รางวัลโนเบลสาขาสันติภาพ
รางวัลโนเบลสาขาสันติภาพ (สวีเดน: Nobels fredspris; อังกฤษ: Nobel Peace Prize) เป็นรางวัลโนเบลหนึ่งในห้าสาขา ที่ริเริ่มโดยอัลเฟรด โนเบล ตั้งแต่ ค.ศ. 1895 โดยคณะกรรมการโนเบลนอร์เวย์ ประเทศนอร์เวย์ เป็นผู้คัดเลือกผู้รับรางวัล มีพิธีมอบเป็นครั้งแรก เมื่อ ค.ศ. 1901 พิธีมอบรางวัลมีขึ้นในวันที่ 10 ธันวาคม ของทุกปี ซึ่งตรงกับวันคล้ายวันเสียชีวิตของโนเบลที่กรุงออสโล โดยสมเด็จพระราชาธิบดีของนอร์เวย์เป็นผู้พระราชทานรางวัล
| รางวัลโนเบลสาขาสันติภาพ | |
|---|---|
 | |
| รางวัลสำหรับ | ผลงานที่โดดเด่นเกี่ยวกับสันติภาพ |
| ที่ตั้ง | ออสโล ประเทศนอร์เวย์ |
| จัดโดย | คณะกรรมการโนเบลนอร์เวย์ ในนามตัวแทนของอัลเฟรด โนเบล |
| รางวัล | 11 ล้านครูนาสวีเดน (2023)[1] |
| รางวัลแรก | 10 ธันวาคม 1901[2] |
| ผู้รับรางวัล | แนร์แกส แมแฮมแมดี (2023)[3] |
| รางวัลมากที่สุด | คณะกรรมการกาชาดระหว่างประเทศ (3) |
| เว็บไซต์ | nobelprize |
รายชื่อผู้ได้รับรางวัล
| ค.ศ./พ.ศ. | ผู้ได้รับรางวัล | ประเทศ | หมายเหตุ |
|---|---|---|---|
| 2444 / 1901 | ฌ็อง อ็องรี ดูว์น็อง (Jean Henri Dunant) |  สวิตเซอร์แลนด์ | ผู้ก่อตั้ง สภากาชาด; การประชุมเจนีวา (Geneva Convention) สิทธิมนุษยชน |
| เฟรเดริก ปาซี (Frédéric Passy) |  ฝรั่งเศส | ผู้ก่อตั้งและประธาน Société d'arbitrage entre les Nations | |
| 2445 / 1902 | เอลี ดูว์กอเมิง (Élie Ducommun) ชาร์ล อาลแบร์ กอบา (Charles Albert Gobat) | สวิตเซอร์แลนด์ | เลขาธิการกิตติมศักดิ์, Permanent International Peace Bureau ในเมืองเบอร์ลิน |
| 2446 / 1903 | วิลเลียม รันดัล เครเมอร์ (William Randal Cremer) |  สหราชอาณาจักร | เลขาธิการ International Arbitration League |
| 2447 / 1904 | สถาบันกฎหมายนานาชาติ (Institut de Droit International) | .svg){kind=small} เบลเยียม | |
| 2448 / 1905 | เบอร์ธา ฟอน ซุตต์เนอร์ (Bertha von Suttner) | ออสเตรีย-ฮังการี | ประธานกิตติมศักดิ์, Permanent International Peace Bureau |
| 2449 / 1906 | ธีโอดอร์ โรสเวลต์ (Theodore Roosevelt) |  สหรัฐ | ประธานาธิบดีแห่งสหรัฐอเมริกา; ผู้ให้ความร่วมมือในการร่างสนธิสัญญาสันติภาพ |
| 2450 / 1907 | เออร์เนสโต เตโอโดโร โมเนตา (Ernesto Teodoro Moneta) |  อิตาลี | ประธานาธิบดี Lombard League of Peace |
| หลุยส์ เรอโนลต์ (Louis Renault) | ฝรั่งเศส | ศาสตราจารย์ด้านกฎหมายสากล | |
| 2451 / 1908 | คลาส ปอนตัส อาร์โนลสัน (Klas Pontus Arnoldson) |  สวีเดน | ผู้ก่อตั้ง, Swedish Peace and Arbitration Association |
| เฟรดริค บาเยอร์ (Fredrik Bajer) |  เดนมาร์ก | Honorary President, Permanent International Peace Bureau | |
| 2452 / 1909 | โอกูสต์ มารี ฟรองซัวส์ เบอแอร์แนร์ (Auguste Marie François Beernaert) | เบลเยียม | สมาชิกศาลอนุญาโตตุลาการสากล (Cour Internationale d'Arbitrage) |
