Pertandingan pasukan pertama dengan Exeter City pada tahun 1914.
Pasukan bola sepak kebangsaan Brazil ialah pasukan bola sepak yang paling berjaya di dunia, dengan lima kemenangan Piala DuniaFIFA, termasuk pertandingan terkini pada tahun 2002. Satu usikan biasa dalam lingkungan bola sepak adalah: "Orang Inggeris menciptakannya, orang Brazil yang menyempurnakannya." [12]
Orang Brazil merujuk kepada pasukan-pasukan bola sepak (dari mana-mana satu negara) sebagai "Seleção". Maksud harfiahnya ialah "pilihan", dan boleh diterjemahkan sebagai "yang terpilih". Nama samaran yang popular ialah "Canarinho" (anak burung kenari) yang merujuk kepada baju yang berwarna kuning.
Brazil ialah negara tunggal yang telah bersaing dalam setiap pertandingan Piala Dunia FIFA dan merupakan negara pertama untuk memenangi piala itu sebanyak lima kali, iaitu pada tahun 1958, 1962, 1970, 1994 dan 2002). Disebabkan status ini, orang Brazil sering merujuk kepada pasukan mereka sebagai Pentacampeão yang membawa maksud harfiah, "johan lima kali". Termasuk dua kali naib johan (1950 dan 1998) dan dua kali tempat ketiga (1938 dan 1978), serta banyak penghormatan yang lain, pasukan Brazil telah dianggap sebagai pasukan bola sepak kebangsaan yang paling berjaya di dunia.
Pasukan bola sepak kebangsaan Brazil ditubuhkan pada tahun 1914, dan perlawanan pertama mereka adalah dengan sebuah kelab Inggeris, Exeter City, pada tahun yang sama. Brazil menang dengan markah 2-0.
Walaupun pencapaiannya kini begitu unggul, permainan-permainan awal Brazil jauh daripada cemerlang, disebabkan sebahagian oleh resahan dalaman tentang profesionalisme yang menyebabkan Gabungan Bola Sepak Brazil tidak dapat menurunkan pasukan-pasukan dengan seluruh anggota mereka. Khususnya, pertikaian-pertikaian antara persekutuan-persekutuan bola sepak negeri Sao Paulo dan Rio de Janeiro bermakna bahawa pasukan yang diturunkan oleh Brazil terdiri daripada pemain-pemain daripada kedua-dua persekutuan. Dalam kedua-dua perlawanan 1930 dan 1934, Brazil ditewaskan pada peringkat pertama. Bagaimanapun, pertandingan tahun 1938 merupakan tanda untuk peristiwa-peristiwa yang akan datang ketika Brazil tamat dengan tempat ketiga yang kukuh, dengan Leonidas da Silva mencipta sejarah sebagai pemain sulung yang menjaringkan empat gol dalam satu perlawanan Piala Dunia.
Brazil menjadi tuan rumah untuk Piala Dunia 1950 yang merupakan perlawanan pertama yang diadakan selepas Perang Dunia II. Pertandingan ini juga merupakan kali yang tunggal yang mana Brazil menjadi tuan rumah. Perlawanan 1950 adalah unik dari segi bahawa pertandingan ini tidak mempunyai perlawanan akhir yang tunggal, tetapi sebaliknya mempunyai peringkat pusingan robin yang terdiri daripada empat pasukan; bagaimanapun, permainan antara Brazil dan Uruguay bolehlah dianggap sebagai perlawanan "akhir". Pertandingan ini dihoskan di stadium Maracana, Rio de Janeiro, dan ditonton oleh 199,854 orang. Brazil hanya memerlukan markah yang berakhir dengan seri, tetapi ditewaskan dengan mata 2-1 selepas mendahului dengan 1-0; pertandingan ini kini dikenali sebagai "Maracanazo" di Amerika Selatan.
