ฝ่ายสัมพันธมิตรในสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง
ฝ่ายสัมพันธมิตรในสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง หรือ ฝ่ายภาคี (อังกฤษ: Entente Powers / Allies; ฝรั่งเศส: Forces de l'Entente / Alliés; อิตาลี: Potenze Intesa / Alleati; รัสเซีย: Антанта Пауэрс, Antanta Pauers / Союзники, Soyuzniki; ญี่ปุ่น: 協商国, Kyoushoukoku / 連合国, Rengōkuni) เป็นประเทศที่ทำสงครามกับฝ่ายมหาอำนาจกลางระหว่างสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง สมาชิกของข้อตกลงไตรภาคีได้แก่ สาธารณรัฐฝรั่งเศส จักรวรรดิอังกฤษ และจักรวรรดิรัสเซีย ต่อมา อิตาลีเข้าสู่สงครามโดยอยู่ฝ่ายไตรภาคีในปี 1915 ส่วนญี่ปุ่น เบลเยียม เซอร์เบีย กรีซ มอนเตเนโกร โรมาเนีย และหน่วยทหารเชโกสโลวาเกีย[1] เป็นสมาชิกรองของข้อตกลง[2]
ฝ่ายสัมพันธมิตร/ฝ่ายภาคี | |||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1914–1918 | |||||||||||||||||||||||||||||
ฝ่ายสัมพันธมิตรในสีน้ำเงิน ฝ่ายมหาอำนาจกลางในสีส้ม ฝ่ายสัมพันธมิตรสำคัญ: รัฐพันธมิตรอื่น ๆ:
| |||||||||||||||||||||||||||||
สถานะ | พันธมิตรทางการทหาร | ||||||||||||||||||||||||||||
ยุคประวัติศาสตร์ | สงครามโลกครั้งที่หนึ่ง | ||||||||||||||||||||||||||||
• ก่อตั้ง | 1914 | ||||||||||||||||||||||||||||
• ยุติ | 1918 | ||||||||||||||||||||||||||||
|
สมาชิก
สมาชิกมหาอำนาจ
ฝ่ายสัมพันธมิตรมีสมาชิกหลักอยู่ 6 ประเทศ
ชาติ | ดินแดน | เข้าร่วม WWI |
---|---|---|
สาธารณรัฐฝรั่งเศส | แอลจีเรีย แอฟริกาตะวันตก ตูนิเซีย โมร็อกโก อินโดจีน กัมพูชา ลาว | 3 สิงหาคม 1914 |
จักรวรรดิบริติช สหราชอาณาจักร | แคนาดา ออสเตรเลีย นิวซีแลนด์ แอฟริกาใต้ อินเดีย นิวฟันด์แลนด์ พม่า ฮ่องกง อียิปต์ | 4 สิงหาคม 1914 |
รัสเซีย | ฟินแลนด์ โปแลนด์ | 1 สิงหาคม 1914 |
อิตาลี | ตริโปลิเตเนีย ไซเรไนกา เอริเทเรีย โซมาลีแลนด์ | 23 พฤษภาคม 1915 |
จักรวรรดิญี่ปุ่น | เกาหลี ไต้หวัน กวันตง คาราฟูโตะ | 23 สิงหาคม 1914 |
สหรัฐ | ฟิลิปปินส์ ฮาวาย อะแลสกา | 6 เมษายน 1917 |
สมาชิกรอง
ชาติ | ดินแดน | เข้าร่วม WWI |
---|---|---|
ราชอาณาจักรเซอร์เบีย | 28 กรกฎาคม 1914 | |
ราชอาณาจักรเบลเยียม | คองโก | 4 สิงหาคม 1914 |
ราชอาณาจักรมอนเตเนโกร | 5 สิงหาคม 1914 | |
สาธารณรัฐโปรตุเกส | โมซัมบิก แองโกลา กินี กาบูเวร์ดี มาเก๊า ติมอร์ | 9 มีนาคม 1916 |