| โปล อองรี แบงฌาแมง เดส์ตูร์เนลส์ เดอ กองสตองต์ (Paul-Henri-Benjamin d'Estournelles de Constant) | ฝรั่งเศส | founder and president of the French parliamentary group for international arbitration. Founder of the Comité de défense des intérets nationaux et de conciliation internationale | |
| 2453 / 1910 | สำนักสันติภาพสากล (International Peace Bureau) | สวิตเซอร์แลนด์ | Berne |
| 2454 / 1911 | โทเบียส มิเชล แคเรล แอสเซอร์ (Tobias Michael Carel Asser) |  เนเธอร์แลนด์ | initiator of the International Conferences of Private Law in The Hague. |
| อัลเฟรด แฮร์มันน์ ฟรีด (Alfred Fried) | ออสเตรีย-ฮังการี | ผู้ก่อตั้ง Die Waffen Nieder | |
| 2455 / 1912 | เอลิฮู รูต (Elihu Root) | สหรัฐ | for initiating various arbitration agreements. |
| 2456 / 1913 | อ็องรี ลา ฟงแตน (Henri La Fontaine) | เบลเยียม | ประธานสำนักงานสันติภาพถาวรสากล (Permanent International Peace Bureau) |
| 2457 / 1914 | ไม่มีการให้รางวัล | สงครามโลกครั้งที่หนึ่ง | |
| 2458 / 1915 | |||
| 2459 / 1916 | |||
| 2460 / 1917 | คณะกรรมการกาชาดระหว่างประเทศ | สวิตเซอร์แลนด์ | |
| 2461 / 1918 | ไม่มีการให้รางวัล | สงครามโลกครั้งที่หนึ่ง | |
| 2462 / 1919 | วูดโรว์ วิลสัน (Woodrow Wilson) | สหรัฐ | ประธานาธิบดีแห่งสหรัฐอเมริกา, ผู้ให้การสนับสนุนหลักของสันนิบาติชาติ |
| 2463 / 1920 | เลยง วิกเตอร์ โอกูสต์ บูร์ชัวส์ (Léon Victor Auguste Bourgeois) | ฝรั่งเศส | ประธานสภาแห่ง สันนิบาติชาติ |
| 2464 / 1921 | ยัลมาร์ บรานติง (Hjalmar Branting) | สวีเดน | นายกรัฐมนตรี, ตัวแทนของประเทศสวีเดนในคณะมนตรีของสันนิบาตชาติ. |
| คริสเตียน ลูส แลงจ์ (Christian Lous Lange) |  นอร์เวย์ | secretary-general of the Inter-Parliamentary Union | |
| 2465 / 1922 | ฟริดท์จอฟ นันเซน (Fridtjof Nansen) | นอร์เวย์ | Norwegian delegate to the League of Nations, originator of the Nansen passports for refugees. |
| 2466 / 1923 | ไม่มีการให้รางวัล | ||
| 2467 / 1924 | ไม่มีการให้รางวัล | ||
| 2468 / 1925 | ออสติน แชมเบอร์เลน (Austen Chamberlain) | สหราชอาณาจักร | สำหรับสนธิสัญญาโลคาร์โน |
| ชาล์ส เกตส์ ดอวส์ (Charles Gates Dawes) | สหรัฐ | ประธานของคณะกรรมการค่าปฏิกรรมสงครามฝ่ายพันธมิตร และเป็นผู้ริเริ่มแผนการดอวส์ | |
| 2469 / 1926 | อะริสตีด บรียองด์ (Aristide Briand) | ฝรั่งเศส | สำหรับสนธิสัญญาโลคาร์โน |
| กุสทัฟ ชเตรเซอมัน (Gustav Stresemann) |  เยอรมนี | สำหรับสนธิสัญญาโลคาร์โน | |
| 2470 / 1927 | แฟร์ดินองด์ บุยซง (Ferdinand Buisson) | ฝรั่งเศส | ผู้ก่อตั้งและประธาน League for Human Rights. |
| ลุดวิก ควิดด์ (Ludwig Quidde) | เยอรมนี | delegate to numerous peace conferences. | |
| 2471 / 1928 | ไม่มีการให้รางวัล | ||
| 2472 / 1929 | แฟรงค์ บี. เคลลอกก์ (Frank B. Kellogg) | สหรัฐ | สำหรับ Kellogg-Briand Pact |
