แกนีมีด (ดาวบริวาร)

แกนีมีด (อังกฤษ: Ganymede) เป็นดาวบริวารดวงหนึ่งของดาวพฤหัสบดี และเป็นดาวบริวารที่ใหญ่ที่สุดในระบบสุริยะ มีสนามแม่เหล็กสูง พื้นผิวหลายลักษณะแสดงถึงการเปลี่ยนแปลงทางธรณีที่ชั้นผิวเปลือกอย่างซับซ้อนยาวนาน มีลักษณะสำคัญ 2 แบบ คือ พื้นที่เก่าแก่เป็นบริเวณมืดคล้ำเต็มไปด้วยหลุมอุกกาบาต ขรุขระ เป็นแอ่งลึก กับพื้นที่ใหม่เป็นบริเวณที่ราบเรียบ สว่างกว่า มีน้ำแข็งติดกับดินหิน บางพื้นที่เป็นรอยแยกยาวเหยียด

แกนีมีด

การค้นพบ
ค้นพบโดย:	กาลิเลโอ กาลิเลอี ไซมอน มาริอุส
ค้นพบเมื่อ:	11 มกราคม ค.ศ. 1610
ชื่ออื่น ๆ:	Jupiter III
ลักษณะของวงโคจร
รัศมีวงโคจรเฉลี่ย:	1070400 km[1]
ความเยื้องศูนย์กลาง:	0.0013[1]
คาบการโคจร:	7.15455296 วัน[1]
ความเอียง:	0.20° (จากเส้นศูนย์สูตรของดาวพฤหัสบดี) [1]
ดาวบริวารของ:	ดาวพฤหัสบดี
ลักษณะทางกายภาพ
พื้นที่ผิว:	8.72×107 km2 (0.171 ของโลก) [c]
ปริมาตร:	7.66×1010 km3 (0.0704 ของโลก) [d]
มวล:	1.4819×1023 kg (0.025 ของโลก) [2]
ความหนาแน่นเฉลี่ย:	1.936 g/cm3 (0.351 ของโลก)[2]
ความโน้มถ่วง ที่ศูนย์สูตร:	1.428 m/s2 (0.146 g)
ความเร็วหลุดพ้น:	2.741 km/s
ความเอียงของแกน:	0–0.33°[3]
อัตราส่วนสะท้อน:	0.43 ± 0.02[4]
ลักษณะของบรรยากาศ
ความดันบรรยากาศ ที่พื้นผิว:	trace
องค์ประกอบ:	ออกซิเจน[5]

แกนีมีดเป็นหนึ่งในดวงจันทร์ของกาลิเลโอที่ค้นพบโดยกาลิเลโอ กาลิเลอี เมื่อ 7 มกราคม ค.ศ. 1610 ตั้งชื่อตามเทพแกนีมีดในตำนานเทพเจ้ากรีก ผู้เป็นที่รักของเทพซูส