จังหวัดของประเทศญี่ปุ่น

ประเทศญี่ปุ่นแบ่งออกเป็น 47 จังหวัด หรือภาษาญี่ปุ่นเรียกว่า โทโดฟูเก็ง (ญี่ปุ่น: 都道府県; โรมาจิ: todōfuken, อังกฤษ: Prefectures) ซึ่งเป็นเขตการปกครองระดับแรกของประเทศ อันได้แก่

• มหานคร หรือ โทะ (ญี่ปุ่น: 都; โรมาจิ: to) 1 แห่ง ได้แก่ โตเกียว
• มณฑล หรือ โด (ญี่ปุ่น: 道; โรมาจิ: dō) 1 แห่ง ได้แก่ จังหวัดฮกไกโด
• จังหวัดนคร หรือ ฟุ (ญี่ปุ่น: 府; โรมาจิ: fu) 2 แห่ง ได้แก่ จังหวัดโอซากะ และจังหวัดเกียวโต
• จังหวัด หรือ เค็ง (ญี่ปุ่น: 県; โรมาจิ: ken) 43 แห่ง

จังหวัด 都道府県 โทโดฟูเก็ง
หมวดหมู่	เขตการปกครองระดับแรกของรัฐเดี่ยว
ที่ตั้ง	ประเทศญี่ปุ่น
จำนวน	47 จังหวัด
ประชากร	น้อยที่สุด: ทตโตริ – 560,517 คน มากที่สุด: โตเกียว – 13,843,403 คน
พื้นที่	เล็กที่สุด: คางาวะ – 1,861.7 km2 (718.8 sq mi) ใหญ่ที่สุด: ฮกไกโด – 83,453.6 km2 (32,221.6 sq mi)
หน่วยการปกครอง	กิ่งจังหวัด, อำเภอ

อนึ่ง เขตการปกครองในกรุงโตเกียว (ญี่ปุ่น: 東京都; โรมาจิ: โทเกียวโตะ) มีการจัดเขตการปกครองท้องถิ่นพิเศษจากจังหวัดอื่น กล่าวคือ ฝั่งตะวันตก ซึ่งเป็นย่านชานเมือง มีเขตการปกครองดังเช่นจังหวัดอื่น แต่ฝั่งตะวันออก อันเป็นย่านเมืองเศรษฐกิจและมีประชากรหนาแน่น จำเป็นต้องมีการปกครองที่คล่องตัวตอบสนองกับเมืองใหญ่ จึงมีเขตพิเศษ (ญี่ปุ่น: 特別区; โรมาจิ: โทกูเบ็ตสึกุ) จำนวน 23 เขต หรือเรียกว่า "เขตทั้งยี่สิบสาม" (ญี่ปุ่น: 23 区; โรมาจิ: นิจูซังกุ) ซึ่งมีสิทธิในการใช้สิทธิเลือกตั้งผู้ว่าการเขตของตนเอง