สิทธิของกลุ่มบุคคลที่มีความหลากหลายทางเพศเรียงตามประเทศหรือดินแดน

กฎหมายที่เกี่ยวข้องกับกลุ่มบุคคลที่มีความหลากหลายทางเพศ (LGBT) แตกต่างกันไปในแต่ละประเทศหรือดินแดน ตั้งแต่การรับรองการสมรสเพศเดียวกันตามกฎหมายหรือคู่ชีวิตในรูปแบบอื่น จนถึงโทษประหารชีวิตสำหรับกิจกรรมทางเพศหรือการแสดงออกของบุคคลเพศเดียวกัน

สิทธิของกลุ่มบุคคลที่มีความหลากหลายทางเพศถูกจัดว่าเป็นสิทธิมนุษยชนและสิทธิพลเมือง ซึ่งประกอบไปด้วย แต่ไม่จำกัดเพียง:

• การอนุญาตให้ชายที่มีเพศสัมพันธ์กับชาย (MSM) บริจาคเลือด
• การรับรองความสัมพันธ์ของบุคคลเพศเดียวกันโดยรัฐบาล (เช่น การสมรสเพศเดียวกันหรือคู่ชีวิตเพศเดียวกัน)
• การอนุญาตให้กลุ่มบุคคลที่มีความหลากหลายทางเพศรับบุตรบุญธรรม
• การรับรองกลุ่มบุคคลที่มีความหลากหลายทางเพศในการเป็นผู้ปกครอง
• กฎหมายคุ้มครองการถูกรังแกและการคุ้มครองการเลือกปฏิบัติต่อเด็ก เยาวชน หรือนักเรียนที่มีความหลากหลายทางเพศ
• กฎหมายเกี่ยวกับคนเข้าเมืองอย่างเท่าเทียมกัน
• กฎหมายป้องกันการเลือกปฏิบัติทางการจ้างและการอยู่อาศัย
• กฎหมายป้องกันอาชญากรรมที่มาจากความเกลียดชัง โดยมีการเสริมโทษทางอาญาสำหรับความรุนแรงสืบเนื่องมาจากอคติต่อกลุ่มบุคคลที่มีความหลากหลายทางเพศ
• กฎหมายเกี่ยวกับอายุที่รับรู้ยินยอมที่เท่ากัน
• การเข้าถึงเทคโนโลยีช่วยเหลือการปฏิสนธิอย่างเท่าเทียมกัน
• การเข้าถึงการผ่าตัดแปลงเพศและการรักษาเปลี่ยนแปลงฮอร์โมนทางการแพทย์
• การรับรองการแปลงเพศทางกฎหมาย
• และกฎหมายเกี่ยวกับเพศวิถีและการรับราชการทางทหาร

ในเดือนมิถุนายน พ.ศ. 2558 ประเทศกว่า 21 ประเทศ ซึ่งส่วนใหญ่เป็นประเทศอยู่ในทวีปอเมริกาและยุโรปตะวันตก ได้รับรองการสมรสเพศเดียวกันและให้สิทธิต่าง ๆ ที่กล่าวไว้เบื้องต้นแก่กลุ่มบุคคลที่มีความหลากหลายทางเพศ

ความเป็นมาของกฎหมายที่เกี่ยวข้องกับกลุ่มบุคคลที่มีความหลากหลายทางเพศ

แผนที่สิทธิของกลุ่มบุคคลที่มีความหลากหลายทางเพศ

กฎหมายเกี่ยวกับบุคคลรักเพศเดียวกันตามประเทศหรือดินแดน

สิทธิของกลุ่มบุคคลที่มีความหลากหลายทางเพศในสหประชาชาติ

กฎหมาย "การโฆษณาชวนเชื่อ" และ "ศีลธรรม" เกี่ยวกับบุคคลรักเพศเดียวกันตามประเทศหรือดินแดน

การเลิกลักษณะอาชญากรรมในการร่วมเพศของบุคคลรักเพศเดียวกันตามประเทศหรือดินแดน

การปรับกฎหมายเกี่ยวกับอายุที่ยอมให้ร่วมประเวณีได้สำหรับคู่รักเพศเดียวกันให้เท่าเทียมตามประเทศหรือดินแดน

สถานะชอบด้วยกฎหมายของการสมรสเพศเดียวกัน

สถานะชอบด้วยกฎหมายของคู่รักเพศเดียวกันตามประเทศหรือดินแดน

การรับราชการทหารของชาติของกลุ่มบุคคลที่มีความหลากหลายทางเพศตามประเทศหรือดินแดน[ต้องการอ้างอิง]

กฎหมายเกี่ยวกับการเลือกปฏิบัติในการจ้างงานเนื่องจากรสนิยมทางเพศหรือเพศเอกลักษณ์ตามประเทศหรือดินแดน

กฎหมายเกี่ยวกับการเลือกปฏิบัติต่อรสนิยมทางเพศและ/หรือเพศเอกลักษณ์ในสินค้าและบริการตามประเทศหรือดินแดน

กฎหมายรัฐธรรมนูญต่อต้านการเลือกปฏิบัติเกี่ยวกับรสนิยมทางเพศและ/หรือเพศเอกลักษณ์ตามประเทศหรือดินแดน

กฎหมายอาชญากรรมความเกลียดชังเกี่ยวกับกลุ่มบุคคลที่มีความหลากหลายทางเพศตามประเทศหรือดินแดน

การห้ามการยั่วยุให้เกิดความเกลียดชังเนื่องจากรสนิยมทางเพศและเพศเอกลักษณ์ตามประเทศหรือดินแดน

ห้ามการบำบัดแก้เพศวิถีสำหรับผู้เยาว์เนื่องจากรสนิยมทางเพศและเพศเอกลักษณ์ตามประเทศหรือดินแดน

การเข้าเมืองเท่าเทียมของกลุ่มบุคคลที่มีความหลากหลายทางเพศตามประเทศหรือดินแดน[ต้องการอ้างอิง]

การห้ามการอยู่กินด้วยกันของบุคคลเพศเดียวกันตามประเทศหรือดินแดน

นโยบายการรับเลือดบริจาคจากผู้ชายที่ร่วมเพศกับผู้ชายตามประเทศหรือดินแดน

นโยบายการรับเลือดบริจาคจากผู้หญิงที่เป็นคู่นอนของผู้ชายที่ร่วมเพศกับผู้ชายตามประเทศหรือดินแดน