Untuk Piala Dunia 1954 di Switzerland, hampir semua ahli pasukan Brazil ditukar untuk melupakan kekalahan di Maracana. Bagaimanapun, pasukan yang baru ini masih mengandungi sekumpulan pemain yang baik, termasuk Nilton Santos, Djalma Santos, dan Didi. Malangnya, langkah ini tidak begitu berjaya. Pusingan suku akhir melihatkan pasukan Hungary (yang merupakan pilihan ramai) menewaskan Brazil 4-2 dalam satu perlawanan yang paling jelik dalam sejarah bola sepak dan yang kini digelarkan Perang Berne.
Ketua Brazil, Vicente Feola, yang dikenakan peraturan ketat ke atas skuad bagi Piala Dunia FIFA 1958, yang diadakan di Sweden. Para pemain telah diberikan satu senarai empat puluh perkara yang mereka tidak dibenarkan untuk berbuat demikian, termasuk memakai topi atau payung, merokok ketika memakai pakaian seragam rasmi dan bercakap kepada media di luar masa diperuntukkan. Ia adalah satu-satunya pasukan untuk membawa psikologi untuk kem latihan tersebut (kerana kenangan tahun 1950 masih menjejaskan beberapa pemain) atau doktor gigi (kerana asal-usul merendah diri mereka, ramai pemain mempunyai masalah gigi, yang menyebabkan mereka terkena jangkitan dan juga mempunyai kesan negatif terhadap prestasi), dan telah menghantar wakil ke Eropah untuk menonton perlawanan kelayakan setahun sebelum kejohanan itu bermula.
Brazil telah diundi dalam kumpulan yang paling sukar, dengan England, USSR dan Austria. Mereka mengalahkan Austria 3-0 dalam perlawanan pertama mereka, kemudian seri 0-0 dengan England. Brazil telah bimbang tentang perlawanan dengan Kesatuan Soviet, yang mempunyai kecergasan luar biasa dan adalah salah satu pasukan kegemaran untuk memenangi kejohanan itu; strategi mereka adalah dengan mengambil risiko pada awal perlawanan untuk cuba menjaringkan gol awal. Sebelum perlawanan itu, kapten pasukan, Bellini, Nilton Santos dan Didi, bercakap dengan jurulatih Vicente Feola dan memujuk beliau untuk membuat tiga penggantian yang amat penting buat Brazil untuk mengalahkan Soviet dan memenangi Piala: Zito, Garrincha dan pemain bola sepak terhebat sepanjang zaman, Pelé, akan mula bermain terhadap USSR. Dari sepakan bola mati, mereka menghantar bola kepada Garrincha yang menewaskan tiga pemain sebelum merembat bola dengan sepakan. Mereka meneruskan tekanan tanpa henti, dan selepas tiga minit, kemudiannya digambarkan sebagai "yang terbaik tiga minit dalam sejarah bola sepak", [13] Vavá memberi Brazil memimpin. Mereka memenangi perlawanan itu dengan 2-0. Pelé menjaringkan gol tunggal perlawanan pada suku akhir menentang Wales, dan mereka mengalahkan Perancis 5-2 pada separuh akhir. Brazil menewaskan tuan rumah Sweden, pada perlawanan akhir dengan 5-2, dan sekaligus memenangi Piala Dunia pertama mereka dan menjadi negara pertama untuk memenangi gelaran Piala Dunia di luar benua sendiri. Sesuatu fakta yang terkenal ialah Feola kadang-kadang akan mengambil masa tidur semasa sesi latihan dan kadang-kadang akan menutup mata semasa perlawanan, memberi gambaran bahawa dia sedang tidur. Oleh kerana itu, Didi telah kadang-kadang dikatakan menjadi jurulatih sebenar pasukan, kerana dia sentiasa mengarahkan di bahagian tengah.