| 2473 / 1930 | นาทัน เซอเดอร์โบลม (Nathan Söderblom) | สวีเดน | leader of the ecumenical movement. |
| 2474 / 1931 | เจน แอดดัมส์ (Jane Addams) | สหรัฐ | ประธานสมาคมสตรีสากลเพื่อสันติภาพและอิสรภาพ (Women's International League for Peace and Freedom) |
| นิโคลัส เมอร์เรย์ มัตเลอร์ (Nicholas Murray Butler) | สหรัฐ | สำหรับการสนับสนุน Kellogg-Briand Pact | |
| 2475 / 1932 | ไม่มีการให้รางวัล | ||
| 2476 / 1933 | นอร์แมน อังเจลล์ (Norman Angell) | สหราชอาณาจักร | นักเขียน, สมาชิก Executive Committee ของสันนิบาตชาติและNational Peace Council. |
| 2477 / 1934 | อาเธอร์ เฮนเดอร์สัน (Arthur Henderson) | สหราชอาณาจักร | ประธานของ League of Nations Disarmament Conference |
| 2478 / 1935 | คาร์ล ฟ็อน อ็อสซีเอ็ทซ์คี (Carl von Ossietzky) | เยอรมนี | นักหนังสือพิมพ์ |
| 2479 / 1936 | การ์ลอส ซาเวดรา ลามัส (Carlos Saavedra Lamas) |  อาร์เจนตินา | ประธาน สันนิบาตชาติ และผู้เจรจาไกล่เกลี่ยในสงครามชาโกระหว่างปารากวัยกับโบลิเวีย |
| 2480 / 1937 | โรเบิร์ต เซชิล (Robert Cecil) | สหราชอาณาจักร | ผู้ก่อตั้งและประธาน International Peace Campaign |
| 2481 / 1938 | Nansen International Office For Refugees | สวิตเซอร์แลนด์ | |
| 2482 / 1939 | องค์การแพทย์ไร้พรมแดน | สงครามโลกครั้งที่ 2 | |
| 2483 / 1940 | |||
| 2484 / 1941 | |||
| 2485 / 1942 | |||
| 2486 / 1943 | |||
| 2487 / 1944 | คณะกรรมการกาชาดระหว่างประเทศ | สวิตเซอร์แลนด์ | ให้ย้อนหลังในปี ค.ศ. 1945 |
| 2488 / 1945 | คอร์เดลล์ ฮุล (Cordell Hull) | สหรัฐ | สำหรับการริเริ่มก่อตั้งสหประชาชาติ |
| 2489 / 1946 | เอมิลี กรีน บัลช์ (Emily Greene Balch) | สหรัฐ | ประธานกิตติมศักดิ์สากลแห่ง Women's International League for Peace and Freedom |
| จอห์น อาร์ มอตต์ (John R. Mott) | สหรัฐ | chairman of the International Missionary Council and president of the World Alliance of Young Men's Christian Associations | |
| 2490 / 1947 | Friends Service Council American Friends Service Committee | สหราชอาณาจักร สหรัฐ | on behalf of the Religious Society of Friends, better known as the Quakers. |
| 2491 / 1948 | ไม่มีการให้รางวัล | ผู้ที่ได้รับคัดเลือกให้ได้รับรางวัลคือ มหาตมะ คานธี แต่เนื่องจากถูกลอบสังหารเสียก่อน[4] | |
| 2492 / 1949 | จอห์น บอยด์ ออร์ (John Boyd Orr) | สหราชอาณาจักร | ผู้กำกับทั่วไปขององค์การอาหารและการเกษตรแห่งสหประชาชาติ (FAO) และประธานแห่ง National Peace Council และ World Union of Peace Organizations |
| 2493 / 1950 | ราล์ฟ บันช์ (Ralph Bunche) | สหรัฐ | for mediating in Palestine (2491) |
| 2494 / 1951 | เลยง ชูโอ (Léon Jouhaux) | ฝรั่งเศส | president of the International Committee of the European Council, vice president of the International Confederation of Free Trade Unions, vice president of the World Federation of Trade Unions, member of the ILO Council, delegate to the UN. |