ราชอาณาจักรโรมาเนีย | 28 สิงหาคม 1916 | |
ปานามา | 7 เมษายน 1917 | |
คิวบา | 7 เมษายน 1917 | |
ราชอาณาจักรกรีซ | 27 มิถุนายน 1917 | |
ราชอาณาจักรสยาม | 22 กรกฎาคม 1917 | |
ไลบีเรีย | 4 สิงหาคม 1917 | |
สาธารณรัฐจีน | ทิเบต | 14 สิงหาคม 1917 |
บราซิล | 26 ตุลาคม 1917 | |
กัวเตมาลา | 23 เมษายน 1918 | |
นิการากัว | 6 พฤษภาคม 1918 | |
คอสตาริกา | 23 พฤษภาคม 1918 | |
เฮติ | 12 กรกฎาคม 1918 | |
ฮอนดูรัส | 19 กรกฎาคม 1918 |
ประวัติ
ฝ่ายสัมพันธมิตรนั้นอยู่ตรงข้ามกับฝ่ายมหาอำนาจกลาง เป็นกลุ่มที่ตั้งขึ้นภายใต้ข้อตกลงไตรภาคี โดยสามมหาอำนาจของยุโรป
ผู้นำหลักฝ่ายสัมพันธมิตรหลังจบสงคราม: เดวิด ลอยด์ จอร์จ (สหราชอาณาจักร), ฌอร์ฌ เกลม็องโซ (ฝรั่งเศส), วิตโตริโอ เอ็มมานูเอล ออร์ลันโด (อิตาลี), วูดโรว์ วิลสัน (สหรัฐ) และฮาระ ทากาชิ (ญี่ปุ่น) |
ต่อมาในวันที่ 6 เม.ย. 1917 อเมริกาได้เข้าร่วมกับฝ่ายสัมพันธมิตร และจากนั้น สยามและราชอาณาจักรกรีซก็ได้เข้าร่วมกับฝ่ายสัมพันธมิตรด้วย โดยหลังจากสงครามสิ้นสุด จึงมีประเทศมหาอำนาจอยู่ 5 ประเทศ (ส่วนจักรวรรดิรัสเซีย,จักรวรรดิเยอรมัน, จักรวรรดิออสเตรีย-ฮังการีนั้นล่มสลายแล้วหลังสงครามสิ้นสุด) ได้แก่
สถิติ
ประเทศ | ประชากร (millions) | แผ่นดิน (million km2) | จีดีพี ($ billion, 1990 prices) | บุคลากรที่ระดมกำลัง | |
---|---|---|---|---|---|
คลื่นแรก (1914) | |||||
จักรวรรดิรัสเซีย | รัสเซีย (รวม โปแลนด์) | 173.2 | 21.7 | 257.7 | 12,000,000 |
ฟินแลนด์ | 3.2 | 0.4 | 6.6 | ||
รวม | 176.4 | 22.1 | 264.3 | ||
สาธารณรัฐฝรั่งเศส | ฝรั่งเศส | 39.8 | 0.5 | 138.7 | 8,410,000[4] |
อาณานิคมฝรั่งเศส | 48.3 | 10.7 | 31.5 | ||
รวม | 88.1 | 11.2 | 170.2 | ||
จักรวรรดิบริติช | สหราชอาณาจักร | 46.0 | 0.3 | 226.4 | 6,211,922[5] |
อาณานิคมบริติช | 380.2 | 13.5 | 257 | 1,440,437[6][7] | |
ประเทศในเครือจักรภพบริติช | 19.9 | 19.5 | 77.8 | 1,307,000 | |
รวม | 446.1 | 33.3 | 561.2 | 8,689,000[8] | |
จักรวรรดิญี่ปุ่น | ญี่ปุ่น | 55.1 | 0.4 | 76.5 | 800,000 |
อาณานิคมญี่ปุ่น[9] | 19.1 | 0.3 | 16.3 | ||
รวม | 74.2 | 0.7 | 92.8 | ||
เซอร์เบีย, มอนเตเนโกร, และ บอสเนียและเฮอร์เซโกวีนา | 7.0 | 0.2 | 7.2 | 760,000 | |
คลื่นที่สอง (1915–1916) | |||||
ราชอาณาจักรอิตาลี | อิตาลี | 35.6 | 0.3 | 91.3 | 5,615,000 |
