Nobelio

Zenbaki atomikoa 102 duen elementu artifiziala, aktinidoen seriekoa.

Nobelioa edo unilbioa elementu kimiko sintetiko bat da, No ikurra eta 102 zenbaki atomikoa dituena. Aktinidoen serieko elementu transuranido metaliko erradioaktiboa da. Kurioa karbono-ioiekin bonbardatuz sintetizatzen da.

Nobelioa
102MendelebioaNobelioaLawrentzioa
  
 
102
No
 
        
        
                  
                  
                                
                                
Ezaugarri orokorrak
Izena, ikurra, zenbakiaNobelioa, No, 102
Serie kimikoaaktinidoak
Taldea, periodoa, orbitala-, 7, f
Masa atomikoa(259) g/mol
Konfigurazio elektronikoa[Rn] 5f14 7s2
Elektroiak orbitaleko2, 8, 18, 32, 32, 8, 2
Propietate fisikoak
Egoerasolidoa
Urtze-puntua1.100 K
(827 °C, 1.521 °F)
Lurrun-presioa
P/Pa1101001 k10 k100 k
T/K
Propietate atomikoak
Oxidazio-zenbakia(k)2, 3
Elektronegatibotasuna1,3 (Paulingen eskala)
Ionizazio-potentziala1.a: 642 kJ/mol
Isotopo egonkorrenak
Nobelioaren isotopoak
isoUNSd-PDDE (MeV)DP
253NoSintetikoa1,7 mα8,440249Fm
ε3,200253Md
255NoSintetikoa3,1 mα8,445251Fm
ε2,012255Md
259NoSintetikoa58 mα7,910255Fm
ε0,500259Md
SF--

Ezaugarri nagusiak

Nobelioa gutxi ezagutzen da, oso kantitate txikietan ekoiztu baita. Bere isotoporik egonkorrenak (259No), 58 minutuko erdibizitza dauka eta 255Fm eratzen du alfa desintegrazio bidez edo 259Md elektroi-harrapaketa bidez.

Ziklotroi bidez egindako esperientzietan lortu den aktinidoeen saileko gai bakun sintetikoa hau Suedia, Sobietar Batasuna eta Kaliforniako zenbait ikertzaile taldek aurkitu zuten. 1957an aurkitu zen. Nobelio deitura behin-behinerako onartu du IUPAC erakundeak. Ez du erabilerarik ez gai elkartu ezagunik.[1]

Erreferentziak

Kanpo estekak