| 2495 / 1952 | อัลเบิร์ต ชแวแซร์ (Albert Schweitzer) | ฝรั่งเศส | for his philosophy of "Reverence for Life", expressed in many ways, but most famously in founding the Lambaréné Hospital in Gabon |
| 2496 / 1953 | จอร์จ แคตเลตต์ มาร์แชลล์ (George Catlett Marshall) | สหรัฐ | สำหรับแผนมาร์แชลล์ |
| 2497 / 1954 | ข้าหลวงใหญ่ผู้ลี้ภัยแห่งสหประชาชาติ |  สหประชาชาติ | |
| 2498 / 1955 | ไม่มีการให้รางวัล | ||
| 2499 / 1956 | ไม่มีการให้รางวัล | ||
| 2500 / 1957 | เลสเตอร์ โบวส์ เพียร์สัน (Lester Bowles Pearson) |  แคนาดา | President of the 7th session of the United Nations General Assembly for introducing peacekeeping forces to resolve the Suez Crisis. |
| 2501 / 1958 | จอร์จส ปิเร (Georges Pire) | เบลเยียม | leader of L'Europe du Coeur au Service du Monde, a relief organization for refugees. |
| 2502 / 1959 | ฟิลิป โนเอล บาเกอร์ (Philip Noel-Baker) | สหราชอาณาจักร | for his lifelong ardent work for international peace and co-operation. |
| 2503 / 1960 | อัลเบิร์ต ลูทูลี (Albert Lutuli) |  แอฟริกาใต้ | ประธานาธิบดี, สภาชาติแอฟริกา |
| 2504 / 1961 | ด๊าก ฮัมมาร์เฮิลด์ (Dag Hammarskjöld) | สวีเดน | เลขาธิการทั่วไป, สหประชาชาติ (posthumous) |
| 2505 / 1962 | ลีนูส คาร์ล พอลลิง (Linus Carl Pauling) | สหรัฐ | สำหรับการรณรงค์เพื่อต่อต้านการทดสอบอาวุธนิวเคลียร์ |
| 2506 / 1963 | คณะกรรมการกาชาดระหว่างประเทศ สภากาชาดและสภาเสี้ยววงเดือนแดง | สวิตเซอร์แลนด์ | |
| 2507 / 1964 | มาร์ติน ลูเทอร์ คิง จูเนียร์ (Martin Luther King Jr.) | สหรัฐ | Leader of the Southern Christian Leadership Conference, campaigner for civil rights. |
| 2508 /1965 | กองทุนเพื่อเด็กแห่งสหประชาชาติ (UNICEF) | สหประชาชาติ | |
| 2509 / 1966 | ไม่มีการให้รางวัล | ||
| 2510 / 1967 | ไม่มีการให้รางวัล | ||
| 2511 / 1968 | เรอเน กาแซง (René Cassin) | ฝรั่งเศส | President, European Court of Human Rights. |
| 2512 / 1969 | องค์การแรงงานระหว่างประเทศ (International Labour Organization) | สวิตเซอร์แลนด์ | |
| 2513 / 1970 | นอร์แมน บอร์ล็อก (Norman Borlaug) | สหรัฐ | for research at the International Maize and Wheat Improvement Center. |
| 2514 / 1971 | วิลลี บรันท์ (Willy Brandt) | เยอรมนีตะวันตก | สำหรับ Ostpolitik ของเยอรมนีตะวันตกโดยมีทัศนคติใหม่ต่อยุโรปตะวันออกและเยอรมนีตะวันออก |
| 2515 / 1972 | ไม่มีการให้รางวัล | ||
| 2516 / 1973 | เฮนรี เอ. คิสซิงเกอร์ (Henry A. Kissinger) เล ดึ๊ก เถาะ (declined the honours) | สหรัฐ เวียดนาม | สำหรับสัญญาที่นำไปสู่จุดสิ้นสุดของสงครามเวียดนาม |