อาณานิคมอิตาลี | 2.0 | 2.0 | 1.3 | ||
รวม | 37.6 | 2.3 | 92.6 | ||
สาธารณรัฐโปรตุเกส | โปรตุเกส | 6.0 | 0.1 | 7.4 | 100,000 |
อาณานิคมโปรตุเกส | 8.7 | 2.4 | 5.2 | ||
รวม | 14.7 | 2.5 | 12.6 | ||
ราชอาณาจักรโรมาเนีย | 7.7 | 0.1 | 11.7 | 750,000 | |
คลื่นที่สาม (1917–1918) | |||||
ลาตินอเมริกา | ลาตินอเมริกา | ||||
สหรัฐอเมริกา | สหรัฐ | 96.5 | 7.8 | 511.6 | 4,355,000 |
เขตโพ้นทะเลในภาวะพึ่งพิง[10] | 9.8 | 1.8 | 10.6 | ||
รวม | 106.3 | 9.6 | 522.2 | ||
รัฐอเมริกากลาง[11] | 9.0 | 0.6 | 10.6 | ||
สหพันธ์สาธารณรัฐบราซิล | 25.0 | 8.5 | 20.3 | 1,713[12] | |
ราชอาณาจักรกรีซ | 4.8 | 0.1 | 7.7 | 230,000[4] | |
ราชอาณาจักรสยาม | 8.4 | 0.5 | 7.0 | 1,284[5] | |
สาธารณรัฐจีน | 441.0 | 11.1 | 243.7 | ||
สาธารณรัฐไลบีเรีย | 1.5 | 0.1 | 0.9 |
พลังอำนาจหลัก
จักรวรรดิอังกฤษ
- จักรวรรดิบริติชในปี ค.ศ. 1914
- HMS Dreadnought; the 1902, 1904 and 1907 agreements with Japan, France and Russia allowed Britain to refocus resources during the Anglo-German naval arms race.
- โปสเตอร์เรียกระดมพลของกองทัพบกแคนาดา
- เครื่องบินลาดตระเวน Airco DH.2 "pusher"
- A British Mark V* tank— carries an unditching beam on the roof that could be attached to the tracks and used to free itself from muddy trenches and shell craters
จักรวรรดิรัสเซีย
- Russian troops going to the front
- Russian recruiting poster; caption reads 'World on fire; Second Patriotic War.'
สาธารณรัฐฝรั่งเศส
- French bayonet charge, 1914; huge casualties in the early months of the war had to be replaced by French colonial troops.
- French artillery in action near Gallipoli 1915
- Renault FT tanks being operated by the US Army in France. Light tanks with a crew of only two, these were mass-produced during World War I.
จักรวรรดิญี่ปุ่น
- Japanese troops attacking the German Treaty Port of Tsingtao in 1914
- The Japanese carrier Wakamiya conducted the first ship-launched aerial attack in 1914.
ราชอาณาจักรอิตาลี
- Italian empire in 1914
- Members of the Arditi corps in 1918—more than 650,000 Italian soldiers lost their lives on the battlefields of World War I
สหรัฐ
- Two American soldiers run towards a bunker.
