi:10.1075/nowele.00037.sti. ISSN 0108-8416. S2CID 219024967.
แหล่งข้อมูลอื่น
- กลุ่มภาษาเคลต์ ที่เว็บไซต์ Curlie
- Aberdeen University Celtic Department เก็บถาวร 8 ธันวาคม 2008 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
- "Labara: An Introduction to the Celtic Languages", by Meredith Richard
- Celts and Celtic Languages (PDF)