| 2517 / 1974 | ชอน แมกไบรด์ (Seán MacBride) เอซากุ ซาโต (佐藤 榮作, Eisaku Satō) |  ไอร์แลนด์ ญี่ปุ่น | president of the International Peace Bureau the Commission of Namibia of the United Nations. |
| 2518 / 1975 | อันเดรย์ ซาคารอฟ (Andrei Dmitrievich Sakharov) (Андрей Дмитриевич Сахаров) |  สหภาพโซเวียต | รณรงค์เกี่ยวกับสิทธิมนุษยชน |
| 2519 / 1976 | เบ็ตตี วิลเลียมส์ (Betty Williams) ไมรีด แมกไกวร์ (Mairead Maguire) | สหราชอาณาจักร | ผู้นำการเคลื่อนไหวเพื่อสันติภาพแห่งไอร์แลนด์แหนือ (Northern Ireland Peace Movement) (ต่อมาเปลี่ยนชื่อเป็น สมาคมประชาชนสันติภาพ (Community of Peace People)) |
| 2520 / 1977 | องค์การนิรโทษกรรมสากล[5] | สหราชอาณาจักร | รณรงค์เพื่อต่อต้านการละเมิดสิทธิมนุษยชน |
| 2521 / 1978 | มูฮัมหมัด อันวาร์ อัล ซาดัต (Mohamed Anwar Al-Sadat) เมนาเฮม เบกิน (Menachem Begin) |  อียิปต์ อิสราเอล | สำหรับการเจรจาสันติภาพระหว่างอียิปต์และอิสราเอล |
| 2522 / 1979 | แม่ชีเทเรซา (Mother Teresa) |  แอลเบเนีย อินเดีย | ผู้รณรงค์เกี่ยวกับความยากจน |
| 2523 / 1980 | อดอลโฟ เปเรซ เอสกุยเวล (Adolfo Pérez Esquivel) | อาร์เจนตินา | ผู้สนับสนุนทางด้านสิทธิมนุษยชน |
| 2524 / 1981 | ข้าหลวงใหญ่ผู้ลี้ภัยแห่งสหประชาชาติ | สหประชาชาติ | |
| 2525 / 1982 | อัลวา ไมร์ดาล (Alva Myrdal) อัลฟอนโซ การ์เซีย โรเบลส (Alfonso García Robles) | สวีเดน เม็กซิโก | ตัวแทนสู่การประชุมสามัญของสหประชาชาติเกี่ยวกับการปลดอาวุธ |
| 2526 / 1983 | แลค วาแวนซา (Lech Wałęsa) |  โปแลนด์ | ผู้ก่อตั้ง Solidarność เพื่อรณรงค์เกี่ยวกับสิทธิมนุษยชน |
| 2527 / 1984 | เดสมอนด์ ทูตู (Desmond Tutu) | แอฟริกาใต้ | ต่อต้านการถือผิว (Apartheid) |
| 2528 / 1985 | International Physicians for the Prevention of Nuclear War | สหรัฐ | for spreading authoritative information and by creating an awareness of the catastrophic consequences of atomic warfare. |
| 2529 / 1986 | เอลี วีเซล (Elie Wiesel) | สหรัฐ  โรมาเนีย | นักเขียน Holocaust survivor |
| 2530 / 1987 | โอสการ์ อาเรียส ซันเชซ (Óscar Arias Sánchez) |  คอสตาริกา | สำหรับการเริ่มต้นของการเจรจาสันติภาพในอเมริกากลาง |
| 2531 / 1988 | การรักษาสันติภาพของสหประชาชาติ (United Nations peacekeeping) | สหประชาชาติ | สำหรับการมีส่วนร่วมในความขัดแย้งมากมายตั้งแต่ปีพ. ศ. 2499 ในช่วงเวลาของการมอบรางวัล 736 คนจากประเทศต่าง ๆ ได้สูญเสียชีวิตในความพยายามรักษาสันติภาพ |
| 2532 / 1989 | ทะไลลามะ องค์ที่สิบสี่ เทนซิน เกียตโซ |  ทิเบต อินเดีย | สำหรับการต่อต้านของการใช้ความรุนแรงอย่างมั่นคงเกี่ยวกับการดิ้นรนต่อสู้เพื่อเสรีภาพของประชาชนของท่าน |
| 2533 / 1990 | มิฮาอิล ซีรเกเยวิช กอร์บาชอฟ (Михаи́л Серге́евич Горбачёв, Mikhail Sergeyevich Gorbachev) | สหภาพโซเวียต | "สำหรับบทบาทนำในกระบวนการสร้างสันติภาพ ซึ่งเป็นพื้นฐานของลักษณะสำคัญหลายส่วนของประชาคมโลกในปัจจุบัน" |