- American soldiers on the Piave front hurling hand grenades into the Austrian trenches
รัฐอื่นในการรบ
ราชอาณาจักรเบลเยียม
สหพันธ์สาธารณรัฐบราซิล
ราชอาณาจักรกรีซ
ราชอาณาจักรมอนเตเนโกร
ราชอาณาจักรเซอร์เบีย
ราชอาณาจักรโรมาเนีย
ผู้นำในสงคราม
ราชอาณาจักรเซอร์เบีย
- ปีเตอร์ที่ 1 – พระมหากษัตริย์เซอร์เบีย
- นิโคลา ปาซิช – นายกรัฐมนตรีเซอร์เบีย
- ราโดเมียร์ ปุตนิก – หัวหน้าผู้บัญชาการทหารของกองทัพบกเซอร์เบีย
ราชอาณาจักรมอนเตเนโกร
- นิกอลาที่ 1 – พระมหากษัตริย์มอนเตเนโกร
- จันโก้ วูโคติช – นายกรัฐมนตรีมอนเตเนโกร
- โบซิดาร์ ยานโควิช – หัวหน้าผู้บัญชาการทหารของกองทัพมอนเตเนโกร
- เปตาร์ เพซิช – หัวหน้าผู้บัญชาการทหารของกองทัพมอนเตเนโกร
ราชอาณาจักรเบลเยียม
- อัลแบร์ที่ 1 – พระมหากษัตริย์เบลเยียม
- ชาร์ลส์ เดอ บรอควิลล์ – นายกรัฐมนตรีเบลเยียม
- เฟลิกซ์ เวียเลอมันส์ – หัวหน้าผู้บัญชาการทหารของกองทัพบกเบลเยียม
จักรวรรดิรัสเซีย
- จักรพรรดินิโคลัสที่ 2 – จักรพรรดิแห่งรัสเซีย พระมหากษัตริย์โปแลนด์ และแกรนด์ดยุกแห่งฟินแลนด์
- ไอวาน กเรไมีกิน – นายกรัฐมนตรีรัสเซีย (1 สิงหาคม 1914 – 2 กุมภาพันธ์ 1916)
- บอริส สเตอร์เมอร์ – นายกรัฐมนตรีรัสเซีย (2 กุมภาพันธ์1916 – 23 พฤศจิกายน 1916)
- Alexander Trepov – นายกรัฐมนตรีรัสเซีย (23 พฤศจิกายน 1916 – 27 ธันวาคม 1916)
- นิโคไล โกลิตสิน – นายกรัฐมนตรีรัสเซีย (27 ธันวาคม 1916 – 9 มกราคม 1917)
- แกรนด์ดยุกนิโคลัส นีโคลาเยวิช – ผู้บัญชาการทหารสูงสุดของรัสเซีย
สาธารณรัฐฝรั่งเศส
- แรมง ปวงกาเร – ประธานาธิบดีฝรั่งเศส
- René Viviani – นายกรัฐมนตรีฝรั่งเศส (13 มิถุนายน 1914 - 29 ตุลาคม 1915)
- Aristide Briand – นายกรัฐมนตรีฝรั่งเศส (29 ตุลาคม 1915 - 20 มีนาคม 1917)
- Alexandre Ribot – นายกรัฐมนตรีฝรั่งเศส (20 มีนาคม 1917 - 12 กันยายน 1917)
- Paul Painlevé – นายกรัฐมนตรีฝรั่งเศส (12 กันยายน 1917 - 16 พฤศจิกายน 1917)
- ฌอร์ฌ เกลม็องโซ – นายกรัฐมนตรีฝรั่งเศส (ตั้งแต่ 16 พฤศจิกายน 1917)
- โฌแซ็ฟ ฌ็อฟร์ – หัวหน้าผู้บัญชาการทหารของกองทัพบกฝรั่งเศส (จนกระทั่ง 13 ธันวาคม 1916)
- โรเบิร์ต นีเวลล์ – หัวหน้าผู้บัญชาการทหารของกองทัพบกฝรั่งเศส (จนกระทั่ง เมษายน 1917)
- ฟีลิป เปแต็ง – หัวหน้าผู้บัญชาการทหารของกองทัพบกฝรั่งเศส (ตั้งแต่ เมษายน 1917)
จักรวรรดิบริติชและเครือจักรภพ
สหราชอาณาจักรบริเตนใหญ่และไอร์แลนด์
- พระเจ้าจอร์จที่ 5 – พระมหากษัตริย์แห่งจักรวรรดิอังกฤษและเครือจักรภพ จักรพรรดิแห่งอินเดีย
- เอช. เอช. แอสควิธ – นายกรัฐมนตรีสหราชอาณาจักร (จนกระทั่ง 5 ธันวาคม 1916)
- เดวิด ลอยด์ จอร์จ – นายกรัฐมนตรีสหราชอาณาจักร (ตั้งแต่ 7 ธันวาคม 1916)
- เฮอร์เบิร์ต คิตชิเนอร์ – รัฐมนตรีว่าการกระทรวงสงครามสหราชอาณาจักร
- ดักลาส เฮก – ผู้บัญชาการทหารสูงสุดของกองกำลังรบนอกประเทศบริติช
- วินสตัน เชอร์ชิล – ลอร์ดเอกแห่งกระทรวงทหารเรือ
เครือรัฐออสเตรเลีย
- โจเซฟ คุก – นายกรัฐมนตรีออสเตรเลีย (จนกระทั่ง 17 กันยายน 1914)
- แอนดรูว์ ฟิชเชอร์ – นายกรัฐมนตรีออสเตรเลีย (17 กันยายน 1914 – 27 ตุลาคม 1915)
- บิลลี ฮิวจ์ส – นายกรัฐมนตรีออสเตรเลีย (ตั้งแต่ 27 ตุลาคม 1915)
- Ronald Munro Ferguson – ผู้สำเร็จราชการออสเตรเลีย
แคนาดา
- โรเบิร์ต บอร์เดน – นายกรัฐมนตรีแคนาดา
- ดยุกแห่งคอนน็อตและสแตรธเอิร์น – ผู้สำเร็จราชการแคนาดา (1911–1916)
- The Duke of Devonshire – ผู้สำเร็จราชการแคนาดา (1916–1921)
บริติชอินเดีย
- Charles Hardinge – อุปราชแห่งอินเดีย (1910–1916)
- Frederic Thesiger – อุปราชแห่งอินเดีย (1916–1921)
สหภาพแอฟริกาใต้
- หลุยส์ โบธา – นายกรัฐมนตรีแอฟริกาใต้
- The Earl of Buxton – ผู้สำเร็จราชการแอฟริกาใต้
นิวซีแลนด์
- วิลเลียม แมสซีย์ – นายกรัฐมนตรีนิวซีแลนด์
- The Earl of Liverpool – ผู้สำเร็จราชการนิวซีแลนด์
นิวฟันด์แลนด์
- Sir Edward Morris – นายกรัฐมนตรีนิวฟันด์แลนด์ (1909–1917)
- Sir John Crosbie – นายกรัฐมนตรีนิวฟันด์แลนด์ (1917–1918)
- Sir William Lloyd – นายกรัฐมนตรีนิวฟันด์แลนด์ (1918–1919)
ราชอาณาจักรอิตาลี
- วิคเตอร์ เอ็มมานูเอลที่ 3 – พระมหากษัตริย์อิตาลี
- Antonio Salandra – นายกรัฐมนตรีอิตาลี (จนกระทั่ง 18 มิถุนายน 1916)
- เปาโล โบเซลลี – นายกรัฐมนตรีอิตาลี (จนกระทั่ง 29 ตุลาคม 1917)
- วิตโตริโอ เอ็มมานูเอล ออร์ลันโด – นายกรัฐมนตรีอิตาลี (ตั้งแต่ 29 ตุลาคม 1917)
- ลุยจิ คาดอร์นา – หัวหน้าผู้บัญชาการทหารของกองทัพบกราชอาณาจักรอิตาลี
- อาร์มันโด้ ดิแอซ – ผู้บัญชาการทหารของกองทัพบกราชอาณาจักรอิตาลี
- Luigi, Duke of Abruzzi – หัวหน้าผู้บัญชาการทหารของกองเรือเอเดรียติกอิตาลี
- เปาโล เทออน ดิ เรเวล – พลเรือเอกของกองทัพเรือราชอาณาจักรอิตาลี
จักรวรรดิญี่ปุ่น
- จักรพรรดิไทโช – จักรพรรดิญี่ปุ่น
- โอกูมะ ชิเงโนบุ – นายกรัฐมนตรีญี่ปุ่น (จนกระทั่ง 9 ตุลาคม 1916)
- เทราอูจิ มาซาตาเกะ – นายกรัฐมนตรีญี่ปุ่น (จนกระทั่ง 29 กันยายน 1918)
- ฮาระ ทากาชิ – นายกรัฐมนตรีญี่ปุ่น (ตั้งแต่ 29 กันยายน 1918)