Pada Piala Dunia FIFA 1962, Brazil memperoleh gelaran kedua dengan Garrincha sebagai pemain bintang, mantel dan tanggungjawab kepadanya selepas penyerang berbisa, Pelé, mengalami kecederaan semasa perlawanan kumpulan kedua menentang Czechoslovakia dan tidak dapat bermain untuk seluruh kejohanan.[14][15]
Pada Piala Dunia FIFA 1966, penyediaan pasukan telah terjejas oleh pengaruh politik. Semua kelab utama Brazil mahu pemain mereka dimasukkan ke dalam pasukan Brazil, untuk memberikan mereka lebih banyak pendedahan. Pada bulan-bulan terakhir persediaan untuk Piala Dunia, jurulatih Vicente Feola melatih dengan 46 pemain, di mana hanya 22 akan pergi ke England, ini menyebabkan banyak pertikaian dalaman dan tekanan psikologi kepada pemain dan pengurusan kakitangan. Hasilnya, pada tahun 1966, Brazil mempunyai prestasi terburuk mereka dalam seluruh perlawanan pada Piala Dunia tahun tersebut. Satu lagi isu yang mungkin lebih besar adalah bahawa Pelé, yang mungkin telah berada di kemuncak kerjayanya pada peringkat ini, telah disisihkan peluang di setiap perlawanan kumpulan. Kejohanan 1966 pula telah diingatkan untuk bermain fizikal yang lebih, dan Pelé adalah salah satu pemain yang terjejas dengan bermain seperti itu. Selepas menjadi pemain pertama yang pernah menjaringkan gol dalam tiga Piala Dunia, dengan sepakan percuma terus menentang Bulgaria, dia terpaksa berehat, akibat keletihan, pada perlawanan menentang Hungary, Brazil tewas. Beliau akan berhadapan Portugal, dan harus menangani beberapa keganasan oleh pertahanan Portugis menyebabkan beliau meninggalkan perlawanan di dalam perlawanan tersebut. Brazil kehilangan perlawanan itu dan disingkirkan pada pusingan pertama Piala Dunia buat kali pertama sejak tahun 1934. Selepas kejohanan itu, Pelé mengisytiharkan bahawa dia tidak mahu bermain di Piala Dunia sekali lagi. Brazil memenangi Piala Dunia ketiganya di Mexico pada Piala Dunia FIFA 1970. Brazil menurunkan apa yang telah dianggap yang terbaik Skuad persatuan bola sepak sebelum ini semenjak itu, yang diketuai oleh Pelé dalam Piala Dunia lalu terakhirnya, kapten Carlos Alberto Torres, Jairzinho, Tostao, Gerson dan Rivelino. Selepas memenangi Jules Rimet Trophy untuk kali ketiga, Brazil dibenarkan untuk menyimpannya selama-lamanya.
Keputusan Brazil pada tahun 1970 adalah seperti berikut:
Kumpulan 3
Brazil 4–1 Czechoslovakia
Brazil 1–0 England
Brazil 3–2 Romania
Suku akhir
Brazil 4–2 Peru
Separuh Akhir
Brazil 3–1 Uruguay
Perlawanan Akhir
Brazil 4–1 Itali
Enam perlawanan, enam menang. Jairzinho adalah penjaring terbanyak kedua dengan tujuh gol, Pele berakhir dengan empat gol. Paling penting, Brazil menjulang trofi Piala Dunia Jules Rimet buat kali ketiga [negara pertama untuk berbuat demikian], yang bermakna mereka mendapat untuk menyimpannya. Penguasaan pasukan Brazil daripada 1958-1970 adalah sebab kami mempunyai trofi Piala Dunia berbeza hari ini. Walau bagaimanapun, ia akan menjadi 24 tahun sebelum Brazil mendapatkannya pada versi baru.