| 2534 / 1991 | อองซานซูจี (Aung San Suu Kyi) |  พม่า | "สำหรับการต่อสู้ที่ไม่รุนแรงในการเรียกร้องประชาธิปไตยและสิทธิมนุษยชน" |
| 2535 / 1992 | ริโกเบร์ตา เมนชู (Rigoberta Menchú) |  กัวเตมาลา | "เพื่อเป็นการยอมรับผลงานของเธอที่ทำเพื่อความยุติธรรมทางสังคม และการประนีประนอมทางชาติพันธุ์และวัฒนธรรม โดยมีพื้นฐานบนความเคารพในสิทธิของชนพื้นเมือง" |
| 2536 / 1993 | เนลสัน แมนเดลา (Nelson Mandela) เฟรเดอริก วิลเลิม เดอ แกลร์ก (Frederik Willem de Klerk) | แอฟริกาใต้ | "สำหรับงานเพื่อสันติในการยุติการเหยียดสีผิว และการวางรากฐานประชาธิปไตยใหม่ของแอฟริกาใต้" |
| 2537 / 1994 | ยัสเซอร์ อาราฟัต (ياسر عرفات, Yasser Arafat) ชิมอน เปเรส (שמעון פרס) ยิตส์ฮัก ราบิน (יצחק רבין) |  ปาเลสไตน์ อิสราเอล อิสราเอล | "สำหรับความพยายามที่จะสร้างความสงบสุขในตะวันออกกลาง" |
| 2538 / 1995 | โจเซฟ รอตแบลต (Joseph Rotblat) การประชุมพักวอชว่าด้วยวิทยาศาสตร์และกิจการโล (Pugwash Conferences on Science and World Affairs) | โปแลนด์ สหราชอาณาจักร แคนาดา | "สำหรับความพยายามที่จะลดอาวุธนิวเคลียร์ในการเมืองของนานาชาติ" |
| 2539 / 1996 | การ์ลอส ฟิลิปเป ซิเมเนส เบโล (Carlos Filipe Ximenes Belo) โคเซ รามอส ออร์ตา (José Ramos-Horta) |  ติมอร์-เลสเต | "สำหรับงานที่เป็นกลางและสันติในการแก้ปัญหาความขัดแย้งในติมอร์ตะวันออก" |
| 2540 / 1997 | การรณรงค์ระหว่างประเทศเพื่อห้ามทุ่นระเบิด โจดี วิลเลียมส์ (Jody Williams) | สหรัฐ | "สำหรับงานเพื่อการถอดถอนกักระเบิด" |
| 2541 / 1998 | จอห์น ฮูม (John Hume) เดวิด ทริมเบิล (David Trimble) | สหราชอาณาจักร | "สำหรับความพยายามที่จะหาวิธีแก้อันสันติของความขัดแย้งในของไอร์แลนด์" |
| 2542 / 1999 | องค์การแพทย์ไร้พรมแดน (Médecins Sans Frontières) | สวิตเซอร์แลนด์ ฝรั่งเศส | "เพื่อเป็นการยอมรับถึงผลงานบุกเบิกด้านมนุษยธรรมขององค์การในหลายทวีป" |
| 2543 / 2000 | คิม แด-จุง (김대중, Kim Dae Jung) |  เกาหลีใต้ | "สำหรับงานเพื่อประชาธิปไตยและสิทธิมนุษยชนในเกาหลีใต้และเอเชียตะวันออก และเพื่อสันติภาพและการประนีประนอมกับเกาหลีเหนือ" |
| 2544 / 2001 | สหประชาชาติ โคฟี แอนนัน (Kofi Annan) | สหประชาชาติ  กานา | "สำหรับงานที่จะทำให้โลกมีการจัดการที่ดีและสงบสุขยิ่งขึ้น" |
| 2545 / 2002 | เจมส์ เอิร์ล (จิมมี) คาร์เตอร์ จูเนียร์ (James Earl (Jimmy) Carter, Jr.) | สหรัฐ | "สำหรับทศวรรษที่ทำงานโดยไม่เหน็ดเหนื่อยในความพยายามที่จะแสวงหาวิธีแก้ไขที่ดีและสงบที่สุดในการแก้ความขัดแย้งระดับนานาชาติ การพัฒนาทางด้านประชาธิปไตยและสิทธิมนุษยชน และการสนับสนุนเศรษฐกิจและการพัฒนาทางสังคม" |
| 2546 / 2003 | ชิริน เอบาดี (شيرين عبادي, Shirin Ebadi) |  อิหร่าน | "สำหรับความพยายามทางด้านประชาธิปไตยและสิทธิมนุษยชน โดยเฉพาะการต่อสู้ดิ้นรนเพื่อสิทธิของผู้หญิงและเด็ก" |