- คาโต ซาดาคิจิ – ผู้บัญชาการของกองเรือที่ 2 สนับสนุนการรบในการล้อมชิงเต่า
- โคโซ ซาโต – ผู้บัญชาการของกองเรือเฉพาะกิจลำดับที่ 2 ในทะเลเมดิเตอร์เรเนียน
- คามิโอะ มิตสึโอมิ – ผู้บัญชาการของกองทัพสัมพันธมิตรที่ชิงเต่า
สหรัฐ
- วูดโรว์ วิลสัน – ประธานาธิบดีสหรัฐ
- โทมัส อาร์. มาร์แชลล์ – รองประธานาธิบดีสหรัฐ
- นิวตัน ดี. เบเคอร์ – รัฐมนตรีว่าการทบวงการสงครามสหรัฐ
- โจเซฟิอุส แดเนียลส์ – รัฐมนตรีว่าการทบวงทหารเรือสหรัฐ
- ทาสเกอร์ เอช. บลิส – เสนาธิการทหารบกสหรัฐ
- เพย์ตัน ซี. มาร์ช – เสนาธิการทหารบกสหรัฐ
- จอห์น เจ. เพอร์ชิง – ผู้บัญชาการของกองกำลังรบนอกประเทศอเมริกัน
- วิลเลียม ซิมส์ – ผู้บัญชาการของกองทัพเรือสหรัฐในน่านน้ำยุโรป
- เมสัน แพทริก – ผู้บัญชาการของกองกำลังทางอากาศแห่งทหารบก
- ฮันเตอร์ ลิกเก็ตต์ – ผู้บัญชาการของเหล่าทหารไอ และกองทัพบกสหรัฐที่ 1
- โรเบิร์ต ลี บูลลาร์ด – ผู้บัญชาการของกองทัพบกสหรัฐที่ 2
สยาม (ไทย)
- พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว – พระมหากษัตริย์สยาม
- เจ้าพระยาบดินทรเดชานุชิต (หม่อมราชวงศ์อรุณ ฉัตรกุล) – เสนาบดีกระทรวงกลาโหมสยาม
- สมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ เจ้าฟ้าจักรพงษ์ภูวนาถ กรมหลวงพิษณุโลกประชานาถ – เสนาธิการทหารบกของกองทัพบกสยาม
- พระยาเทพหัสดิน (ผาด เทพหัสดิน ณ อยุธยา) – หัวหน้าคณะทูตทหารสยาม และ ผู้บัญชาการของกองทหารอาสาสยามในแนวรบด้านตะวันตก
ราชอาณาจักรโรมาเนีย
- เฟอร์ดินานด์ที่ 1 – พระมหากษัตริย์โรมาเนีย
- อียอน อี. เช. เบรอตียานู – นายกรัฐมนตรีโรมาเนีย
- อเล็กซานดรู อาเวเรสกู – ผู้บัญชาการของกองทัพบกที่ 2, กองทัพบกที่ 3 รวมถึงกลุ่มกองทัพบกทิศใต้ และ นายกรัฐมนตรีโรมาเนีย
สาธารณรัฐโปรตุเกส
- เบอร์นาร์ดิโน มาชาโด – ประธานาธิบดีโปรตุเกส (จนกระทั่ง 12 ธันวาคม 1917)
- อฟอนโซ กอสตา – นายกรัฐมนตรีโปรตุเกส (จนกระทั่ง 15 มีนาคม 1916; เป็นอีกครั้ง 25 เมษายน 1917 – 10 ธันวาคม 1917)
- แอนโตนิโอ โคเซ เดอ อัลเมดา – นายกรัฐมนตรีโปรตุเกส (15 มีนาคม 1916 – 25 เมษายน 1917)
- Sidónio Pais – นายกรัฐมนตรีโปรตุเกส (11 ธันวาคม 1917 – 9 พฤษภาคม 1918) และ ประธานาธิบดีโปรตุเกส (ตั้งแต่ 9 พฤษภาคม 1918)
- ฟือร์นังดู ทามักนินี ดา อับเรอู – ผู้บัญชาการทหารสูงสุดของกองทัพรบนอกประเทศโปรตุเกส
สหพันธ์สาธารณรัฐบราซิล
- เวเซเลา บราส – ประธานาธิบดีบราซิล
- เออร์บาโน ซังตูช ดา กอสตา อาราโฮ – รองประธานาธิบดีบราซิล
- เปดรู ฟรอนติน – ผู้บัญชาการของกองทัพเรือบราซิล