กฎหมายเกี่ยวกับการแสดงเพศเอกลักษณ์ตามประเทศหรือดินแดน

การรับรองตามกฎหมายของเพศนอนไบนารีและเพศที่สาม

กฎหมายที่เกี่ยวข้องกับกลุ่มบุคคลที่มีความหลากหลายทางเพศเรียงตามประเทศหรือดินแดน

ทวีปแอฟริกา

รายการประเทศหรือดินแดนตามสิทธิของกลุ่มบุคคลที่มีความหลากหลายทางเพศในทวีปแอฟริกา

แอฟริกาเหนือ สิทธิใน กิจกรรมทางเพศของคนเพศเดียวกัน การรับรองการอยู่กินของเพศเดียวกัน การสมรสเพศเดียวกัน การรับบุตรบุญธรรมของคู่เพศเดียวกัน แอลจีบีทีได้รับอนุญาตให้รับราชการทหารอย่างเปิดเผย กฎหมายต่อต้านการเลือกปฏิบัติเกี่ยวกับรสนิยมทางเพศ กฎหมายเกี่ยวกับอัตลักษณ์/การแสดงออกทางเพศ แอลจีเรีย ไม่ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2509 การลงโทษ: ปรับและจำคุกสูงสุด 2 ปี[2][3] แม่แบบ:Country data แคว้นกานาเรียส กานาเรียส (แคว้นปกครองตนเองของสเปน) ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2522 + ลงนามสหประชาชาติ[2] การอยู่กินชอบด้วยกฎหมายโดยพฤตินัยตั้งแต่ 2546[4] ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2548[5] ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2548[6] (+รับรองการดูแลร่วมกันโดยอัตโนมัติ)[7] สเปนเป็นผู้รับผิดชอบด้านการป้องกันดินแดน ต่อต้านทุกการเลือกปฏิบัติต่อเกย์[8] ตั้งแต่ 2550 เอกสารทุกฉบับสามารถแก้ไขเพศให้เป็นเพศที่รับรู้ได้[9] เซวตา (แคว้นปกครองตนเองของสเปน) ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2522 + ลงนามสหประชาชาติ[2] การอยู่กินชอบโดยพฤตินัยตั้งแต่ 2541[10] ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2548[11] ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2548[12] สเปนเป็นผู้รับผิดชอบด้านการป้องกันดินแดน ต่อต้านทุกการเลือกปฏิบัติต่อเกย์[13] ตั้งแต่ 2550 เอกสารทุกฉบับสามารถแก้ไขเพศให้เป็นเพศที่รับรู้ได้[9] อียิปต์ / ในเพศชายชอบด้วยกฎหมายโดยนิตินัย แต่ไม่ชอบด้วยกฎหมายโดยพฤตินัย ตั้งแต่ 2549 การลงโทษ: จำคุกสูงสุดถึง 17 ปีและ/หรือการใช้แรงงานอย่างหนักและ/หรือปรับตามกฎหมายว่าด้วยศีลธรรมอันดีงามที่ถูกตราขึ้น ไม่ชัดเจนในเพศหญิง[2][14] ลิเบีย ไม่ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2496[15] มาเดรา (แคว้นปกครองตนเองของโปรตุเกส) ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2526 + ลงนามสหประชาชาติ[2] การอยู่กินโดยพฤตินัยตั้งแต่ 2544[16][17] ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2553[18] ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2559 (+รับรองการดูแลร่วมกันโดยอัตโนมัติ)[19][20][21] ต่อต้านทุกการเลือกปฏิบัติต่อเกย์[8] ตั้งแต่ 2554 เอกสารทุกฉบับสามารถแก้ไขเพศให้เป็นเพศที่รับรู้ได้[22] เมลียา (แคว้นปกครองตนเองของสเปน) ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2522 + ลงนามสหประชาชาติ[2] การอยู่กินโดยพฤตินัยตั้งแต่ 2551[23] ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2548[11] ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2548[12] สเปนรับผิดชอบด้านการป้องกันดินแดน ต่อต้านทุกการเลือกปฏิบัติต่อเกย์[13] ตั้งแต่ 2550 เอกสารทุกฉบับสามารถแก้ไขเพศให้เป็นเพศที่รับรู้ได้[9] โมร็อกโก (รวมถึงจังหวัดทางใต้) ไม่ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2505 การลงโทษ: จำคุกสูงสุด 3 ปี[2][24] สาธารณรัฐประชาธิปไตยอาหรับซาห์ราวี (ไม่รวมถึงจังหวัดทางใต้) ไม่ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2487 (ในขณะเป็นส่วนหนึ่งของแคว้นโพ้นทะเลสเปนซาฮารา) การลงโทษ: จำคุกสูงสุด 3 ปี[2][25][26] เซาท์ซูดาน ไม่ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2442 (ในขณะเป็นอังกโลอียิปต์ซูดาน) การลงโทษ: จำคุกสูงสุด 10 ปี[2][3] รัฐธรรมนูญห้ามตั้งแต่ปี 2554 ซูดาน ไม่ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2442 (ในขณะเป็นอังกโลอียิปต์ซูดาน) การลงโทษ: ประหารชีวิตในผู้ชายที่ทำผิดเป็นครั้งที่สามและในผู้หญิงที่ทำผิดเป็นครั้งที่สี่[2] ตูนิเซีย ไม่ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2456 (ในขณะเป็นตูนิเซียในคุ้มกันของฝรั่งเศส) การลงโทษ: จำคุกสูงสุด 3 ปี[2][27] แอฟริกาตะวันตก สิทธิใน กิจกรรมทางเพศของคนเพศเดียวกัน การรับรองการอยู่กินของเพศเดียวกัน การสมรสเพศเดียวกัน การรับบุตรบุญธรรมของคู่เพศเดียวกัน แอลจีบีได้รับอนุญาตให้รับราชการทหารอย่างเปิดเผย กฎหมายต่อต้านการเลือกปฏิบัติเกี่ยวกับรสนิยมทางเพศ กฎหมายเกี่ยวกับอัตลักษณ์/การแสดงออกทางเพศ เบนิน ชอบด้วยกฎหมาย (ไม่มีกฎหมายต่อต้านกิจกรรมทางเพศของคนเพศเดียวกันในประเทศ);[2][28] มีข้อแตกต่างในอายุที่ยินยอมให้ร่วมประเวณีได้[2] บูร์กินาฟาโซ ชอบด้วยกฎหมาย (ไม่มีกฎหมายต่อต้านกิจกรรมทางเพศของคนเพศเดียวกันในประเทศ)[2] รัฐธรรมนูญห้ามไว้ตั้งแต่ 2534 กาบูเวร์ดี ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2547 + ลงนามสหประชาชาติ[2] ต่อต้านบางการเลือกปฏิบัติต่อเกย์[2] แกมเบีย ไม่ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2431 (เป็นส่วนหนึ่งของดินแดนในอารักขาและอาณานิคมแกมเบีย) โทษ: จำคุกถึงตลอดชีวิต[2][29][3] กานา ในเพศชายไม่ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ช่วงปี 2403 (เป็นส่วนหนึ่งของโกลด์โคสต์) โทษ: จำคุก 10 ปี หรือมากกว่า Female always Legal[2][30][3] กินี ไม่ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2531 โทษ: จำคุก 6 เดือนถึง 3 ปี[2] กินี-บิสเซา ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2536[2] + ลงนามสหประชาชาติ โกตดิวัวร์ ชอบด้วยกฎหมาย (ไม่มีกฎหมายต่อต้านกิจกรรมทางเพศของคนเพศเดียวกันในประเทศ); มีข้อแตกต่างในอายุที่ยินยอมให้ร่วมประเวณีได้[2] ไลบีเรีย ไม่ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2519 โทษ: จำคุก 1 ปี[2][31] มาลี ชอบด้วยกฎหมาย (ไม่มีกฎหมายต่อต้านกิจกรรมทางเพศของคนเพศเดียวกันในประเทศ)[2] มอริเตเนีย ไม่ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2526 โทษ: ประหารชีวิตโดยการขว้างหิน[2][32] ไนเจอร์ ชอบด้วยกฎหมาย (ไม่มีกฎหมายต่อต้านกิจกรรมทางเพศของคนเพศเดียวกันในประเทศ); มีข้อแตกต่างในอายุที่ยินยอมให้ร่วมประเวณีได้[2] ไนจีเรีย ไม่ชอบด้วยกฎหมายตามกฎหมายสหพันธรัฐตั้งแต่ 2444 (เป็นส่วนหนึ่งของดินแดนอารักขานอร์ทเทิร์นไนจีเรีย และ ดินแดนอารักขาเซาท์เทิร์นไนจีเรีย) โทษ: จำคุกสูงสุดถึง 14 ปี มีโทษประหารในรัฐบาอูชี, เบอร์โน, กอมเบ, จิกาวา, กาดูนา, กาโน, กัตซินา, เกบบี, ไนเจอร์, โซโกโต, โยเบ, และซัมฟารา[2][33][3] เซเนกัล ไม่ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2509 โทษ: จำคุก 1 ถึง 5 ปี[2][34] เซียร์ราลีโอน ในเพศชายไม่ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2404 (เป็นส่วนหนึ่งของดินแดนอารักขาและอาณานิคมเซียร์ราลีโอน) โทษ: จำคุกตลอดชีวิต (ไม่บังคับใช้) ชอบด้วยกฎหมายในเพศหญิง + ลงนามสหประชาชาติ[2] โตโก ไม่ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2427 (เมื่อครั้งเป็นดินแดนอารักขาโตโกแลนด์) โทษ: ปรับ และจำคุก 3 ปี[2][3] แอฟริกากลาง สิทธิใน กิจกรรมทางเพศของคนเพศเดียวกัน การรับรองการอยู่กินของเพศเดียวกัน การสมรสเพศเดียวกัน การรับบุตรบุญธรรมของคู่เพศเดียวกัน แอลจีบีได้รับอนุญาตให้รับราชการทหารอย่างเปิดเผย กฎหมายต่อต้านการเลือกปฏิบัติเกี่ยวกับรสนิยมทางเพศ กฎหมายเกี่ยวกับอัตลักษณ์/การแสดงออกทางเพศ แคเมอรูน ไม่ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2515 โทษ: ปรับ และจำคุกสูงสุด 5 ปี[2][3] สาธารณรัฐแอฟริกากลาง ชอบด้วยกฎหมาย (ไม่มีกฎหมายต่อต้านกิจกรรมทางเพศของคนเพศเดียวกันในประเทศ) + ลงนามสหประชาชาติ[2] รัฐธรรมนูญห้ามตั้งแต่ 2559[35] ชาด ไม่ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2560 โทษ: จำคุก 3 เดือนถึง 2 ปี สาธารณรัฐประชาธิปไตยคองโก ชอบด้วยกฎหมาย (ไม่มีกฎหมายต่อต้านกิจกรรมทางเพศของคนเพศเดียวกันในประเทศ)[2] รัฐธรรมนูญห้ามตั้งแต่ 2548 อิเควทอเรียลกินี ชอบด้วยกฎหมาย (ไม่มีกฎหมายต่อต้านกิจกรรมทางเพศของคนเพศเดียวกันในประเทศ)[2] กาบอง ชอบด้วยกฎหมาย (ไม่มีกฎหมายต่อต้านกิจกรรมทางเพศของคนเพศเดียวกันในประเทศ) + ลงนามสหประชาชาติ สาธารณรัฐคองโก ชอบด้วยกฎหมาย (ไม่มีกฎหมายต่อต้านกิจกรรมทางเพศของคนเพศเดียวกันในประเทศ); มีข้อแตกต่างในอายุที่ยินยอมให้ร่วมประเวณีได้[2] เซนต์เฮเลนา (ดินแดนโพ้นทะเลของสหราชอาณาจักร) ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2544 + ลงนามสหประชาชาติ[2] ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2560 ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2560[36][37] ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2560 สหราชอาณาจักรรับผิดชอบด้านการป้องกันดินแดน ต่อต้านทุกการเลือกปฏิบัติต่อเกย์ เซาตูเมและปรินซีปี ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2555 + ลงนามสหประชาชาติ[2] แอฟริกาตะวันออกเฉียงใต้ สิทธิใน กิจกรรมทางเพศของคนเพศเดียวกัน การรับรองการอยู่กินของเพศเดียวกัน การสมรสเพศเดียวกัน การรับบุตรบุญธรรมของคู่เพศเดียวกัน แอลจีบีได้รับอนุญาตให้รับราชการทหารอย่างเปิดเผย กฎหมายต่อต้านการเลือกปฏิบัติเกี่ยวกับรสนิยมทางเพศ กฎหมายเกี่ยวกับอัตลักษณ์/การแสดงออกทางเพศ บุรุนดี ไม่ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2552 โทษ: จำคุก 3 เดือนถึง 2 ปี[2][38] รัฐธรรมนูญห้ามตั้งแต่ 2548 เคนยา ไม่ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2440 (เป็นส่วนหนึ่งของดินแดนอารักขาแอฟริกาตะวันออก) โทษ: จำคุกสูงสุด 14 ปี[2][3] รัฐธรรมนูญห้ามตั้งแต่ 2553[39] รวันดา ชอบด้วยกฎหมาย (ไม่มีกฎหมายต่อต้านกิจกรรมทางเพศของคนเพศเดียวกันในประเทศ)[2] + ลงนามสหประชาชาติ รัฐธรรมนูญห้ามตั้งแต่ 2546 แทนซาเนีย ไม่ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2407 (เฉพาะแซนซิบาร์) ไม่ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2442 โทษ: จำคุกสูงสุดถึงตลอดชีวิต[2][3] ยูกันดา ในเพศชายไม่ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2437 โทษ: จำคุกสูงสุดถึงตลอดชีวิต[40][40] ในเพศหญิงยังคลุมเคลือ รัฐธรรมนูญห้ามตั้งแต่ 2548 จะงอยแอฟริกา สิทธิใน กิจกรรมทางเพศของคนเพศเดียวกัน การรับรองการอยู่กินของเพศเดียวกัน การสมรสเพศเดียวกัน การรับบุตรบุญธรรมของคู่เพศเดียวกัน แอลจีบีได้รับอนุญาตให้รับราชการทหารอย่างเปิดเผย กฎหมายต่อต้านการเลือกปฏิบัติเกี่ยวกับรสนิยมทางเพศ กฎหมายเกี่ยวกับอัตลักษณ์/การแสดงออกทางเพศ จิบูตี ชอบด้วยกฎหมาย (ไม่มีกฎหมายต่อต้านกิจกรรมทางเพศของคนเพศเดียวกันในประเทศ)[2] เอริเทรีย ไม่ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2500 (ในขณะที่เป็นส่วนหนึ่งของสหพันธรัฐเอธิโอเปียและเอริเทรีย) การลงโทษ: จำคุกสูงสุด 3 ปี[2][41] เอธิโอเปีย ไม่ชอบด้วยกฎหมาย การลงโทษ: จำคุก 10 ปีหรือนานกว่านั้น[2] โซมาเลีย ไม่ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2505 การลงโทษ: สูงสุดถึงประหารชีวิต[42] โซมาลีแลนด์ ไม่ชอบด้วยกฎหมาย การลงโทษ: สูงสุดถึงประหารชีวิต[42] รัฐในมหาสมุทรอินเดีย สิทธิใน กิจกรรมทางเพศของคนเพศเดียวกัน การรับรองการอยู่กินของเพศเดียวกัน การสมรสเพศเดียวกัน การรับบุตรบุญธรรมของคู่เพศเดียวกัน แอลจีบีได้รับอนุญาตให้รับราชการทหารอย่างเปิดเผย กฎหมายต่อต้านการเลือกปฏิบัติเกี่ยวกับรสนิยมทางเพศ กฎหมายเกี่ยวกับอัตลักษณ์/การแสดงออกทางเพศ คอโมโรส ไม่ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2525 โทษ: จำคุก 5 ปี และปรับ[2][43] เฟรนช์เซาเทิร์นและแอนตาร์กติกแลนดส์ (ดินแดนโพ้นทะเลของฝรั่งเศส) ชอบด้วยกฎหมาย (ไม่มีกฎหมายต่อต้านกิจกรรมทางเพศของคนเพศเดียวกันในดินแดน)[2] ข้อสัญญาการร่วมกันเป็นหนึ่งตั้งแต่ 2542 ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2556 ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2556 ฝรั่งเศสรับผิดชอบด้านการป้องกันดินแดน ต่อต้านทุกการเลือกปฏิบัติต่อเกย์ ภายใต้กฎหมายฝรั่งเศส มาดากัสการ์ ชอบด้วยกฎหมาย (ไม่มีกฎหมายต่อต้านกิจกรรมทางเพศของคนเพศเดียวกันในประเทศ); มีข้อแตกต่างในอายุที่ยินยอมให้ร่วมประเวณีได้[2] มอริเชียส ไม่ชอบด้วยกฎหมายในเพศชายตั้งแต่ 2381 (เป็นส่วนหนึ่งของบริติชมอริเชียส) โทษ: จำคุกสูงสุด 5 ปี ชอบด้วยกฎหมายในเพศหญิง[44] + ลงนามสหประชาชาติ[2][45] ต่อต้านทุกการเลือกปฏิบัติต่อเกย์[46][47] มายอต (ดินแดนโพ้นทะเลของฝรั่งเศส) ชอบด้วยกฎหมาย (ไม่มีกฎหมายต่อต้านกิจกรรมทางเพศของคนเพศเดียวกันในดินแดน)[2] ข้อสัญญาการร่วมกันเป็นหนึ่งตั้งแต่ 2542 ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2556 ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2556 ฝรั่งเศสรับผิดชอบด้านการป้องกันดินแดน ต่อต้านทุกการเลือกปฏิบัติต่อเกย์ ภายใต้กฎหมายฝรั่งเศส เรอูนียง (ดินแดนโพ้นทะเลของฝรั่งเศส) ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 1791[2] ข้อสัญญาการร่วมกันเป็นหนึ่งตั้งแต่ 2542 ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2556 ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2556 ฝรั่งเศสรับผิดชอบด้านการป้องกันดินแดน ต่อต้านทุกการเลือกปฏิบัติต่อเกย์ ภายใต้กฎหมายฝรั่งเศส เซเชลส์ ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2559[48] + ลงนามสหประชาชาติ ต่อต้านบางการเลือกปฏิบัติต่อเกย์[2] แอฟริกาใต้ สิทธิใน กิจกรรมทางเพศของคนเพศเดียวกัน การรับรองการอยู่กินของเพศเดียวกัน การสมรสเพศเดียวกัน การรับบุตรบุญธรรมของคู่เพศเดียวกัน แอลจีบีได้รับอนุญาตให้รับราชการทหารอย่างเปิดเผย กฎหมายต่อต้านการเลือกปฏิบัติเกี่ยวกับรสนิยมทางเพศ กฎหมายเกี่ยวกับอัตลักษณ์/การแสดงออกทางเพศ แองโกลา โดยพฤตินัย ไม่ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2429 (เป็นส่วนหนึ่งของจังหวัดแองโกลา) โทษ: ปรับ กักกัน หรือ ลงอาญาด้วยการใช้แรงงาน (ไม่บังคับใช้)[2][49] กำลังเตรียมการทำให้ชอบด้วยกฎหมาย[50][51] ต่อต้านบางการเลือกปฏิบัติต่อเกย์[52] อาจมีการเปลี่ยนแปลงเพศได้ตาม Código do Registro Civil 2015[53] บอตสวานา ไม่ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2428 (เป็นส่วนหนึ่งของดินแดนอารักขาเบชัวนาแลนด์) โทษ: ปรับ หรือ จำคุกสูงสุด 7 ปี (ไม่บังคับใช้)[2][3] กำลังเตรียมการทำให้ชอบด้วยกฎหมาย[54] ต่อต้านบางการเลือกปฏิบัติต่อเกย์ รัฐธรรมนูญรับรองการเปลี่ยนแปลงเพศโดยชอบตั้งแต่ 2560[55] สวาซิแลนด์ ไม่ชอบด้วยกฎหมายในเพศชายตั้งแต่ช่วงปี 2423 ชอบด้วยกฎหมายในเพศหญิง[2][3] เลโซโท ชอบด้วยกฎหมายในเพศชายตั้งแต่ 2555 ชอบด้วยกฎหมายในเพศหญิงมาโดยตลอด[2] อาจเปลี่ยนแปลงเพศได้ตาม มาตรา 9 แห่งรัฐบัญญัติบัตรประจำตัวประชาชน ค.ศ. 2011[56] มาลาวี ไม่ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2434 (เป็นส่วนหนึ่งของดินแดนอารักขาไชร์ไฮแลนด์และเขตอารักขาเนียซาแลนด์) โทษ: จำคุกสูงสุด 14 ปีและเฆี่ยน (กฎหมายดังกล่าวถูกระงับการใช้งานตั้งแต่ 2555)[2][57][3] โมซัมบิก ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2558[58][59] ต่อต้านบางการเลือกปฏิบัติต่อเกย์[2][46] นามิเบีย ไม่ชอบด้วยกฎหมายในเพศชายตั้งแต่ 2463 (เป็นส่วนหนึ่งของแอฟริกาตะวันตก-ใต้)[3] ชอบด้วยกฎหมายในเพศหญิงมาโดยตลอด[2][60][61] ตาม มาตรา 81 แห่งรัฐบัญญัติการจดทะเบียนเกิด สมรส และตาย ค.ศ. 1963[62] แอฟริกาใต้ ชอบด้วยกฎหมายในเพศชายตั้งแต่ 2541 ชอบด้วยกฎหมายในเพศหญิง + ลงนามสหประชาชาติ[2] การรับรู้การเป็นหุ้นส่วนชีวิตโดยจำกัดแบบไม่จดทะเบียนตั้งแต่ 2541; การสมรสเพศเดียวกันตั้งแต่ 2549 ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2549 ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2545 ตั้งแต่ 2541 ต่อต้านทุกการเลือกปฏิบัติต่อเกย์ กฎหมายต่อต้านการเลือกปฏิบัติตีความรวมถึงอัตลักษณ์ทางเพศด้วย; การเปลี่ยนเพศโดยชอบอาจเกิดขึ้นได้หลังการผ่าตัดหรือกระบวนการทางการแพทย์ แซมเบีย ไม่ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2454 (เป็นส่วนหนึ่งของบริษัทบริติชเซาท์แอฟริกาปกครองแห่งโรดีเซีย) โทษ: จำคุกถึง 14 ปี[2][3] ซิมบับเว ไม่ชอบด้วยกฎหมายในเพศชายตั้งแต่ 2434 (เป็นส่วนหนึ่งของบริษัทบริติชเซาท์แอฟริกาปกครองแห่งโรดีเซีย) ชอบด้วยกฎหมายในเพศหญิง[2][3] รัฐธรรมนูญห้ามตั้งแต่ 2556

ทวีปอเมริกา

รายการประเทศหรือดินแดนตามสิทธิของกลุ่มบุคคลที่มีความหลากหลายทางเพศในทวีปอเมริกา

อเมริกาเหนือ สิทธิใน กิจกรรมทางเพศของคนเพศเดียวกัน การรับรองการอยู่กินของเพศเดียวกัน การสมรสเพศเดียวกัน การรับบุตรบุญธรรมของคู่เพศเดียวกัน แอลจีบีทีได้รับอนุญาตให้รับราชการทหารอย่างเปิดเผย กฎหมายต่อต้านการเลือกปฏิบัติเกี่ยวกับรสนิยมทางเพศ กฎหมายเกี่ยวกับอัตลักษณ์/การแสดงออกทางเพศ เบอร์มิวดา (ดินแดนโพ้นทะเลของสหราชอาณาจักร) ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2537 (อายุที่ยินยอม) + ลงนามสหประชาชาติ[2] ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2560[63] ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2558[64] สหราชอาณาจักรเป็นผู้รับผิดชอบด้านการป้องกันดินแดน ต่อต้านทุกการเลือกปฏิบัติต่อเกย์[65] แคนาดา ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2512 (อายุที่ยินยอมและห้ามมีเพศสัมพันธ์ทางทวารหนักในบางกรณี) + ลงนามสหประชาชาติ[2][66] หุ้นส่วนชีวิตในครอบครัวในรัฐโนวาสโกเชีย (2544)[67]; ทะเบียนคู่ชีวิตในรัฐควิเบก (2545)[68]; ความสัมพันธ์ซึ่งพึ่งพาอาศัยกันในผู้ใหญ่ในรัฐแอลเบอร์ตา (2546)[69]; ความสัมพันธ์ทางกฎหมายจารีตประเพณีในรัฐแมนิโทบา (2547)[70] ชอบด้วยกฎหมายบางรัฐและดินแดนตั้งแต่ปี 2546 ทั้งประเทศตั้งแต่ปี 2548[71] ชอบด้วยกฎหมายบางรัฐและดินแดนตั้งแต่ปี 2539 ทั้งประเทศตั้งแต่ปี 2550[72] ตั้งแต่ 2535[73] ต่อต้านทุกการเลือกปฏิบัติและการประทุษวาจา การพยาธิวิทยาหรือการพยายามบำบัดทางรสนิยมทางเพศโดยผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพจิตไม่ชอบด้วยกฎหมายในรัฐแมนิโทบาและรัฐออนแทรีโอตั้งแต่ 2558 (เสนอแล้วในเขตอำนาจศาลอื่น) บุคคลข้ามเพศสามารถเปลี่ยนอัตลักษณ์หรือการแสดงออกทางเพศของตนและชื่อได้โดยไม่ต้องมีการผ่าตัดแปลงเพศ และการคุ้มครองสิทธิมนุษยชนอย่างชัดเจนรวมถึงการคุ้มครองอัตลักษณ์และการแสดงออกทางเพศตั้งแต่ 2560[74][75][76][77] กรีนแลนด์ (ประเทศองค์ประกอบของราชอาณาจักรเดนมาร์ก) ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2476 + ลงนามสหประชาชาติ[2] จดทะเบียนหุ้นส่วนชีวิตตั้งแต่ 2539[78] ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2559 การรับบุตรเลี้ยงบุญธรรมตั้งแต่ 2552[79] Joint adoption since 2016.[80] ตั้งแต่ 2521 (ความรับผิดชอบของเดนมาร์ก) / ต่อต้านบางการเลือกปฏิบัติต่อเกย์[2] เม็กซิโก ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2414 + ลงนามสหประชาชาติ[2] / การจดทะเบียนคู่ชีวิตในเม็กซิโกซิตี (2550), รัฐโกอาวีลา (2550),[81] รัฐโกลีมา (2556),[82] รัฐกัมเปเช (2556),[83] รัฐฮาลิสโก (2557)[84] / ชอบด้วยกฎหมายในเม็กซิโกซิตี (2553),[85] รัฐกินตานาโร (2555),[86] รัฐโกอาวีลา (2557), รัฐชีวาวา (2558), รัฐเกร์เรโร (2558), รัฐนายาริต (2558), รัฐฮาลิสโก (2016), รัฐกัมเปเช (2016), รัฐมิโชอากัง (2559), รัฐโกลีมา (2559), รัฐโมเรโลส (2559) รัฐทั้งหมดต้องให้เกียรติการสมรสเพศเดียวกันในรัฐที่ชอบด้วยกฎหมาย[85] (เสนอทั่วประเทศแล้ว)[87][88] ศาลสูงสุดประกาศว่าการปฏิเสธทะเบียนสมรสของคู่รักเพศเดียวกันในทุกรัฐถือว่าเป็นการขัดต่อรัฐธรรมนูญ[89] แต่เนื่องจากรัฐธรรมนูญของรัฐนั้นเป็นโมฆะคำสั่งแต่ละกรณีจะต้องมาจากศาล[90][91] / ชอบด้วยกฎหมายอย่างชัดเจนในเม็กซิโกซิตี (2553)[92], รัฐโกอาวีลา (2557), รัฐมิโชอากัง (2559), รัฐโกลีมา (2559) [93] ทั่วประเทศ คู่รักเพศเดียวกันที่สมรสแล้วอาจรับบุตรบุญธรรมได้[94] รัฐธรรมนูญต่อต้านทุกการเลือกปฏิบัติต่อเกย์[95] คนข้ามเพศสามารถเปลี่ยนเพศของตนและชื่อได้อย่างชอบด้วยกฎหมายในเม็กซิโกซิตีตั้งแต่ 2551[96] เม็กซิโกได้ลงมติยอมรับพิธีสารชอบด้วยกฎหมายสำหรับอัตลักษณ์และการแสดงออกทางเพศในปี 2557 ภายใต้บทบัญญัติแห่งรัฐธรรมนูญเพื่อปกป้องสิทธิและความเท่าเทียมกันของพลเมืองทุกคน[97] แซ็งปีแยร์และมีเกอลง (อาณานิคมโพ้นทะเลของฝรั่งเศส) ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2334 + ลงนามสหประชาชาติ[2] ข้อตกลงการเป็นหนึ่งเดียวตั้งแต่ 2542[98] ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2558[99] ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2558[100] ต่อต้านทุกการเลือกปฏิบัติต่อเกย์[13] ภายใต้กฎหมายแห่งฝรั่งเศสตั้งแต่ 2560 การทำหมันเพื่อเปลี่ยนเพศได้ถูกยกเลิกไปแล้ว[101] สหรัฐอเมริกา ชอบด้วยกฎหมายในบางรัฐตั้งแต่ 2505 ทั้งประเทศตั้งแต่ 2546 + ลงนามสหประชาชาติ[2] หุ้นส่วนชีวิตในครอบครัวในรัฐแคลิฟอร์เนีย (2542),[102] วอชิงตัน ดี.ซี. (2545),[103] รัฐเมน (2547),[104] รัฐออริกอน (2551),[105] รัฐแมริแลนด์ (2551),[106] รัฐวิสคอนซิน (2552)[107] and รัฐเนวาดา (2552)[108]; การจดทะเบียนคู่ชีวิตในรัฐนิวเจอร์ซีย์ (2550),[109] รัฐอิลลินอยส์ (2554),[110] รัฐฮาวาย (2555),[111] และรัฐโคโลราโด (2556)[112] ชอบด้วยกฎหมายในบางรัฐตั้งแต่ 2547 ทั่วประเทศตั้งแต่ 2555 ยกเว้นอเมริกันซามัวและบางอำนาจศาลชนเผ่า[113][114] ชอบด้วยกฎหมายในบางรัฐตั้งแต่ 2536 ทั่วประเทศตั้งแต่ 2558 ยกเว้นอเมริกันซามัว[114] / ตั้งแต่ 2554[115][116] / คำสั่งของรัฐบาลกลางห้ามมิให้มีการเลือกปฏิบัติต่อรสนิยมทางเพศของพนักงานในพนักงานพลเรือนของรัฐบาล พร้อมกับการจ้างงานของวอชิงตัน ดี.ซี. และบริการไปรษณีย์สหรัฐอเมริกา ตั้งแต่ 2541 (ดูที่ คำสั่งของฝ่ายบริหารที่ 12968 และ คำสั่งของฝ่ายบริหารที่ 13087) การพยาธิวิทยาหรือการพยายามบำบัดทางรสนิยมทางเพศโดยผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพจิตไม่ชอบด้วยกฎหมายในบางรัฐ (มีการห้ามในรัฐแคลิฟอร์เนีย รัฐคอนเนตทิคัต รัฐอิลลินอยส์ รัฐนิวเม็กซิโก รัฐเวอร์มอนต์ รัฐนิวยอร์ก รัฐเนวาดา รัฐนิวเจอร์ซีย์ รัฐออริกอน รัฐโรดไอแลนด์ วอชิงตัน ดี.ซี. และในบางเมืองเช่น ไมอามีบลีช ซินซินแนติ พิตต์สเบิร์ก และ ซีแอตเทิล) รวมอยู่ในกฎหมายอาชญากรรมการเกลียดชังของรัฐบาลกลางตั้งแต่ 2552 (การเลือกปฏิบัติในรสนิยมทางเพศในการจ้างงานทั้งในสาธารณะและส่วนบุคคล) / การเลือกปฏิบัติต่ออัตลักษณ์ทางเพศในการจ้างงานและการประกันสุขภาพถูกห้ามตั้งแต่ปี 2555[117][118] รวมอยู่ในกฎหมายอาชญากรรมการเกลียดชังของรัฐบาลกลางตั้งแต่ 2552 การเลือกปฏิบัติต่อรสนิยมทางเพศในการจ้างงานถูกห้ามตั้งแต่ปี 2558[119] (การเลือกปฏิบัติในรสนิยมทางเพศในการจ้างงานทั้งในสาธารณะและส่วนบุคคล) อเมริกากลาง สิทธิใน กิจกรรมทางเพศของคนเพศเดียวกัน การรับรองการอยู่กินของเพศเดียวกัน การสมรสเพศเดียวกัน การรับบุตรบุญธรรมของคู่เพศเดียวกัน แอลจีบีทีได้รับอนุญาตให้รับราชการทหารอย่างเปิดเผย กฎหมายต่อต้านการเลือกปฏิบัติเกี่ยวกับรสนิยมทางเพศ กฎหมายเกี่ยวกับอัตลักษณ์/การแสดงออกทางเพศ เบลีซ ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2559[120] มาตรา 16(3) แห่งรัฐธรรมนูญตราไว้ว่าให้ต่อต้านอาชญากรรมซึ่งมีรากฐานจากเพศ เชื้อชาติ สถานที่เกิด ความคิดเห็นทางการเมือง ลักษณะภายนอกหรือหลักความเชื่อ[121] The ruling overturning Section 53 of the criminal code specifically stated "sex" as mentioned in Section 16(3) of the constitution, includes sexual orientation.[122][123] บุคคลซึ่งเป็นบุคคลข้ามเพศสามารถเปลี่ยนแปลงชื่อตนได้โดยชอบโดยมิต้องผ่านการศัลยกรรม การเปลี่ยนแปลงเพศไม่ได้รับการอนุญาต[124] คอสตาริกา ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2514 + ลงนามสหประชาชาติ[2] การอยู่รวมกันโดยไม่จดทะเบียนตั้งแต่ 2557; (เตรียมการจดการอยู่กินโดยฑฤตินัย)[125][126] (รอคำพิพากษาของศาล) (รอคำพิพากษาของศาล) แอลจีบีทีฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งอาจเป็นผู้รับบุตรบุญธรรม[127] ไม่มีทหาร ต่อต้านทุกการเลือกปฏิบัติต่อเกย์[2] บุคคลซึ่งเป็นบุคคลข้ามเพศสามารถเปลี่ยนแปลงชื่อตนได้โดยชอบโดยมิต้องผ่านการศัลยกรรมหรือผ่านการอนุญาตโดยกฎหมายตั้งแต่ 2561[128] การเปลี่ยนแปลงเพศไม่ได้รับการอนุญาต เอลซัลวาดอร์ ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ช่วงปี 2343 + ลงนามสหประชาชาติ[2] (กำลังเตรียมการบัญญัติห้ามในรัฐธรรมนูญ) [129] (กำลังเตรียมการบัญญัติห้ามในรัฐธรรมนูญ) [129] [130] ต่อต้านทุกการเลือกปฏิบัติต่อเกย์[130] ต่อต้านอาขญากรรมที่ขึ้นกับอัตลักษณ์ทางเพศ[131][132] บุคคลซึ่งเป็นบุคคลข้ามเพศสามารถเปลี่ยนแปลงชื่อตนได้ชอบตามกฎหมาย โดยต้องมีการอนุญาตทางกฎหมาย การเปลี่ยนแปลงเพศไม่ได้รับการอนุญาต[133] กัวเตมาลา ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 1800s + ลงนามสหประชาชาติ[2] มีข้อยกเว้นแค่ Código de la Niñez y la Juventud (รหัสเรียกเด็กและเยาวชน), ได้รับการอนุมัติใน 2540, ซึ่งเพื่อช่วยปกป้องเด็กและเยาวชนจากปัญหาการเลือกปฏิบัติบนพื้นฐานของปัจจัยต่าง ๆ รวมทั้งรสนิยมทางเพศทั้งของตนเองและบุพการี บุคคลซึ่งเป็นบุคคลข้ามเพศสามารถเปลี่ยนแปลงชื่อตนได้ชอบตามกฎหมาย โดยต้องมีการอนุญาตทางกฎหมาย[134] การเปลี่ยนแปลงเพศไม่ได้รับการอนุญาต ฮอนดูรัส ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2442 + ลงนามสหประชาชาติ[2] บัญญัติห้ามในรัฐธรรมนูญตั้งแต่ 2548[135][136] บัญญัติห้ามในรัฐธรรมนูญตั้งแต่ 2548[135][136] ต่อต้านทุกการเลือกปฏิบัติต่อเกย์ รวมถึงการประทุษวาจาด้วย[137] ต่อต้านอาขญากรรมที่ขึ้นกับอัตลักษณ์ทางเพศ[2] ไม่ทราบว่าการเปลี่ยนแปลงเพศชอบด้วยกฎหมายหรือไม่ นิการากัว ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2551 + ลงนามสหประชาชาติ[2] ต่อต้านบางการเลือกปฏิบัติต่อเกย์[2] ปานามา ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2551 + ลงนามสหประชาชาติ[2] (รอคำพิพากษาของศาล) (รอคำพิพากษาของศาล) ไม่มีทหาร ต่อต้านบางการเลือกปฏิบัติต่อเกย์[138] (Anti-discrimination law proposed).[139] บุคคลซึ่งเป็นบุคคลข้ามเพศสามารถเปลี่ยนแปลงชื่อตนได้ชอบตามกฎหมายหลังจากการผ่าตัดแปลงเพศเสร็จสิ้นแล้ว ตั้งแต่ 2549[140] Legal name change, without surgeries, is allowed since 2016.[141] แคริบเบียน สิทธิใน กิจกรรมทางเพศของคนเพศเดียวกัน การรับรองการอยู่กินของเพศเดียวกัน การสมรสเพศเดียวกัน การรับบุตรบุญธรรมของคู่เพศเดียวกัน แอลจีบีทีได้รับอนุญาตให้รับราชการทหารอย่างเปิดเผย กฎหมายต่อต้านการเลือกปฏิบัติเกี่ยวกับรสนิยมทางเพศ กฎหมายเกี่ยวกับอัตลักษณ์/การแสดงออกทางเพศ แองกวิลลา (ดินแดนโพ้นทะเลของสหราชอาณาจักร) ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2544 + ลงนามสหประชาชาติ[2] สหราชอาณาจักรรับผิดชอบด้านการป้องกันดินแดน แอนติกาและบาร์บูดา ไม่ชอบด้วยกฎหมาย โทษ: พิพากษาจำคุก 15 ปี (ไม่บังคับใช้)[2] อารูบา (ประเทศองค์ประกอบของราชอาณาจักรเนเธอร์แลนด์) ชอบด้วยกฎหมาย (ไม่มีกฎหมายต่อต้านกิจกรรมทางเพศของคนเพศเดียวกันในประเทศ) + ลงนามสหประชาชาติ[2] จดทะเบียนหุ้นส่วนชีวิตตั้งแต่ 2559[142] / การจดทะเบียนสมรสทำได้ในประเทศเนเธอร์แลนด์[143] เนเธอร์แลนด์รับผิดชอบด้านการป้องกันดินแดน บาฮามาส ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2534; มีข้อแตกต่างในอายุที่ยินยอมให้ร่วมประเวณีได้ + ลงนามสหประชาชาติ[2] [2] บาร์เบโดส ไม่ชอบด้วยกฎหมาย โทษ: จำคุกตลอดชีวิต (ไม่บังคับใช้)[2] กำลังดำเนินการให้ชอบด้วยกฎหมาย หมู่เกาะบริติชเวอร์จิน (ดินแดนโพ้นทะเลของสหราชอาณาจักร) ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2544 + ลงนามสหประชาชาติ[2] สหราชอาณาจักรรับผิดชอบด้านการป้องกันดินแดน ต่อต้านทุกการเลือกปฏิบัติต่อเกย์[144] เนเธอร์แลนด์แคริบเบียน (โบแนเรอ, ซาบา และ ซินต์เอิสตาซียึส เป็นเทศบาลพิเศษของเนเธอร์แลนด์) ชอบด้วยกฎหมาย (ไม่มีกฎหมายต่อต้านกิจกรรมทางเพศของคนเพศเดียวกันในเทศบาลเหล่านี้) + ลงนามสหประชาชาติ[2] [145] ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2555[146] [147] เนเธอร์แลนด์รับผิดชอบด้านการป้องกันดินแดน ต่อต้านทุกการเลือกปฏิบัติต่อเกย์[148] [149] หมู่เกาะเคย์แมน (ดินแดนโพ้นทะเลของสหราชอาณาจักร) ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2544; มีข้อแตกต่างในอายุที่ยินยอมให้ร่วมประเวณีได้[2] + ลงนามสหประชาชาติ / คู่รักเพศเดียวกันได้รับการยอมรับเพื่อจุดประสงค์ในการเข้าเมืองตั้งแต่ 2559 กำลังเตรียมคำพิพากษาของศาล[150] สหราชอาณาจักรรับผิดชอบด้านการป้องกันดินแดน คิวบา ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2522 + ลงนามสหประชาชาติ[2] รัฐธรรมนูญห้ามตั้งแต่ 2519; กำลังเตรียมการทำให้ชอบด้วยกฎหมาย [2] ต่อต้านบางการเลือกปฏิบัติต่อเกย์[151][152] บุคคลข้ามเพศได้รับอนุญาตให้เปลี่ยนแปลงเพศได้ภายหลังจากการดำเนินการทางเพศ[153] กือราเซา (ประเทศองค์ประกอบของราชอาณาจักรเนเธอร์แลนด์) ชอบด้วยกฎหมาย (ไม่มีกฎหมายต่อต้านกิจกรรมทางเพศของคนเพศเดียวกันในประเทศ) + ลงนามสหประชาชาติ[2] กำลังดำเนินการ / การจดทะเบียนสมรสทำได้ในประเทศเนเธอร์แลนด์[143] เนเธอร์แลนด์รับผิดชอบด้านการป้องกันดินแดน ดอมินีกา ไม่ชอบด้วยกฎหมาย โทษ: พิพากษาจำคุก 10 ปี หรือกักขังในสถาบันจิตวิทยา (ไม่บังคับใช้) + ลงนามสหประชาชาติ[2] สาธารณรัฐโดมินิกัน ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2365 + ลงนามสหประชาชาติ[2] รัฐธรรมนูญห้ามตั้งแต่ 2553[154] [155] เกรเนดา ไม่ชอบด้วยกฎหมายในเพศชาย โทษ: พิพากษาจำคุก 10 ปี (ไม่บังคับใช้) ชอบด้วยกฎหมายในเพศหญิง[2] ไม่มีทหาร กัวเดอลุป (จังหวัดโพ้นทะเลของฝรั่งเศส) ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2334 + ลงนามสหประชาชาติ[2] ข้อตกลงการเป็นหนึ่งเดียวตั้งแต่ 2542[98] ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2556[99] ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2556[100] ฝรั่งเศสรับผิดชอบด้านการป้องกันดินแดน ต่อต้านทุกการเลือกปฏิบัติต่อเกย์[13] ภายใต้กฎหมายฝรั่งเศส[101] ไฮติ ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2334 (ในฐานะเป็นแซ็ง-ดูมังเก)[2] ไม่มีทหาร จาเมกา ไม่ชอบด้วยกฎหมายในเพศชาย โทษ: ใช้แรงงานอย่างหนัก 10 ปี (ไม่บังคับใช้) ชอบด้วยกฎหมายในเพศหญิง[2] รัฐธรรมนูญห้ามตั้งแต่ 2505 มาร์ตีนิก (จังหวัดโพ้นทะเลของฝรั่งเศส) ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2334 + ลงนามสหประชาชาติ[2] ข้อตกลงการเป็นหนึ่งเดียวตั้งแต่ 2542[98] ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2556[99] ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2556[100] ฝรั่งเศสรับผิดชอบด้านการป้องกันดินแดน ต่อต้านทุกการเลือกปฏิบัติต่อเกย์[13] ภายใต้กฎหมายฝรั่งเศส[101] มอนต์เซอร์รัต (ดินแดนโพ้นทะเลของสหราชอาณาจักร) ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2544 + ลงนามสหประชาชาติ[2] รัฐธรรมนูญห้ามตั้งแต่ 2553[156] สหราชอาณาจักรรับผิดชอบด้านการป้องกันดินแดน ต่อต้านทุกการเลือกปฏิบัติต่อเกย์[157] ปวยร์โตรีโก (คอมมอนเวลท์ของสหรัฐ) ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2546 ตั้งแต่ 2558 ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2558[158] ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2558 สหรัฐรับผิดชอบด้านการป้องกันดินแดน[115][159] ต่อต้านบางการเลือกปฏิบัติต่อเกย์ การเปลี่ยนเพศชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2561; ไม่จำเป็นต้องมีการผ่าตัด แซ็ง-บาร์เตเลมี (อาณานิคมโพ้นทะเลของฝรั่งเศส) ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2334 + ลงนามสหประชาชาติ[2] ข้อตกลงการเป็นหนึ่งเดียวตั้งแต่ 2542[98] ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2556[99] ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2556[100] ฝรั่งเศสรับผิดชอบด้านการป้องกันดินแดน ต่อต้านทุกการเลือกปฏิบัติต่อเกย์[13] ภายใต้กฎหมายฝรั่งเศส[101] เซนต์คิตส์และเนวิส ไม่ชอบด้วยกฎหมายในเพศชาย โทษ: จำคุก 10 ปี (ไม่บังคับใช้) ชอบด้วยกฎหมายในเพศหญิง[2] เซนต์ลูเชีย ไม่ชอบด้วยกฎหมายในเพศชาย โทษ: ปรับ และ/หรือ พิพากษาจำคุก 10 ปี (ไม่บังคับใช้) ชอบด้วยกฎหมายในเพศหญิง[2] ไม่มีทหาร เซนต์มาร์ติน (อาณานิคมโพ้นทะเลของฝรั่งเศส) ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2334 + ลงนามสหประชาชาติ[2] ข้อตกลงการเป็นหนึ่งเดียวตั้งแต่ 2542[98] ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2556[99] ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2556[100] ฝรั่งเศสรับผิดชอบด้านการป้องกันดินแดน ต่อต้านทุกการเลือกปฏิบัติต่อเกย์[13] ภายใต้กฎหมายฝรั่งเศส[101] เซนต์วินเซนต์และเกรนาดีนส์ ไม่ชอบด้วยกฎหมาย โทษ: ปรับ และ/หรือ พิพากษาจำคุก 10 ปี (ไม่บังคับใช้)[2] ไม่มีทหาร ซินต์มาร์เติน (ประเทศองค์ประกอบของราชอาณาจักรเนเธอร์แลนด์) ชอบด้วยกฎหมาย (ไม่มีกฎหมายต่อต้านกิจกรรมทางเพศของคนเพศเดียวกันในประเทศ) + ลงนามสหประชาชาติ[2] / การจดทะเบียนสมรสทำได้ในประเทศเนเธอร์แลนด์[143] เนเธอร์แลนด์รับผิดชอบด้านการป้องกันดินแดน ตรินิแดดและโตเบโก ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2561[160] หมู่เกาะเติกส์และเคคอส (ดินแดนโพ้นทะเลของสหราชอาณาจักร) ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2544 + ลงนามสหประชาชาติ[2] รัฐธรรมนูญห้ามตั้งแต่ 2554[161] สหราชอาณาจักรรับผิดชอบด้านการป้องกันดินแดน ต่อต้านทุกการเลือกปฏิบัติต่อเกย์[2] หมู่เกาะเวอร์จินของสหรัฐ (ดินแดนของสหรัฐ) ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2528 ตั้งแต่ 2558[114] ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2558[114] ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2558[114] สหรัฐรับผิดชอบด้านการป้องกันดินแดน[115][159] อเมริกาใต้ สิทธิใน กิจกรรมทางเพศของคนเพศเดียวกัน การรับรองการอยู่กินของเพศเดียวกัน การสมรสเพศเดียวกัน การรับบุตรบุญธรรมของคู่เพศเดียวกัน แอลจีบีทีได้รับอนุญาตให้รับราชการทหารอย่างเปิดเผย กฎหมายต่อต้านการเลือกปฏิบัติเกี่ยวกับรสนิยมทางเพศ กฎหมายเกี่ยวกับอัตลักษณ์/การแสดงออกทางเพศ อาร์เจนตินา ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2396 + ลงนามสหประชาชาติ[2] การอยู่กินด้วยกันในบัวโนสไอเรส (2546),[162] รัฐริโอเนโกร (2546),[163] วิลลากาโลสปาซ (2550) และ รีโอกวาร์โต (2552) การอยู่กินด้วยกันทั่วประเทศตั้งแต่ 2015[164] ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2553[165] ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2553 ตั้งแต่ 2552[166] / กฎหมายปกป้องในบางเมือง;[167] กำลังดำเนินการทั้งประเทศ การระบุว่าคนข้ามเพศคือความเจ็บป่วยในทางการแพทย์หรือพยายามบำบัดรักษารสนิยมทางเพศโดยผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพจิตไม่ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2553 คนข้ามเพศสามารถเปลี่ยนแปลงเพศและชื่อของตนได้โดยไม่ต้องมีการผ่าตัดหรือการอนุญาตทางกฎหมายตั้งแต่ 2555[168] โบลิเวีย ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2375 + ลงนามสหประชาชาติ[2] รัฐธรรมนูญห้ามใน การอยู่กินเสรี ตั้งแต่ 2552;[169] Family life agreement pending[170] รัฐธรรมนูญห้ามตั้งแต่ 2552[171] ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งอาจเป็นฝ่ายรับบุตรบุญธรรม แต่ไม่ใช่ในฐานะคู่[172] ตั้งแต่ 2558[173][174][175] ต่อต้านทุกการเลือกปฏิบัติต่อเกย์[2] คนข้ามเพศสามารถเปลี่ยนแปลงเพศและชื่อของตนได้โดยไม่ต้องมีการผ่าตัดหรือการอนุญาตทางกฎหมายตั้งแต่ 2559[176][177][178][179] บราซิล ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2374 + ลงนามสหประชาชาติ[2] "การอยู่กินอย่างคงตัว" ชอบด้วยกฎหมายในบางรัฐตั้งแต่ 2547; รับรองในฐานะครอบครัวทั่วประเทศตั้งแต่ 2554[180][181] ชอบด้วยกฎหมายในบางรัฐตั้งแต่ 2555, ทั่วประเทศตั้งแต่ 2556[182][183] ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2553[184] [185] / ต่อต้านในทุกรัฐของบราซิล (ยกเว้นรัฐโตกันชีนส์), รวมถึงเขตสหพันธรัฐ; กำลังดำเนินการขยายกฎหมายต่อต้านการการเลือกปฏิบัติทั่วประเทศ[186] การระบุว่าคนข้ามเพศคือความเจ็บป่วยในทางการแพทย์หรือพยายามบำบัดรักษารสนิยมทางเพศโดยผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพจิตไม่ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2542[187][188] คนข้ามเพศสามารถเปลี่ยนแปลงเพศและชื่อของตนได้โดยไม่ต้องมีการผ่าตัดหรือคำสั่งทางกฎหมายตั้งแต่ 2561[189][190][191] ชิลี ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2542; มีข้อแตกต่างในอายุที่ยินยอมให้ร่วมประเวณีได้ + ลงนามสหประชาชาติ[2] ทะเบียนคู่ชีวิตตั้งแต่ 2558[192] กำลังเสนอ[193] กำลังเสนอ[194] ตั้งแต่ 2555[195] ต่อต้านทุกการเลือกปฏิบัติต่อเกย์[196] คนข้ามเพศสามารถเปลี่ยนแปลงเพศและชื่อของตนได้ภายหลังจากมีการเปลี่ยนแปลงทางการแพทย์โดยสมบูรณ์และได้รับอนุญาตทางกฎหมายตั้งแต่ 2550[197] ปัจจุบัน ด้วยกฎหมายเกี่ยวกับอัตลักษณ์ทางเพศที่กว้างขึ้น (กำเปลี่ยนเพศโดยไม่ต้องมีการผ่าตัดหรือการอนุญาตทางกฎหมาย) เริ่มมีการพูดคุยกันในรัฐสภาแล้ว[198] โคลอมเบีย ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2524 + ลงนามสหประชาชาติ[2] ภาวะสมรสโดยพฤตินัยตั้งแต่ 2550[199] ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2559[200] รับบุตรบุญธรรมได้ตั้งแต่ 2557;[201] รับร่วมกันได้ตั้งแต่ 2558[202] ตั้งแต่ 1999[2] ต่อต้านทุกการเลือกปฏิบัติต่อเกย์[203] ตั้งแต่ 2558, คนข้ามเพศสามารถเปลี่ยนเพศและชื่อแสดงตนของตนได้เป็นพิธีก่อนที่จะมีการรับรอง ไม่จำเป็นต้องผ่าตัดหรือมีคำสั่งทางกฎหมาย[204] เอกวาดอร์ ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2540 + ลงนามสหประชาชาติ[2] การอยู่กินโดยพฤตินัยตั้งแต่ 2552[205][206] รัฐธรรมนูญห้ามตั้งแต่ 2552; กำลังดำเนินการพิพากษาของศาล[207] ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งอาจรับบุตรบุญธรรม แต่รับร่วมกันไม่ได้[208] [209] ต่อต้านทุกการเลือกปฏิบัติต่อเกย์[210] การระบุว่าคนข้ามเพศคือความเจ็บป่วยในทางการแพทย์หรือพยายามบำบัดรักษารสนิยมทางเพศโดยผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพจิตไม่ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2557 ตั้งแต่ 2559, คนข้ามเพศได้รับอนุญาตให้เปลี่ยนชื่อกำเนิดและอัตลักษณ์ทางเพศได้ (แทนเพศที่ถูกกำหนดมาเมื่อเกิด) บนเอกสารราชการได้ ไม่จำเป็นต้องมีการผ่าตัดหรือคำสั่งทางกฎหมาย[211][212][213] หมู่เกาะฟอล์กแลนด์ (ดินแดนโพ้นทะเลของสหราชอาณาจักร) ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2532 + ลงนามสหประชาชาติ[2] ทะเบียนคู่ชีวิตตั้งแต่ 2560[214] ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2560[214] ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2560 สหราชอาณาจักรรับผิดชอบด้านการป้องกันดินแดน ต่อต้านทุกการเลือกปฏิบัติต่อเกย์[215] เฟรนช์เกียนา (จังหวัดโพ้นทะเลของฝรั่งเศส) ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2334 + ลงนามสหประชาชาติ[2] ข้อสัญญาการร่วมกันเป็นหนึ่ง ตั้งแต่ 2542[98] ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2556[99] ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2556[100] ฝรั่งเศสรับผิดชอบด้านการป้องกันดินแดน ต่อต้านทุกการเลือกปฏิบัติต่อเกย์[13] ภายใต้กฎหมายฝรั่งเศส[101] กายอานา ไม่ชอบด้วยกฎหมาย โทษ: จำคุกสูงสุดตลอดชีวิต (ไม่บังคับใช้)[2] [216] [217] ปารากวัย ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2423; มีข้อแตกต่างในอายุที่ยินยอมให้ร่วมประเวณีได้ + ลงนามสหประชาชาติ[2] รัฐธรรมนูญห้ามตั้งแต่ 2535[218] รัฐธรรมนูญห้ามตั้งแต่ 1992; court decision pending[219] ดำเนินการแล้ว[220] เปรู ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2467 + ลงนามสหประชาชาติ[2] กำลังดำเนินการ[221] กำลังดำเนินการคำพิพากษาของศาล ตั้งแต่ 2552[222] ต่อต้านทุกการเลือกปฏิบัติต่อเกย์[223][224][225][226][227] คนข้ามเพศสามารถเปลี่ยนชื่อและเพศของตนได้โดยชอบ โดยไม่ต้องมีการเปลี่ยนแปลงทางการแพทย์โดยสมบูรณ์และการอนุญาตทางกฎหมายตั้งแต่ 2559[228][229] เกาะเซาท์จอร์เจียและหมู่เกาะเซาท์แซนด์วิช(ดินแดนโพ้นทะเลของสหราชอาณาจักร) ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2544 + ลงนามสหประชาชาติ ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2557[230] ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2557[230] สหราชอาณาจักรรับผิดชอบด้านการป้องกันดินแดน ซูรินาม ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2412 (ในฐานะดัชต์เกียนา); มีข้อแตกต่างในอายุที่ยินยอมให้ร่วมประเวณีได้ + ลงนามสหประชาชาติ ต่อต้านบางการเลือกปฏิบัติต่อเกย์[231] กำลังดำเนินการคำพิพากษาของศาล[232][233] อุรุกวัย ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2477 + ลงนามสหประชาชาติ[2] การอยู่กินด้วยกันโดยไม่ได้สมรสตั้งแต่ 2551[234] ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2556[235] ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2552[236] ตั้งแต่ 2009[237] ต่อต้านทุกการเลือกปฏิบัติต่อเกย์[238] คนข้ามเพศสามารถเปลี่ยนแปลงเพศและชื่อได้โดยชอบตั้งแต่ 2552[239] เวเนซุเอลา ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2540 + ลงนามสหประชาชาติ[2] ดำเนินการแล้ว รัฐธรรมนูญห้ามตั้งแต่ 2540; กำลังดำเนินการคำพิพากษาของศาล[240] ต่อต้านบางการเลือกปฏิบัติต่อเกย์[2]

ทวีปเอเชีย

รายการประเทศหรือดินแดนตามสิทธิของกลุ่มบุคคลที่มีความหลากหลายทางเพศในทวีปเอเชีย

เอเชียกลาง สิทธิใน กิจกรรมทางเพศของคนเพศเดียวกัน การรับรองการอยู่กินของเพศเดียวกัน การสมรสเพศเดียวกัน การรับบุตรบุญธรรมของคู่เพศเดียวกัน แอลจีบีทีได้รับอนุญาตให้รับราชการทหารอย่างเปิดเผย กฎหมายต่อต้านการเลือกปฏิบัติเกี่ยวกับรสนิยมทางเพศ กฎหมายเกี่ยวกับอัตลักษณ์/การแสดงออกทางเพศ คาซัคสถาน ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2541[2] [241] [242] คีร์กีซสถาน ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2541[2] รัฐธรรมนูญห้ามตั้งแต่ 2559[243] [242] ทาจิกิสถาน ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2541[2] [242] เติร์กเมนิสถาน ไม่ชอบด้วยกฎหมายในเพศชาย โทษ: จำคุกสูงสุด 2 ปี ชอบด้วยกฎหมายในเพศหญิง[2] อุซเบกิสถาน ไม่ชอบด้วยกฎหมายในเพศชาย โทษ: จำคุกสูงสุด 3 ปี ชอบด้วยกฎหมายในเพศหญิง[2] ยูเรเซีย สิทธิใน กิจกรรมทางเพศของคนเพศเดียวกัน การรับรองการอยู่กินของเพศเดียวกัน การสมรสเพศเดียวกัน การรับบุตรบุญธรรมของคู่เพศเดียวกัน แอลจีบีทีได้รับอนุญาตให้รับราชการทหารอย่างเปิดเผย กฎหมายต่อต้านการเลือกปฏิบัติเกี่ยวกับรสนิยมทางเพศ กฎหมายเกี่ยวกับอัตลักษณ์/การแสดงออกทางเพศ อับคาเซีย ชอบด้วยกฎหมายหลังจาก 2534 แอโครเทียรีและดิเคเลีย (ดินแดนโพ้นทะเลของสหราชอาณาจักร) ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2543 + ลงนามสหประชาชาติ[2] ตั้งแต่ 2548 ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2557 บริติชรับผิดชอบด้านการป้องกันดินแดน ต่อต้านบางการเลือกปฏิบัติต่อเกย์[244] อาร์มีเนีย ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2550 + ลงนามสหประชาชาติ[2] ถูกห้ามโดยรัฐธรรมนูญตั้งแต่ 2558[245][246] / ไม่มีการห้ามอย่างชัดเจน อย่างไรก็ตาม บุคคลเพศทางเลือกจะถูกขับออกโดยรายงานด้วยเหตุผลด้านรสนิยมทางเพศ[247] อาเซอร์ไบจาน ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2543[2] (ร้องขอการทำหมันเพื่อเปลี่ยนเพศ)[248] ไซปรัส ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2541 + ลงนามสหประชาชาติ[2] ตั้งแต่ 2558 ต่อต้านทุกการเลือกปฏิบัติต่อเกย์[249] ห้ามการเลือกปฏิบัติที่ขึ้นกับอัตล๊กษณ์ทางเพศ จอร์เจีย ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2543 + ลงนามสหประชาชาติ[2] (เสนอห้ามในรัฐธรรมนูญ) ต่อต้านทุกการเลือกปฏิบัติต่อเกย์[250] (ร้องขอการทำหมันเพื่อเปลี่ยนเพศ)[248] นอร์เทิร์นไซปรัส ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2557[251][252][2] ต่อต้านทุกการเลือกปฏิบัติต่อเกย์[251][252] ห้ามการเลือกปฏิบัติโดยใช้ถ้อยคำที่แสดงความเกลียดชังตั้งแต่ 2557[251][252] ไม่ทราบถึงกฎหมายการเปลี่ยนเพศ รัสเซีย ในเพศชายชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2536 ในเพศหญิงชอบด้วยกฎหมายตลอด[253][2] ไม่ชอบด้วยกฎหมายในสาธารณรัฐเชเชน (เสนอห้ามในรัฐธรรมนูญ) ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งอาจเป็นผู้รับบุตรบุญธรรม นโยบายห้ามถาม ห้ามบอกอย่างไม่เป็นทางการ (ร้องขอการทำหมันเพื่อเปลี่ยนเพศ)[248] เซาท์ออสซีเชีย ชอบด้วยกฎหมายหลังจาก 2534 ตุรกี ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2401[2] (เสนอ)[254] (เสนอ)[254] (ร้องขอการทำหมันเพื่อเปลี่ยนเพศ) เอเชียตะวันตก สิทธิใน กิจกรรมทางเพศของคนเพศเดียวกัน การรับรองการอยู่กินของเพศเดียวกัน การสมรสเพศเดียวกัน การรับบุตรบุญธรรมของคู่เพศเดียวกัน แอลจีบีทีได้รับอนุญาตให้รับราชการทหารอย่างเปิดเผย กฎหมายต่อต้านการเลือกปฏิบัติเกี่ยวกับรสนิยมทางเพศ กฎหมายเกี่ยวกับอัตลักษณ์/การแสดงออกทางเพศ บาห์เรน ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2519 (อายุที่ยินยอม)[2] อิหร่าน ไม่ชอบด้วยกฎหมาย โทษ: สำหรับผู้ชายเฆี่ยน 74 ทีสำหรับผู้ชายที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะและประหารชีวิตสำหรับผู้ชายที่บรรลุนิติภาวะซึ่งสุขภาพจิตสมบูรณ์และถ้ายินยอม สำหรับผู้หญิงเฆี่ยน 50 ทีสำหรับผู้หญิงที่บรรลุนิติภาวะซึ่งสุขภาพจิตสมบูรณ์และถ้ายินยอม และประหารชีวิตหากกระทำผิดเป็นครั้งที่สี่[2] การรับรู้เพศชอบด้วยกฎหมายในอิหร่านหากเกิดขึ้นกับการผ่าตัดแปลงเพศ[255] อิรัก ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2546[256] อิสราเอล ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2506 (โดยพฤตินัย) และ 2531 (โดยนิตินัย)[257] + UN decl. sign.[2][258] การอยู่ร่วมกันโดยไม่จดทะเบียนตั้งแต่ 2537 / ไม่มีการแต่งงานทางแพ่งสำหรับคู่รักเพศเดียวกันหรือคู่รักเพศตรงกันข้ามและการแต่งงานใด ๆ ที่ไม่ใช่ทางศาสนาถ้าเกิดขึ้นในประเทศ แต่การสมรสเพศเดียวกันในต่างประเทศจะได้รับการยอมรับโดยรัฐบาลและมีการบันทึกไว้ในทะเบียนราษฎร์โดยกระทรวงมหาดไทย การรับบุตรบุญธรรมของคู่รักเพศเดียวกันถูกปฏิเสธโดยพฤตินัย[259] Since 1993 ต่อต้านบางการเลือกปฏิบัติต่อเกย์;[260][261] กฎหมายพื้นฐาน: ศักดิ์ศรีและอิสรภาพของมนุษย์นำมาใช้กับคนรักร่วมเพศและไปเซ็กซ์ชวล[262] การรับรู้อย่างเต็มที่ของเพศโดยปราศจากการผ่าตัดหรือการแทรกแซงทางการแพทย์;[263] การจ้างงานโดยเท่าเทียมกันบนกฎหมายต่อต้านการเลือกปฏิบัติโดยอัตลักษณ์ทางเพศ;[264][265] กฎหมายพื้นฐาน: ศักดิ์ศรีและอิสรภาพของมนุษย์นำมาใช้กับคนที่แปลงเพศด้วย[264][266] จอร์แดน ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2494[2] ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2557[267] คูเวต ไม่ชอบด้วยกฎหมายในเพศชาย โทษ: ปรับหรือจำคุกไม่เกิน 6 ปี ในเพศหญิงชอบด้วยกฎหมายเสมอ[2][268] เลบานอน ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2557[269] การเปลี่ยนเพศชอบด้วยกฎหมาย โอมาน ไม่ชอบด้วยกฎหมาย โทษ: ปรับหรือจำคุกไม่เกิน 3 ปี (บังคับใช้เฉพาะเมื่อเป็น "เรื่องอื้อฉาวในสาธารณะ")[2] ปาเลสไตน์ (ฉนวนกาซา) เวสท์แบ็งก์: ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2494 (เป็นส่วนหนึ่งของจอร์แดน)[2] กาซา: ไม่ชอบด้วยกฎหมายในเพศชาย โทษ: (โดยพฤตินัย) ประหาร/ดำเนินคดีอาญาพิเศษ (โดยนิตินัย) จำคุกถึง 10 ปี ในเพศหญิงชอบด้วยกฎหมาย[2] กาตาร์ ไม่ชอบด้วยกฎหมาย โทษ: ปรับและจำคุกถึง 7 ปี[2] หรือประหารชีวิต[270]. ซาอุดีอาระเบีย ไม่ชอบด้วยกฎหมาย โทษ: จำคุกหลายเดือนหรือตลอดชีวิต, ปรับ และ/หรือ เฆี่ยน/โบย, ทำหมัน, ทรมานร่างกาย หรือประหารชีวิตหากทำความผิดครั้งที่สอง[2] ซีเรีย ไม่ชอบด้วยกฎหมาย โทษ: จำคุกสูงสุด 3 ปี (กฎหมายถูกระงับโดยพฤตินัย)[271][2] บุคคลข้ามเพศได้รับอนุญาตให้เปลี่ยนเพศ สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ ไม่ชอบด้วยกฎหมายตามหฎหมายสหพันธรัฐ โทษ: เนรเทศ ปรับ จำคุก หรือประหารชีวิต[270] ไม่ชอบด้วยกฎหมายในเอมิเรตส์ดูไบ โทษ: จำคุกถึง 14 ปี ไม่ชอบด้วยกฎหมายในเอมิเรตส์อาบูดาบี โทษ: จำคุกถึง 10 ปี[2] การผ่าตัดแปลงเพศสำหรับบุคคลที่มีเพศไม่ชัดเจนหรือบุคคลที่มีลักษณะทางกายภาพไม่ตรงกับสภาพทางสรีรวิทยา ชีววิทยา และลักษณะทางพันธุกรรม[272][273][274] เยเมน ไม่ชอบด้วยกฎหมาย โทษ: ลงโทษชายที่ยังไม่ได้สมรสด้วยการเฆี่ยน 100 ทีหรือจำคุกสูงสุดหนึ่งปี สำหรับชายที่สมรสแล้วโทษประหารชีวิตโดยการขว้างหิน ลงโทษหญิงด้วยการจำคุกถึง 3 ปี; เมื่อกระทำความผิดโดยขมขู่การลงโทษจะยาวนานถึงเจ็ดปี[2] เอเชียใต้ สิทธิใน กิจกรรมทางเพศของคนเพศเดียวกัน การรับรองการอยู่กินของเพศเดียวกัน การสมรสเพศเดียวกัน การรับบุตรบุญธรรมของคู่เพศเดียวกัน แอลจีบีทีได้รับอนุญาตให้รับราชการทหารอย่างเปิดเผย กฎหมายต่อต้านการเลือกปฏิบัติเกี่ยวกับรสนิยมทางเพศ กฎหมายเกี่ยวกับอัตลักษณ์/การแสดงออกทางเพศ อัฟกานิสถาน ไม่ชอบด้วยกฎหมาย โทษ: จำคุก 10 ปีถึงตลอดชีวิต[2] มีเพศที่สาม (ฮิจรา) นอกจากเพศชายและเพศหญิง[275] บังกลาเทศ ไม่ชอบด้วยกฎหมาย โทษ: จำคุก 10 ปีหรือตลอดชีวิต[2] ตัวเลือกที่สาม (ฮิจร่า) มีให้เลือกนอกเหนือจากชายและหญิง[276] ภูฏาน ไม่ชอบด้วยกฎหมาย โทษ: จำคุกถึง 1 ปี (ไม่บังคับใช้)[2] บริติชอินเดียนโอเชียนเทร์ริทอรี (ดินแดนโพ้นทะเลของสหราขอาณาจักร) ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2544 + ลงนามสหประชาชาติ[2] ทะเบียนคู่ชีวิตตั้งแต่ 2548 ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2557 สหราชอาณาจักรรับผิดชอบการป้องกันดินแดน อินเดีย ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ พ.ศ. 2561[277] เสนอแล้ว[278] เสนอแล้ว[278] เสนอแล้ว มีการรับรองว่าชอบด้วยกฎหมายจากศาล แต่ปัจจุบันยังไม่มีการยอมรับจากทางกองทัพเอง[279]; มีการเสนอกฎหมายเพิ่มเติม / ห้ามการเลือกปฏิบัติในหน่วยงานรัฐและรัฐบาลเท่านั้น ตัวเลือกที่สาม (ฮิจร่า) มีให้เลือกนอกเหนือจากชายและหญิง, บุคคลข้ามเพศมีสิทธิตามรัฐธรรมนูญในการเปลี่ยนเพศ[280] มัลดีฟส์ ไม่ชอบด้วยกฎหมาย โทษ: สำหรับผู้ชายโทษเนรเทศเป็นเวลาเก้าเดือนถึงหนึ่งปีหรือเฆี่ยน 10 ถึง 30 ครั้ง สำหรับผู้หญิงโทษกักบริเวณเป็นเวลาเก้าเดือนถึงหนึ่งปี[2] เนปาล ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2550 + ลงนามสหประชาชาติ[2] เสนอแล้ว เสนอแล้ว เสนอแล้ว รัฐธรรมนูญต่อต้านทุกการเลือกปฏิบัติตั้งแต่ 2558 การเปลี่ยนเพศชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2550 รัฐธรรมนูญต่อต้านทุกการเลือกปฏิบัติ[281] ปากีสถาน ไม่ชอบด้วยกฎหมาย โทษ: จำคุก 2 ปีถึงตลอดชีวิต[2] มีสิทธิเปลี่ยนเพศ; คนแปลงเพศและกะเทยได้รับการคุ้มครองจากทุกการเลือกปฏิบัติและการละเมิด[282] ศรีลังกา อย่างน้อยที่สุดมีคำพิพากษาให้ไม่บังคับใช้การลงโทษโดยศาลสูง, รายงานต่าง ๆ รายงานว่ามีการลดโทษลงในระบบกฎหมายของศรีลังกา[283] [284] [285][286] บุคคลที่เป็นทรานส์สามารถเปลี่ยนเพศและชื่อได้ชอบด้วยกฎหมายหลังจากการผ่าตัดแปลงเพศตั้งแต่ 2559[287][288] เอเชียตะวันออก สิทธิใน กิจกรรมทางเพศของคนเพศเดียวกัน การรับรองการอยู่กินของเพศเดียวกัน การสมรสเพศเดียวกัน การรับบุตรบุญธรรมของคู่เพศเดียวกัน แอลจีบีทีได้รับอนุญาตให้รับราชการทหารอย่างเปิดเผย กฎหมายต่อต้านการเลือกปฏิบัติเกี่ยวกับรสนิยมทางเพศ กฎหมายเกี่ยวกับอัตลักษณ์/การแสดงออกทางเพศ จีน (สาธารณรัฐประชาชน) ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2540[2] บุคคลข้ามเพศสามารถเปลี่ยนเพศตามกฎหมายได้แต่ต้องหลังจากการศัลยกรรมการผ่าตัดแปลงเพศแล้ว ฮ่องกง (เขตปกครองพิเศษของจีน) ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2534[2] อาจรับบุตรบุญธรรมโดยฝ่ายหนึ่ง[289] สาธารณรัฐประชาชนจีนเป็นผู้รับผิดชอบในการป้องกันฮ่องกง โดยไม่คำนึงถึงรสนิยมทางเพศ ทหารจะไม่ได้รับเลือกใหม่จากฮ่องกง[ต้องการอ้างอิง] เฉพาะพนักงานของรัฐบาล สินค้าและบริการเท่านั้น บุคคลข้ามเพศสามารถเปลี่ยนเพศตามกฎหมายได้แต่ต้องหลังจากการศัลยกรรมการผ่าตัดแปลงเพศแล้ว มาเก๊า (เขตปกครองพิเศษของจีน) ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2539[2] สาธารณรัฐประชาชนจีนเป็นผู้รับผิดชอบในการป้องกันมาเก๊า โดยไม่คำนึงถึงรสนิยมทางเพศ ทหารจะไม่ได้รับเลือกใหม่จากมาเก๊า ต่อต้านบางการเลือกปฏิบัติต่อเกย์ บุคคลข้ามเพศสามารถเปลี่ยนเพศตามกฎหมายได้แต่ต้องหลังจากการศัลยกรรมการผ่าตัดแปลงเพศแล้ว ญี่ปุ่น ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2423 + ลงนามสหประชาชาติ[2] / การเป็นคู่ครองแบบไม่ผูกพันตามกฎหมายใน 6 เขตอำนาจศาลเทศบาล (ชิบูยะ เซตางายะ อิงะ ทาการาซูกะ นาฮะ และซัปโปโระ) / ไม่ใช่การปกป้องแบบทั่วประเทศ แต่บางนครนั้นต่อต้านการเลือกปฏิบัติต่อเกย์[2] (การต่อต้านการเลือกปฏิบัติทั่วประเทศอยู่ระหว่างเสนอ) บุคคลข้ามเพศสามารถเปลี่ยนเพศตามกฎหมายได้แต่ต้องหลังจากการศัลยกรรมการผ่าตัดแปลงเพศแล้ว และในกรณีบุคคลธรรมดาที่ไม่มีบุตรอายุต่ำกว่า 20 ปี มองโกเลีย ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2504 + ลงนามสหประชาชาติ[2] เนื่องจากการเกณฑ์ทหาร ต่อต้านบางการเลือกปฏิบัติต่อเกย์ บุคคลข้ามเพศสามารถเปลี่ยนเพศตามกฎหมายได้ เกาหลีเหนือ ชอบด้วยกฎหมาย (ไม่มีกฎหมายต่อต้านกิจกรรมทางเพศของคนเพศเดียวกันในประเทศ)[2] ไม่ทราบแม้ว่าจะมีการกำหนดบทบาททางเพศมากมายทั้งชายและหญิง ดูที่หนังสือให้ตัดผมตามวิถีทางการดำเนินชีวิตแบบสังคมนิยม เกาหลีใต้ ชอบด้วยกฎหมาย (ไม่มีกฎหมายต่อต้านกิจกรรมทางเพศของคนเพศเดียวกันในประเทศ) + ลงนามในสหประชาชาติ[2] (เสนอการเป็นหุ้นส่วนชีวิต) บุคคลข้ามเพศสามารถเปลี่ยนเพศตามกฎหมายได้ ไต้หวัน ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 2438[290] ตั้งแต่ 3 กรกฎาคม 2560[291] /(จะชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ 24 พฤษภาคม 2562[292]) (การเสนอ ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งอาจรับบุตรบุญธรรม) เนื่องจากการเกณฑ์ทหาร ต่อต้านบางการเลือกปฏิบัติต่อเกย์ (ในการทำงานและการศึกษา) บุคคลข้ามเพศสามารถเปลี่ยนเพศตามกฎหมายได้ ไม่จำเป็นต้องมีการผ่าตัดตั้งแต่ปี 2558[293] เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ สิทธิใน กิจกรรมทางเพศของคนเพศเดียวกัน การรับรองการอยู่กินของเพศเดียวกัน การสมรสเพศเดียวกัน การรับบุตรบุญธรรมของคู่เพศเดียวกัน แอลจีบีทีได้รับอนุญาตให้รับราชการทหารอย่างเปิดเผย กฎหมายต่อต้านการเลือกปฏิบัติเกี่ยวกับรสนิยมทางเพศ กฎหมายเกี่ยวกับอัตลักษณ์/การแสดงออกทางเพศ บรูไน ไม่ชอบด้วยกฎหมาย โทษ: ปรับและจำคุกไม่เกิน 10 ปี หรือ ประหารโดยการขว้างหิน[294] พม่า ไม่ชอบด้วยกฎหมาย โทษ: มากถึงจำคุกตลอดชีวิต (ไม่บังคับใช้)[294] กัมพูชา ชอบด้วยกฎหมาย (ไม่มีกฎหมายต่อต้านกิจกรรมทางเพศของคนเพศเดียวกันในประเทศ)[294] ห้ามโดยรัฐธรรมนูญตั้งแต่ปี พ.ศ. 2536 แม้ว่าจะมีตัวอย่างของการจดทะเบียนที่ถูกต้องตามกฎหมายและเป็นที่ยอมรับในการสมรสเพศเดียวกัน ติมอร์ตะวันออก ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ พ.ศ. 2518 และลงนามสหประชาชาติ[294] ห้ามการการเกลียดชังในอาชญากรรมที่ขึ้นกับรสนิยมทางเพศ อินโดนีเซีย ชอบด้วยกฎหมายทั้งประเทศ, เว้นแต่; ในจังหวัดอาเจะห์ [295][294] (อายุมีผลในการได้รับการยินยอม) [296] บุคคลข้ามเพศสามารถเปลี่ยนเพศได้ตามกฎหมาย ลาว ชอบด้วยกฎหมาย (ไม่เคยมีกฎหมายกีดกันกิจกรรมทางเพศของคนเพศเดียวกันในประเทศ)[294] มาเลเซีย ไม่ชอบด้วยกฎหมายในผู้ชาย โทษ: ปรับและจำคุก (2-20 ปี) หรือเฆี่ยน[2][297] ฟิลิปปินส์ ชอบด้วยกฎหมายทั้งประเทศตั้งแต่ พ.ศ. 2476[298][294][299] (ดำเนินการ)[298] (ดำเนินการ)[300] อาจรับบุตรบุญธรรมได้[301] ตั้งแต่ พ.ศ. 2552 [302] เซบู[303] เมืองเคซอน, Davao[304] และอัลเบย์มีกฎหมายต่อต้านการเลือกปฏิบัติ[305] (ดำเนินการ)[306] สิงคโปร์ ไม่ชอบด้วยกฎหมายในผู้ชาย โทษ: จำคุกไม่เกิน 2 ปี (ไม่บังคับใช้ตั้งแต่ พ.ศ. 2542) ชอบด้วยกฎหมายในผู้หญิงตั้งแต่ พ.ศ. 2550[294] เนื่องจากการเกณฑ์ทหาร แต่เกย์จะไม่ได้รับอนุญาตให้ทำงานในโรงเรียนหรือหน่วยงานที่มีความสำคัญ บุคคลข้ามเพศสามารถเปลี่ยนเพศของตนได้อย่างชอบด้วยกฎหมาย แต่ต้องผ่านการผ่าตัดแปลงเพศแล้วเท่านั้น ไทย ชอบด้วยกฎหมายตั้งแต่ พ.ศ. 2499 + และลงนามสหประชาชาติ[294] กำลังเสนอ[307] กำลังเสนอ[308] ตั้งแต่ พ.ศ. 2548 ต่อต้านทุกการเลือกปฏิบัติต่อเกย์ มีการต่อต้านการเลือกปฏิบัติในการแสดงออกทางเพศ[297][309][310] เวียดนาม ชอบด้วยกฎหมาย (ไม่เคยมีกฎหมายกีดกันกิจกรรมทางเพศของคนเพศเดียวกันมาก่อนในประเทศ)[294] [311] การเปลี่ยนแปลงเพศสามารถยอมรับได้สำหรับคนที่มีข้อบกพร่องทางเพศโดยกำเนิด และการผ่าตัดแปลงเพศตั้งแต่ พ.ศ. 2560 เป็นต้นไป