| 2547 / 2004 | วังการี มาไท (Wangari Maathai) |  เคนยา | "สำหรับความช่วยเหลือเพื่อสนับสนุนการพัฒนา ประชาธิปไตย และสันติภาพ" |
| 2548 / 2005 | สำนักงานพลังงานปรมาณูระหว่างประเทศ มุฮัมมัด อัลบะรอดะอี (محمد البرادعي, Mohamed ElBaradei) | สหประชาชาติ อียิปต์ | "สำหรับความพยายามที่จะป้องกันพลังงานนิวเคลียร์จากการถูกใช้งานทางด้านการทหาร และรับรองว่าการใช้งานเพื่อสันตินั้นจะใช้ไปในทางที่ปลอดภัยที่สุด" |
| 2549 / 2006 | มูฮัมหมัด ยูนูส (মুহাম্মদ ইউনুস, Muhammad Yunus) ธนาคารกรามีน (Grameen Bank) |  บังกลาเทศ | "สำหรับเศรษฐกิจที่ดีขึ้นและจุดมุ่งหมายทางสังคมของผู้ยากไร้ โดยเฉพาะผู้หญิง ผ่านทางงานเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ได้บุกเบิกไว้" |
| 2550 / 2007 | คณะกรรมาธิการระหว่างรัฐบาลว่าด้วยการเปลี่ยนแปลงของสภาวะอากาศ อัลเบิร์ต อาร์โนล์ด (อัล) กอร์ จูเนียร์. | สหประชาชาติ สหรัฐ | "สำหรับความพยายามและการแผยแพร่ความรู้เกี่ยวกับปรากฏการณ์การเปลี่ยนแปลงของสภาวะอากาศที่กระทำโดยมนุษย์ และการวางรากฐานเพื่อต่อสู้กับการเปลี่ยนแปลงนั้น" |
| 2551 / 2008 | มาร์ตติ อะห์ติซาริ (Martti Ahtisaari) |  ฟินแลนด์ | "สำหรับความพยายามที่จะแก้ปัญหาความขัดแย้งระดับนานาชาติ ในหลายทวีปมานานกว่าสามทศวรรษ" |
| 2552 / 2009 | บารัก โอบามา (Barack Obama) | สหรัฐ | "สำหรับความพยายามในการสร้างความเข้มแข็งให้กับการทูตระหว่างประเทศและความร่วมมือระหว่างผู้คนทั่วโลก" |
| 2010 / 2553 | หลิว เซี่ยวโป (Liu Xiaobo) |  จีน | "สำหรับการต่อสู้อย่างยาวนานและไม่ใช้ความรุนแรงของเขาเพื่อสิทธิมนุษยชนขั้นพื้นฐานในประเทศจีน" |
| 2011 / 2554 | เอลเลน จอห์นสัน เซอร์ลีฟ (Ellen Johnson Sirleaf) เลย์มาห์ โบวี (Leymah Gbowee) ตะวักกุล กัรมาน (Tawakkul Karman) |  ไลบีเรีย เยเมน | "สำหรับการต่อสู้โดยไม่ใช้ความรุนแรงเพื่อสิทธิและความปลอดภัยของสตรีในการมีส่วนร่วมด้านสันติภาพ" |
| 2012 / 2555 | สหภาพยุโรป (European Union) |  สหภาพยุโรป | "สำหรับเวลา 6 ทศวรรษในการผลักดันให้เกิดสันติภาพและสิทธิมนุษยชนในยุโรป"[6] |
| 2013 / 2556 | องค์การห้ามอาวุธเคมี (Organisation for the Prohibition of Chemical Weapons) | นานาชาติ | "สำหรับความพยายามอย่างกว้างขวางในการกำจัดอาวุธเคมี"[7] |
| 2014 / 2557 | ไกรลาส สัตยาธิ (Kailash Satyarthi) | อินเดีย | "สำหรับการต่อสู้ต่อการปราบเด็กและเยาวชน ตลอดจนเพื่อสิทธิได้รับการศึกษาของเด็กทุกคน"[8] (มะลาละห์เป็นผู้ได้รับรางวัลโนเบลสาขาสันติภาพอายุน้อยที่สุด ด้วยวัย 17 ปี) |
| มะลาละห์ ยูซัฟซัย (Malala Yousafzai) |  ปากีสถาน | ||
| 2015 / 2558 | กลุ่มสานเสวนาสี่ฝ่ายแห่งชาติตูนิเซีย (Tunisian National Dialogue Quartet) |  ตูนิเซีย | "สำหรับการอุทิศตนเพื่อสร้างประชาธิปไตยแบบพหุนิยมในตูนิเซีย ช่วงการปฏิวัติตูนิเซีย ค.ศ. 2011"[9] |
| 2016 / 2559 | ฮวน มานูเอล ซานโตส (Juan Manuel Santos) |  โคลอมเบีย | "สำหรับความพยายามในการยุติความขัดแย้งโคลอมเบีย"[10] |