- José Pessoa Cavalcanti de Albuquerque – ผู้บัญชาการของกองทัพบกบราซิลในฝรั่งเศส
- Napoleão Felipe Aché – ผู้บัญชาการของกองกำลังทหารบราซิลในฝรั่งเศส
- Nabuco Gouveia – ผู้บัญชาการของกองทหารแพทย์บราซิล
ราชอาณาจักรกรีซ
- พระเจ้ากอนสตันดีโนสที่ 1 – พระมหากษัตริย์กรีซ (จนกระทั่ง 11 มิถุนายน 1917)
- พระเจ้าอาเลกซันโดรส – พระมหากษัตริย์กรีซ (ตั้งแต่ 11 มิถุนายน 1917)
- อีเลฟเทริออส เวนิเซลอส – นายกรัฐมนตรีกรีซ
- พานาจิโอติส ดังลิส – นายพลของกองทัพบกกรีซ
ราชรัฐลักเซมเบิร์ก
- แกรนด์ดัชเชสมารี-อาเดลาอีด – แกรนด์ดัสเชสลักเซมเบิร์ก
- ปอล เอยเช็น – นายกรัฐมนตรีลักเซมเบิร์ก
สาธารณรัฐจีน
- หลี หยวนหง – ประธานาธิบดีจีน (1916–1917)
- Feng Guozhang – ประธานาธิบดีจีน (1917–1918)
- ต้วน ฉีรุ่ย – นายกรัฐมนตรีจีน
เอมิเรตนัจญด์และฮะซาอ์
- เอมีร์อับดุลอะซีซ อิบน์ ซะอูด – เอมีร์นัจญด์และฮะซาอ์
สาธารณรัฐอาร์มีเนีย
- Hovhannes Kajaznuni – นายกรัฐมนตรีอาร์มีเนีย
เชโกสโลวาเกีย
- โตมาช มาซาริค – ประธานาธิบดีเชโกสโลวาเกีย
- มิลาน รัสติสลาฟ สเตฟานิค – ผู้บัญชาการของกองพลเชโกสโลวาเกีย
กำลังพลและกำลังพลสูญเสีย
ประเทศ | กำลังพลที่ระดมมา | เสียชีวิตในการปฏิบัติหน้าที่ | บาดเจ็บในการปฏิบัติหน้าที่ | รวมกำลังพลสูญเสีย | % ของกำลังพลที่ระดมมา |
---|---|---|---|---|---|
ออสเตรเลีย | 412,9531 | 61,928[13] | 152,171 | 214,099 | 52% |
เบลเยียม | 267,0003 | 38,172[14] | 44,686 | 82,858 | 31% |
บราซิล | 1,713[15] | 100[16] | 0 | 100 | 5.84% |
แคนาดา | 628,9641 | 64,944[17] | 149,732 | 214,676 | 34% |
ฝรั่งเศส | 8,410,0003 | 1,397,800[18] | 4,266,000 | 5,663,800 | 67% |
กรีซ | 230,0003 | 26,000[19] | 21,000 | 47,000 | 20% |
อินเดีย | 1,440,4371 | 74,187[20] | 69,214 | 143,401 | 10% |
อิตาลี | 5,615,0003 | 651,010[21] | 953,886 | 1,604,896 | 29% |
ญี่ปุ่น | 800,0003 | 1,415[22] | 907 | 1,322 | 4% |
โมนาโก | 80[23] | 8[23] | 0 | 8[23] | 10% |
มอนเตเนโกร | 50,0003 | 3,000 | 10,000 | 13,000 | 26% |
เนปาล | 200,000[24] | 30,670 | 21,009 | 49,823 | 25% |
นิวซีแลนด์ | 128,5251 | 18,050[25] | 41,317 | 59,367 | 46% |
โปรตุเกส | 100,0003 | 7,222[26] | 13,751 | 20,973 | 21% |
โรมาเนีย | 750,0003 | 250,000[27] | 120,000 | 370,000 | 49% |
รัสเซีย | 12,000,0003 | 1,811,000[28] | 4,950,000 | 6,761,000 | 56% |
เซอร์เบีย | 707,3433 | 275,000[29] | 133,148 | 408,148 | 58% |
สยาม | 1,2842 | 19 | 0 | 19 | 3% |