Selepas persaraan antarabangsa Pelé dan bintang-bintang lain daripada skuad tahun 1970, Brazil tidak dapat mengatasi BelandaTotal Football di Piala Dunia FIFA 1974. generasi 1974 tidak dapat mempertahankan gelaran mereka, penamat di tempat keempat, selepas gagal untuk mencapai kemenangan menentang pasukan Poland yang kuat.[16]
Piala Dunia FIFA 1978 terkenal kontroversi [perlu rujukan]. Pada peringkat kumpulan kedua, Brazil bersaing dengan tuan rumah kejohanan Argentina untuk tempat teratas dan tempat di peringkat akhir. Dalam perlawanan kumpulan terakhir mereka, Brazil dikalahkan Poland 3-1 untuk berada di atas kumpulan dengan +5 perbezaan gol. Argentina hanya pada perbezaan gol daripada +2, tetapi dalam perlawanan kumpulan terakhir mereka, mereka berjaya, menimbulkan kontroversi [perlu rujukan], untuk mengalahkan Peru dengan 6-0 dan dengan itu layak untuk perlawanan akhir. pasukan Brazil terpaksa berpuas hati untuk perlawanan tempat ketiga, di mana mereka dikalahkan Itali dengan 2-1.
Pada Piala Dunia FIFA 1982, pasukan pilihan kejohanan Brazil dengan mudah bergerak melalui cabutan bahagian awal, tetapi kekalahan 3-2 kepada Itali, dalam salah satu permainan yang klasik dalam sejarah perlawanan akhir, dihapuskan mereka daripada kejohanan itu. Paolo Rossi menjaringkan ketiga-tiga gol Itali. The Seleção ditewaskan dalam perlawanan mereka dengan merujuk sebagai kepada "Bencana Sarrià itu", sebutan nama stadium, dan pengurus Tele akan lebih dipersalahkan oleh media Brazil untuk menggunakan sistem serangan ketika seri 2-2 sudah mencukupi. Pasukan 1982, dengan pemain seperti Sócrates, Zico, Falcão dan Eder, adalah yang terbaik diingati sebagai salah satu pasukan yang paling besar pernah memenangi Piala Dunia.
Tele Santana dan beberapa pemain tahun 1982 kembali untuk bermain di Piala Dunia 1986 yang dihoskan oleh Mexico. Pemain 1986 lebih tua tetapi masih mampu memiliki prestasi yang mempesonakan. Mereka bermasalah, apabila, kecederaan Zico meningkat sebelum bermulanya Piala Dunia. Soalan berterusan mengenai sama ada dan bila dia boleh bermain sudah pasti mempunyai beberapa kesan negatif kepada pasukan. Brazil bertemu Perancis pada suku akhir dan perlawanan ini dianggap sebagai perlawanan klasik mutlak "total football". Tidak ada pihak berhak untuk kalah tetapi apabila Zico akhirnya datang pada tempoh separuh masa kedua (dengan skor 1-1), dan Brazil telah dianugerahkan penalti pada penghujung perlawanan, Brazil seolah-olah bersedia untuk menang. Tetapi Zico, wira seluruh generasi peminat bola sepak Brazil, terlepas penalti tersebut - dan selepas masa tambahan masih tanpa jaringan dan keputusan diputuskan melalui Sepakan penalti. Di sana Zico berjaya menjaringkan gol dari penalti tetapi Júlio César da Silva dan Sócrates terlepas menjaringkan gol dalam giliran mereka, dan walaupun ketua pasukan Perancis Michel Platini menghantar usahanya melepasi palang, namun Brazil tetap disingkirkan dengan 4-3 melalui Sepakan penalti tersebut.
Pada Piala Dunia FIFA 1990, Brazil telah dibimbing oleh Sebastião Lazaroni, yang tidak dikenali sebelum bermulanya Piala. Dengan Bahagian pertahanan, yang utama adalah simbol bahagian pertengahan Dunga, dan tiga sepenuhnya di belakang, pasukan itu kekurangan kreativiti namun berjaya ke pusingan kedua. Menentang pasukan Argentina yang lemah, Brazil diberikan tekanan berat dan mempunyai banyak peluang untuk menjaringkan gol, namun dengan kebijaksanaan Claudio Caniggia berjaya menggagalkan usaha Brazil dan sekaligus mengalahkan mereka selepas cemerlang membantu Maradona untuk menjaringkan gol.
Brazil, telah yang memeranjatkan pihak ramai, terus 24 tahun tanpa memenangi Piala Dunia atau hanya mengambil bahagian dalam pusingan akhir. Perjuangan mereka berakhir di Kejohanan 1994 di Amerika Syarikat, di mana barisan yang diketuai oleh orang-orang seperti Romario, Bebeto, Dunga Taffarel dan Jorginho memenangi Piala Dunia tersebut buat kali ke-4. Sorotan kempen mereka termasuk kemenangan 1-0 ke atas tuan rumah dalam pusingan 16, kemenangan sensasi 3-2 ke atas Belanda di peringkat suku akhir (sering dinamakan permainan kejohanan itu) [perlu rujukan] dan kemenangan 1-0 ke atas Sweden di separuh akhir. Ini ditubuhkan konfrontasi klasik, Brazil vs Itali, pada perlawanan akhir. Selepas tak kenal belas kasihan dan tidak memberangsangkan dengan keputusan seri 0-0, Sepakan penalti diputuskan, dan apabila Roberto Baggio mengangkat Sepakan penalti beliau melewati palang gol, Dengan serta merta Brazil dinobatkan nenjadi juara sekali lagi. Satu era baru dominasi telah bermula.
Memasuki kejohanan itu sebagai juara bertahan, Brazil muncul naib juara dalam Piala Dunia FIFA 1998. Selepas kempen yang sangat dihormati di mana mereka menewaskan Belanda menerusi Sepakan penalti di separuh akhir selepas seri 1-1 dengan jaringan gol menerusi daripada Ronaldo dan Patrick Kluivert, pasukan itu kalah kepada tuan rumah Perancis 3-0 dalam perlawanan akhir. Brazil menandakan bahagian pertahanan mereka yang lemah, dan pemain PerancisZinedine Zidane mendapat jaringan dua gol menerusi dari tendangan sudut. Selain itu, bintang Brazil Ronaldo mengalami sawan epilepsi beberapa jam sebelum perlawanan. Banyak mengkritik keputusan untuk mengembalikan semula Ronaldo ke dalam kesebelasan utama kerana beliau diletakkan kepada prestasi yang lemah lagi dan ianya menjadi sebab yang telah diberikan untuk prestasi yang kian lemah kepada pasukan Brazil sekaligus menjadi kurangnya persediaan. Brazil telah tidak bermain dalam kejohanan dan pemilihan 22 pemain yang telah pergi ke Perancis dibuat berdasarkan perlawanan persahabatan tanpa persaingan sebenar. Di samping itu, kecederaan kepada Romario, rakan permulaan pilihan Ronaldo, sebelum kejohanan itu mungkin juga memainkan faktor.
Berbekalkan "Tiga R" (Ronaldo, Rivaldo, Ronaldinho), Brazil memenangi kejohanan kelima di Piala Dunia FIFA 2002 yang diadakan di Korea Selatan dan Jepun. Perkumpulan muncul pada pandangan pertama untuk memihak kepada pasukan Brazil; musuh-musuh mereka ialah Turki, China dan Costa Rica. Akhirnya, yang lebih kukuh daripada yang dijangkakan Turki selesai kejohanan itu di tempat ketiga. Brazil terus mengalahkan semua tiga lawan, menjaringkan 11 gol dan melepaskan hanya tiga gol, dan mendahului kumpulan.Dalam perlawanan pembukaan Brazil terhadap Turki, Rivaldo jatuh ke tanah memegang mukanya selepas pemain Turki Hakan Ünsal telah menendang bola pada kakinya. Hakan Ünsal, yang telah pun menerima kad kuning, dibuang padang ketika Rivaldo memegang kepada kakinya dan terus bermain selepas itu. Rivaldo melarikan diri daripada penggantungan namun telah didenda £5180 untuk bermain-lakonan. Beliau menjadi pemain pertama yang pernah dihukum dalam tindakan keras FIFA mengenai "simulasi" dan "sengaja terjatuh." Mereka selepas itu diikuti dengan kemenangan 4-0 ke atas China dan menang 5-2 ke atas Costa Rica.
Seterusnya, Brazil mengalahkan Belgium 2-0, pada pusingan 16. Menentang England pada suku akhir, Brazil menang 2-1. Ronaldinho menjaringkan gol kemenangan dengan sepakan percuma dan rakan sepasukan juga membantu Rivaldo untuk gol pertama mereka, namun dibuang padang kerana memijak kaki kanan pemain pasukan England Danny Mills. Separuh akhir menentang Turki, yang telah menghadapi Brazil dalam peringkat kumpulan mereka. Sekali lagi, perlawanan ini adalah sukar, kerana Brazil menang 1-0 dengan gol oleh Ronaldo. Rivaldo telah menjaringkan satu gol dalam semua lima perlawanan sehingga satu ini masih tidak berjaya mencapai kepada sasaran untuk gol keenam. Dia seolah-olah bersedia untuk mengulangi pencapaian besar Jairzinho pada tahun 1970 apabila dia menjaringkan gol pada setiap perlawanan Piala Dunia.
Perlawanan akhir ialah antara dua pasukan yang paling berjaya dalam sejarah pertandingan: Jerman dan Brazil. Sangat menarik, pasukan tidak pernah bermain antara satu sama lain dalam Piala Dunia sebelum ini, selain perlawanan antara Brazil dan Jerman Timur di Piala Dunia FIFA 1974. Penjaga gol Jerman Oliver Kahn telah menjadi penjaga kejohanan yang terbaik, tetapi tidak mampu untuk mengekalkan gawang beliau tanpa bolos di perlawanan ini, kerana Ronaldo pernah mengalahkan beliau di Perancis '98 dengan menjaringkan kedua-dua gol dengan kemenangan Brazil 2-0.[17] Ronaldo juga memenangi Kasut Emas sebagai penjaring terbanyak kejohanan, walaupun Kahn memenangi Bola Emas sebagai penjaga gol yang paling cemerlang.
Pada 29 Jun 2005, Brazil memenangi Piala Konfederasi buat kali kedua dengan kemenangan 4-1 ke atas musuh ketat mereka Argentina di Frankfurt , Jerman.[18] They also won another championship, the 2004 Copa América in which Brazil defeated Argentina in a penalty shootout.[19]
Brazil menentang Jepun di Signal Iduna Park di Dortmund, Jerman pada Piala Dunia FIFA 2006
Jurulatih Brazil Carlos Alberto Parreira menyampaikan pembentukan digelar "The Magic Square" oleh wartawan sukan Brazil yang berpusat kepada 4 pemain serangan: Ronaldo, Adriano, Kaká dan Ronaldinho.
Pada peringkat penyediaan, pasukan yang dikemukakan memiliki beberapa masalah. Bintang paling besar pasukan Ronaldo telah mendapat kecederaan yang teruk, selepas pulang dari pemulihan kecederaan dua bulan. Dia juga mempunyai lepuh di kaki dan demam dalam perlawanan latihan.[20]
Walaupun memenangi 2 perlawanan pertama menentang Croatia (1-0) dan Australia (2-0), "Magic Square" tidak kelihatan bekerja seperti yang diharapkan dan bergelut untuk menentang pertahanan lawan. Dalam perlawanan ketiga, pengurus Parreira mencuba Skuad baru dengan lima bekas pemain simpanan, termasuk Robinho dan Cicinho. Perubahan telah berjaya, sebagai pasukan itu meletakkan pada 4-1 kemenangan selesa menentang Jepun.
Semasa pusingan kedua, mereka mengalahkan Ghana 3-0, dengan Magic Square sekali lagi kali ini. Walau bagaimanapun, Brazil tersingkir pada suku akhir menentang Perancis dengan jaringan 1-0. Perancis telah dipimpin oleh seorang nafas baru Zinedine Zidane dan dengan pertahanan yang kukuh yang menjaga penyerang Brazil degan rapi bagi jangka masa perlawanan. Mungkin sebahagiannya disebabkan oleh pembentukan luar biasa mereka, Brazil telah ditunjukkan jalan keluar, hanya melakukan cubaan satu pukulan pada penjaga gol Perancis Fabien Barthez. Permainan ini juga ketara kerana menjadi kali pertama pasukan Brazil telah dikalahkan dalam 3 perlawanan berturut-turut menentang Perancis, kini mempunyai 2-1-1 rekod sepanjang masa pada tahun 1986, 1998 dan 2006 di perlawanan Piala Dunia.