| 2017 / 2560 | คณะกรรมการรณรงค์เพื่อยกเลิกอาวุธนิวเคลียร์ระหว่างประเทศ (International Campaign to Abolish Nuclear Weapons) | สวิตเซอร์แลนด์ | "สำหรับผลงานที่ชี้ให้เห็นถึงผลกระทบต่อมนุษย์จากการใช้อาวุธนิวเคลียร์ และความสำเร็จในการผลักดันให้เกิดสนธิสัญญาห้ามอาวุธนิวเคลียร์"[11] |
| 2018 / 2561 | เดนิส มูเควกี (Denis Mukwege) |  สาธารณรัฐประชาธิปไตยคองโก | "สำหรับความพยายามในการหยุดยั้งการใช้ความรุนแรงทางเพศเป็นเครื่องมือในสงคราม"[12] |
| นาเดีย มูราด (Nadia Murad) |  อิรัก | ||
| 2019 / 2562 | อาบีย์ อาห์เม็ด (Abiy Ahmed) |  เอธิโอเปีย | "สำหรับความพยายามในการบรรลุสันติภาพและความร่วมมือระหว่างประเทศ เพื่อแก้ปัญหาความขัดแย้งพรมแดนเอธิโอเปีย-เอริเทรีย"[13] |
| 2020 / 2563 | โครงการอาหารโลก (World Food Programme) | สหประชาชาติ | "สำหรับความพยายามในการต่อสู้กับความหิวโหย การมีส่วนร่วมในการพัฒนาสันติภาพในพื้นที่ความขัดแย้ง และการเป็นกำลังขับเคลื่อนในการหยุดยั้งการใช้ความอดอยากหิวโหยเป็นเครื่องมือในสงคราม"[14] |
| 2021 / 2564 | มาเรีย เรสซา (Maria Ressa) |  ฟิลิปปินส์ สหรัฐ | "สำหรับความพยายามในการปกป้องเสรีภาพในการแสดงออก อันเป็นเงื่อนไขก่อนสำหรับประชาธิปไตยและสันติภาพที่ยั่งยืน"[15] |
| ดมีตรี มูราตอฟ (Dmitry Muratov) |  รัสเซีย | ||
| 2565 / 2022 | อาเลียช เบียเลียตสกี (Ales Bialiatski) |  เบลารุส | "สำหรับการส่งเสริมสิทธิในการวิจารณ์อำนาจ ปกป้องสิทธิพื้นฐานของพลเมือง และความพยายามในการบันทึกอาชญากรรมสงคราม การละเมิดสิทธิมนุษยชนและการใช้อำนาจในทางมิชอบ"[16] |
| เมมอเรียล (Memorial) | รัสเซีย | ||
| ศูนย์เสรีภาพพลเมือง (The Center for Civil Liberties) |  ยูเครน | ||
| 2023 / 2566 | แนร์แกส แมแฮมแมดี (Narges Mohammadi) | อิหร่าน | "สำหรับการต่อสู้ของเธอต่อการกดขี่สตรีในประเทศอิหร่าน และการต่อสู้เพื่อสนับสนุนสิทธิมนุษยชนและเสรีภาพแก่ผองชน"[17] |
อ้างอิง
แหล่งข้อมูลอื่น
🔥 Top keywords: วชิรวิชญ์ ไพศาลกุลวงศ์หน้าหลักองค์การกระจายเสียงและแพร่ภาพสาธารณะแห่งประเทศไทยยูฟ่าแชมเปียนส์ลีกชนกันต์ อาพรสุทธินันธ์สโมสรฟุตบอลแมนเชสเตอร์ซิตีพิเศษ:ค้นหาดวงใจเทวพรหม (ละครโทรทัศน์)กรงกรรมอสมทลิซ่า (แร็ปเปอร์)จีรนันท์ มะโนแจ่มสโมสรฟุตบอลอาร์เซนอลสโมสรฟุตบอลเรอัลมาดริดธี่หยดฟุตซอลชิงแชมป์เอเชีย 2024เฟซบุ๊กสโมสรฟุตบอลบาร์เซโลนาประเทศไทยเอเชียนคัพ รุ่นอายุไม่เกิน 23 ปี 2024วิทยุเสียงอเมริกาสโมสรฟุตบอลลิเวอร์พูลพระราชวัชรธรรมโสภณ (ศิลา สิริจนฺโท)พระบาทสมเด็จพระวชิรเกล้าเจ้าอยู่หัวรักวุ่น วัยรุ่นแสบวันไหลนริลญา กุลมงคลเพชรสโมสรฟุตบอลเชลซีสมเด็จพระกนิษฐาธิราชเจ้า กรมสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารีหลานม่าสุภาพบุรุษจุฑาเทพ (ละครโทรทัศน์)สโมสรฟุตบอลไบเอิร์นมิวนิกกรุงเทพมหานครสโมสรฟุตบอลแมนเชสเตอร์ยูไนเต็ดคิม ซู-ฮย็อนภาวะโลกร้อนสาธุ (ละครโทรทัศน์)รายชื่ออักษรย่อของจังหวัดในประเทศไทยสโมสรฟุตบอลปารีแซ็ง-แฌร์แม็ง