แอฟริกาใต้ | 136,0701 | 9,463[30] | 12,029 | 21,492 | 16% |
สหราชอาณาจักร | 6,211,9222 | 886,342[31] | 1,665,749 | 2,552,091 | 41% |
สหรัฐ | 4,355,0003 | 116,708[32] | 205,690 | 322,398 | 7% |
รวม | 42,244,409 | 5,741,389 | 12,925,833 | 18,744,547 | 49% |
การยอมแพ้ส่วนน้อย
ธง | ชื่อ | วันยอมแพ้ | สนธิสัญญา |
---|---|---|---|
เบลเยียม | 31 ตุลาคม 1914 | ไม่มี | |
เซอร์เบีย | 23 กันยายน 1915 | ไม่มี | |
มอนเตเนโกร | 17 มกราคม 1916 | ไม่มี | |
รัสเซียโซเวียต | 3 มีนาคม 1918 | สนธิสัญญาเบรสท์-ลีตอฟสก์ | |
โรมาเนีย | 7 พฤษภาคม 1918 | สนธิสัญญาบูคาเรสต์ |
ดูเพิ่ม
เชิงอรรถ
อ้างอิง
- ^1 The War Office (2006) [1922]. Statistics of the military effort of the British Empire during the Great War 1914—1920. Uckfield, East Sussex: Military and Naval Press. ISBN 1-84734-681-2. OCLC 137236769.
- ^2 Gilbert Martin (1994). Atlas of World War I. Oxford University Press. ISBN 0-19-521077-8. OCLC 233987354.
- ^3 Tucker Spencer C (1999). The European Powers in the First World War: An Encyclopedia. New York: Garland. ISBN 0-8153-3351-X.
- ^4 The Commonwealth War Graves Commission. "Annual Report 2005-2006" (PDF).
- ^5 The Commonwealth War Graves Commission. "Debt of Honour Register".
- ^6 Urlanis, Boris (2003) [1971, Moscow]. Wars and Population. Honolulu: University Press of the Pacific. OCLC 123124938.
- ^7 Huber Michel (1931). La population de la France pendant la guerre, avec un appendice sur Les revenus avant et après la guerre (ภาษาฝรั่งเศส). Paris. OCLC 4226464.
- ^8 Bujac Jean Léopold Emile (1930). Les campagnes de l'armèe Hellènique 1918–1922 (ภาษาฝรั่งเศส). Paris: Charles-Lavauzelle. OCLC 10808602.
- ^9 Mortara Giorgio (1925). La Salute pubblica in Italia durante e dopo la Guerra (ภาษาอิตาลี). New Haven, Connecticut: Yale University Press. OCLC 2099099.
- ^10 Harries Merion, Harries Susie (1991). Soldiers of the Sun – The Rise and Fall of the Imperial Japanese Army. Random House. ISBN 0-679-75303-6. OCLC 32615324.
- ^11 Clodfelter Michael (2002). Warfare and Armed Conflicts : A Statistical Reference to Casualty and Other Figures, 1500–2000 (2nd ed.). London: McFarland. ISBN 0-7864-1204-6. OCLC 48066096.