Տակաակի Կաձիտա

Տակաակի Կաձիտա; ճապ.՝ 梶田隆章
Ծնվել է	մարտի 9, 1959 (65 տարեկան); Հիգաշի Մացույամա Սիթի, Սայտամա, Ճապոնիա
Բնակության վայր(եր)	Ճապոնիա
Քաղաքացիություն	Ճապոնիա
Մասնագիտություն	ֆիզիկոս և համալսարանի դասախոս
Հաստատություն(ներ)	Տոկիոյի համալսարան և Institute for Cosmic Ray Research?
Գործունեության ոլորտ	ֆիզիկա
Անդամակցություն	Science Council of Japan? և Միջազգային աստղագիտական միություն
Ալմա մատեր	Սայտամա համալսարան, Տոկիոյի համալսարան և Kawagoe Kōtō Gakkō?
Գիտական աստիճան	փիլիսոփայության դոկտոր և գիտությունների դոկտոր
Տիրապետում է լեզուներին	ճապոներեն
Գիտական ղեկավար	Մասատոսի Կոսիբա
Պարգևներ	; Նաշինայի հիշատակի մրցանակ Ասահի մրցանակ Bruno Rossi Prize? Ասահի մրցանակ Հիմնարար ֆիզիկայի մրցանակ Julius Wess Prize? մշակույթի վաստակավոր գործիչ Պանոֆսկի մրցանակ և Պադուայի համալսարանի պատվավոր դոկտոր
Կայք	ipmu.jp/takaaki-kajita
	Takaaki Kajita Վիքիպահեստում

Տակաակի Կաձիտա (ճապ.՝ 梶田隆章; մարտի 9, 1959(1959-03-09)^[1]^[2], Հիգաշի Մացույամա Սիթի, Սայտամա, Ճապոնիա), ճապոնացի ֆիզիկոս։ 2015 թվականին նա Ֆիզիկայի Նոբելյան մրցանակը կիսում է Արթուր ՄըքԴոնալդի հետ առ այն, որ նրանք երկուսն էլ բացահայտել են նեյտրինային տատանումները^[6]։

Վաղ և անձնական կյանքխմբագրել կոդը

Տակաակի Կաձիտան ծնվել է Ճապոնիայի Հիգասիմացույամի քաղաքում^[7], իսկ նրա կինը՝ Միշիկոն, ծնվել է Ճապոնիայի Տոյամա քաղաքում^[8]։

Կարիերախմբագրել կոդը

1981 թվականին նա ավարտում է Սայթամի համալսարանը։ 1986 թվականին Տոկիոյի համալսարանում նա ստացել է դեկտորական աստիճան։ Իսկ արդեն 1988 թվականին աշխատել է Տոկիոյի համալսարանին կից տիեզերական ճառագայթների ուսումնասիրման ինստիտուտում (ICRR), որտեղ 1992 թվականին ստացել է դոցենտի, իսկ 1999 թվականին պրոֆեսորի կոչումներ։ Այդ թվում նաև, Տակաակին 1999 թվականին ICRR-ում զբաղեցրել է նեյտրինային տատանումների կենտրոնի տնօրենի պաշտոնը^[9]։ Արդեն 2015 թվականին Տակաակի Կաձիտան աշխատում է Տոկիոյի համալսարանին կից գտնվող Քավլիի ինստիտուտի տիեզերքի ֆիզիկայի և մաթեմատիկայի բաժիններում (Kavli IPMU) և դառնում տիեզերական ճառագայթների ուսումնասիրման ինստիտուտի տնօրեն (ICRR)^[10]։

1988 թվականին Կաձիտայի փորձը ցույց է տվե մյուոնային նեյտրինոների թիվը դեֆիցիտ մթնոլորտային նեյտրինոներում, որը կոչվել է «Մթնոլորտային նեյտրինոների անոմալիաներ»։ Նույն թվականին՝ 1998 թվականին, Սուպեր Կամիոկանդեի գիտափորձի արդյունքում, որտեղ Տակաակի Կաձիտան նույնպես ունի իր սեփական մասնակցությունը, հաստատել է նեյտրինային տատանումների գոյությունը^[11]։

Մրցանակներխմբագրել կոդը

Ֆիզիկայի Նոբելյան մրցանակի դափնեկիր^[12]։
Կարլսրուեի տեխնոլոգիական ինստիտուտում ստացել է Յուլիսա Վեսսի մրցանակ (2013)^[13]
Ասախի մրցանակ (1987)։
Ասախի մրցանակ (1998)։
Վ. Կ. Գ.-ի մրցանակ Ֆիզիկայի ամերիկյան հասարակության կողմից (2002)^[14]

Ծանոթագրություններխմբագրել կոդը

Արտաքին հղումներխմբագրել կոդը

Ինֆորմացիա Նոբելյան կոմիտե կայքում (անգլ.)
Անդրեյ Բորիսով Заколебали. Почему за превращения нейтрино присудили Нобелевскую премию по физике // Lenta.Ru, 2015, հոկտեմբերի 6

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Տակաակի Կաձիտա» հոդվածին։

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]