Esperanto

Esperanto je najznaćiša, najčasćišo wužiwana planowa rěč, kotruž Ludwig Lazarus Zamenhof hižo w lěće 1887 w měsće Waršawa wutwori. Prěnja kniha je w rušćinje, pólšćinje, němčinje a francošćinje wušła a měješe 44 stronow. Mjeno rěče běše prěnjotnje pseudonym awtora (dr. Esperanto, serbsce: nadźijacy (wosoba)).

Esperanto
alternatiwne mjenoInternacia lingvo
přełožk alternatiwneho mjenamjezynarodna rěč1
awtorLudwig Lazarus Zamenhof
lěto1887
krajewe wjace hač 115 krajach
rěčnicynjeznate (trochowanja mjez 100 000–1,6 milionami)
znamjenja a klasifikacija
klasifikacijaplanowe rěče
družina pismałaćonski alfabet
oficielny status
hamtska rěčnihdźe; oficialnje wužiwana w někotrych mjezynarodnych organizacijach
regulowaca institucijaAkademio de Esperanto
rěčne kody
ISO 639-1:

eo

ISO 639-2:

epo

ISO 639-3 (SIL):

ESP

komentar
1 Po titulu prěnjeje knihi:
"Международный язык"
wikipedija
Wobdźěłać
p  d  w
Esperantowej symbolej
ChorhojJubilejny symbol
Esperantowa chorhoj
Esperantowa chorhoj
Jubilejny symbol Esperanta
Jubilejny symbol Esperanta
Ludwik Zamenhof

Wužiwanje

Esperanto so we wjele krajach wužiwa, mjez druhim w Němskej hižo wot wjace hač 100 lět.

Rěčnicy so na pućowanjach a zarjadowanjach zetkawaja, wužiwaja Esperanto w městnych skupinach a w interneće, maja listowe přećelstwa, čitaja literaturu w Esperanće, posłuchaja esperantsku hudźbu a wužiwaja Esperanto we wjele žiwjenskich wokruhach. Druhdy Esperanto funguje jako swójbna rěč. Tež eksistuja radijowe wusyłanja w tutej rěče. Ale tež podkasty hižo eksistuja.

Alfabet

Esperanto wužiwa łaćonski alfabet z někotrymi diakritiskimi pismikami: a, b, c, ĉ, d, e, f, g, ĝ, h, ĥ, i, j, ĵ, k, l, m, n, o, p, r, s, ŝ, t, u, ŭ, v, z. Pismiki q, x, y njeeksistuja w prawych esperantskich słowach. Alfabet je fonematiski.

Esperancehornjoserbscedruhipřikładpřełožk
ĉčněmsce tschĉapočapka
ĝčěsce, chorwatsce: džĝangalodźungl
ĥchtež němsce, pólsce, čěsce chĥorochór
ĵžtež čěsce, chorwatsce žĵurnalistožurnalist
ŝštež čěsce, chorwatsce šŝancošansa
ŭwtež swahilsce, jendźelsce waŭtoawto
vněmsce a pólsce wvazowaza

Gramatika

W Esperanće ma kóžda słowna družina swoje wosebite kóncowki, po kotrychž móžeš słownu družinu jasnje spóznać.Substantiwy a adjektiwy maja dwaj padaj, nominatiw (-) a akuzatiw (-n), ale tež dwě gramatiskej čisle, singular (-) a plural (-j). Pluralowy akuzatiw kónči so na -jn, znamješko plurala tuž před tym akuzatiwa steji. Na přikład Paŭlo havas suprasorabajn librojn. "Pawoł ma hornjoserbske knihi."

Lokalne adwerby móža akuzatiwny n měć, hdyž směr zwuraznjeja, na př. tie "tam, tamle" - tien "tam".

Z werba danci "rejować" móže substantiw nastać danco "reja", adjektiw danca "rejowanski" a adwerb dance "rejowansce", ale tež z substantiwa martelo "hamor" móže nastać werb marteli "klepać z hamorom", adjektiw martela "hamorowy" a adwerb martele "z hamorom".

słowna družinakóncowkapřikładfunkcijakomentar
substantiwokato "kóčka"dika kato "tołsta kóčka"
adjektiwadika "tołsty"
adwerbeofte "husto, často"
werbidanci "rejować"infinitiwnjeprawidłowne werby
njejsu
asmi dancas "ja rejuju"prezens
ismi dancis "ja rejowach"imperfekt
osmi dancos "ja budu rejować"futur
udancu "rejuj(će)"imperatiw
usmi dancus "ja by rejował(a)"konjunktiw


Někotři spisowaćeljo

Hižo w lěće 1887 počachu někotři spisowaćeljo knihi w rěči Esperanto spisować abo literaturu z druhich rěčow přełožować.

  • Claude Piron (*1931-†2008)
  • Feliks Zamenhof (bratr załožerja tuteje rěče) (*1868-†1933)
  • Ludwik Lejzer Zamenhof (*1859-†1917)
  • Marjorie Boulton (*1924)
  • William Auld (*1924-†2006)
  • Rikardo Ŝulco (*1906-†1997)
  • Trevor Steele (*1940)

Eksterne wotkazy

« Esperanto » w druhich projektach Wikimedije:


Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije