தஜிக்குகள்

தாஜிக்குகள் ஒரு ஈரானிய மக்கள், பலவிதமான பாரசீக மொழியைப் பேசுகிறார்கள், ஆக்சஸ் ஆற்றுப் பள்ளத்தாக்கு, பெர்கானா பள்ளத்தாக்கு (தஜிகிஸ்தான் மற்றும் உஸ்பெகிஸ்தானின் சில பகுதிகள்) மற்றும் மேல் ஆக்சஸின் இரு கரைகளிலும், அதாவது பாமிர் மலைகள் மற்றும் வடகிழக்கு ஆப்கானிஸ்தான் மற்றும் மேற்கு ஆப்கானிஸ்தான் போன்ற பகுதிகளில் பரவியிருக்கிறார்கள்.^[19] வரலாற்று ரீதியாக, ஈரான் அரபு வெற்றிக்கு முன்னர் பண்டைய தாஜிக்கர்கள் முக்கியமாக விவசாயிகளாக இருந்துள்ளனர்.^[20] விவசாயம் ஒரு முக்கியத் தொழிலாக இருந்தபோதிலும் , ஈரானின் இஸ்லாமியமயமாக்கல் வரலாற்று கோரசன் மற்றும் திதிரான்சாக்சியானாவின் விரைவான நகரமயமாக்கலின் விளைவாக பேரழிவுகரமான மங்கோலிய படையெடுப்பு வரை நீடித்தது.^[21] தஜிக் மக்களின் எஞ்சியிருக்கும் பல பழங்கால நகர மையங்களில் ஹெராத், சமர்கந்து, புகாரா, குஜந்த், டெர்மெஸ் மற்றும் காபூல் ஆகியவை அடங்கும்.

கிழக்கு மற்றும் மேற்கு ஈரானியர்களுக்கிடையேயான புவியியல் பிரிவு பெரும்பாலும் வரலாற்று ரீதியாகவும் தற்போது ஈரானிய பீடபூமியின் மையத்தில் அமைந்துள்ள பாலைவனமான டாஷ்ட்-இ கவீர் என்றும் கருதப்படுகிறது.   ^{[ மேற்கோள் தேவை ]}இஸ்லாமிய கலைக்களஞ்சியத்தின் கூற்றுப்படி, பாரசீக இலக்கியத்தில் பாரசீகர்களைக் குறிக்கும் வகையில் தஜிக் என்ற வார்த்தையின் மிகப் பழமையான பயன்பாடு பாரசீக கவிஞர் ரூமியின் எழுத்துக்களில் காணப்படுகிறது.^[22] 15 ஆம் நூற்றாண்டில் துருக்கி மொழி பேசும் கவிஞர் மிர் அலி செர் நவாய் மேலும் பெர்சியர்கள் குறிப்பதாக தஜிக் பயன்படுத்தியுள்ளார்.^[23]

தஜிகிஸ்தானை விட ஆப்கானிஸ்தானில் அதிகமான தஜிக்கர்கள் இருந்தாலும், தஜிகிஸ்தானின் பெரும்பகுதியிலும், வடக்கு மற்றும் மேற்கு ஆப்கானிஸ்தானிலும் தஜிக்குகள் பிரதான இனக்குழு ஆகும். தஜிக்கர்கள் உஸ்பெகிஸ்தானிலும், வெளிநாட்டு சமூகங்களிலும் கணிசமான சிறுபான்மையினராக உள்ளனர். வரலாற்று ரீதியாக, தஜிக்கர்களின் மூதாதையர்கள் இப்போது மத்திய ஆசியாவில் ஒரு பெரிய பிரதேசத்தில் வாழ்கின்றனர்.

தஜிக்குகள் தாரி என்றைக்கப்படும் பாரசீக கிழக்கு வட்டாரப் பேச்சு மொழியே பேசி வருகிறார்கள். தஜிகிஸ்தானில், இது தஜிகி மொழி என்று அழைக்கப்படுகிறது. ஆப்கானிஸ்தானில், தஜிகிஸ்தானைப் போலல்லாமல், தாஜிக்குகள் தொடர்ந்து பெர்சோ-அரபு எழுத்துக்களையும், ஈரானையும் பயன்படுத்துகின்றனர்.

மதம்

தஜிக் மக்களின் சொராட்ரிய, பௌத்த மற்றும் ஆரிய இஸ்லாமியத்திற்கு முந்தைய பாரம்பரியத்தை பல்வேறு அறிஞர்கள் பதிவு செய்துள்ளனர். தீ வழிபாட்டிற்கான ஆரம்பகால கோயில்கள் பால்கு மற்றும் பாக்திரியாவில் கண்டுபிடிக்கப்பட்டுள்ளன, இன்றைய தஜிகிஸ்தான் மற்றும் உஸ்பெகிஸ்தானில் அகழ்வாராய்ச்சிகள் சொராட்ட்ரிய தீ கோயில்களின் எச்சங்களைக் காட்டுகின்றன.^[24]

இருப்பினும், இன்று, தஜிக்களில் பெரும்பான்மையானவர்கள் சுன்னி இசுலாத்தை பின்பற்றுகிறார்கள், இருப்பினும் சிறிய சியா மற்றும் இஸ்மாயிலி சியா சிறுபான்மையினராக உள்ளனர். ஆப்கானிஸ்தானில் எராத்து, பாமியான், படாக்சான் மாகாணங்கள், ஆகியவை அதிக எண்ணிக்கையிலான சியாக்களைக் கொண்ட பகுதிகளாகும். புகழ்பெற்ற இஸ்லாமிய அறிஞர்கள் சிலர் ஆப்கானிஸ்தான், தஜிகிஸ்தான், உஸ்பெகிஸ்தான் மற்றும் துர்க்மெனிஸ்தானில் உள்ள நவீன அல்லது வரலாற்று கிழக்கு-ஈரானிய பகுதிகளைச் சேர்ந்தவர்கள், எனவே தஜிக்கர்கள் என்று கருதலாம். அவர்களில் அபு ஹனிபா,^[25] இமாம் புகாரி, திர்மிதி, அபு தாவூத், நசீர் குஸ்ரா மற்றும் பலர் உள்ளனர்.