อักษรซีริลลิก

พัฒนามาจากอักษรกลาโกลิติกโดยนักบุญซีริลและเมโธเดียส (ในภาษารัสเซียออกเสียง ซีริล ว่า คีริล จึงเป็นที่มาของการอ่านชื่ออักษรไม่เหมือนกับในภาษาอังกฤษ) นำมาใช้แทนที่อักษรกลาโกลิติกเกือบจะสมบูรณ์เมื่อราว พ.ศ. 1500

• กลุ่มภาษาสลาวิก ได้แก่
  • ภาษาเบลารุส หรือ ภาษาไบโลรัสเซีย
  • ภาษาบัลแกเรีย
  • ภาษาสลาโวนิกคริสตจักรโบราณ เมื่อราว พ.ศ. 1400
  • ภาษามาซิโดเนีย
  • ภาษารัสเซีย
  • ภาษาเซอร์เบีย ตั้งแต่ พ.ศ. 2400
  • ภาษายูเครน
  • ภาษาบอสเนีย/ภาษายูโกสลาฟ
• ภาษาที่ไม่ใช่กลุ่มภาษาสลาวิก การแพร่กระจายของอักษรซีริลลิกเป็นผลมาจากการเผยแพร่ศาสนาคริสต์นิกายกรีกออร์ธอดอกซ์ รวมทั้งอิทธิพลของสหภาพโซเวียตที่ให้ประชาชนในบังคับใช้อักษรซีริลลิกแทนอักษรอาหรับและอักษรละติน ภาษาในกลุ่มนี้ได้แก่
  • ภาษาอับฮาเซีย
  • ภาษาอาเซอร์ไบจาน ใช้ระหว่าง พ.ศ. 2482 – 2534
  • ภาษาคูวาซ เมื่อราว พ.ศ. 2481
  • ภาษาคาซัค
  • ภาษาคีร์กิซ
  • ภาษาอุซเบก ในช่วง พ.ศ. 2483 – 2535
  • ภาษามอลโดวา ในช่วง พ.ศ. 2489 – 2532
  • ภาษามองโกเลีย
  • ภาษาเบอร์บัต
  • ภาษานาไน
  • ภาษาโอโรค
  • ภาษาโอรช
  • ภาษาอิเวนกิ (เฉพาะชาวอิเวนกิในรัสเซีย)
  • ภาษาคัลมึค (แต่เดิมใช้อักษรของตนเอง แต่เปลี่ยนมาใช้อักษรซิริลลิคเมื่อ พ.ศ. 2467)

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ อักษรซีริลลิก

• อักษรซีริลลิก (อังกฤษ)