Selepas penyingkiran dari pasukan Perancis, pasukan Brazil telah sebahagian besarnya dikritik hbat oleh media dan peminat mereka. Media mengedarkan imej pertahanan sayap kiri Roberto Carlos mengikat kasutnya ketika Thierry Henry berlari untuk menjaringkan gol kemenangan. Legenda bolasepak brazil Pelé menyalahkan jurulatih Parreira dan Ronaldinho dalam penghapusan awal pasukan itu.[21]
Pada 4 Disember, Brazil telah diundi dalam Kumpulan G, digelar sebagai Kumpulan Maut. Seleção bermain perlawanan pertama mereka menentang Korea Utara pada 15 Jun 2010 dan menang 2-1. Pada 20 Jun Brazil bermain perlawanan kedua mereka menentang Ivory Coast dan menang 3-1, layak untuk pusingan seterusnya. Perlawanan terakhir mereka terhadap Portugal berakhir dengan seri 0-0. Mereka menghadapi Chile di Pusingan 16. Juan, Luís Fabiano dan Robinho menjaringkan tiga gol untuk memberi kemenangan Brazil 3-0. Dalam suku akhir mereka kalah kepada Belanda 2-1 walaupun telah mendahului.
Kejohanan bola sepak Olimpik adalah satu-satunya pertandingan antarabangsa dalam bola sepak yang dianjurkan oleh FIFA bahawa Brazil tidak pernah menang, walaupun mereka telah memenangi tiga pingat perak (1984, 1988 dan 2012) dan dua pingat gangsa (1996, 2008). Sejak tahun 1992, skuad untuk Bola Sepak pada Sukan Olimpik Musim Panas telah dihadkan kepada tiga pemain usia 23 ke atas. Pencapaian pasukan itu biasanya tidak dimasukkan dalam statistik daripada pasukan antarabangsa. Pasukan Olimpik Brazil sering dibimbing oleh jurulatih pasukan negara semasa, seperti Mário Zagallo pada tahun 1996, Dunga pada tahun 2008 dan Mano Menezes pada tahun 2012.
Pasukan negara Brazil mempunyai banyak nama samaran dan dikenali di serata dunia dengan pelbagai nama samaran. Yang paling biasa digunakan untuk merujuk kepada mereka, terutama di Brazil, adalah Seleção, yang bermaksud pemilihan. Brazil memanggil mana-mana pasukan kebangsaan dari mana-mana negara atau sukan Seleção dan kerana ini ia telah menjadi biasa untuk pasukan kebangsaan yang akan dirujuk sebagai Seleção Brasileira atau, lebih khusus dalam hal suatu pasukan bola sepak kebangsaan, Seleção Brasileira de Futebol.[22] Walaupun media Brazil telah mempopularkan Seleção, nama samaran lain untuk skuad di Brazil termasuk Canarinho, yang bermaksud "Little Canary", frasa yang dipopularkan oleh kartunis Fernando "Mangabeira" Pieruccetti semasa Piala Dunia 1950.[23]Nama-nama lain seperti Amarelinha, "Satu Yellow Little", Verde-Amarelo, atau "Hijau-Kuning", Pentacampeão, "Lima kali Juara",[24] Esquadrão de Ouro (Skuad Emas), beberapa pengulas Amerika Latin sering merujuk kepada pasukan Kebangsaan Brazil El Scratch (Scratch The),[25]antara lain.
Berikut adalah keputusan pungutan Undian oleh Persekutuan Antarabangsa Bola Sepak Sejarah & Statistik (IFFHS) bagi pemain Brazil terbaik abad ke-20.[26][27]
Ruy Castro, Andrew Downie (translator) (2005). Garrincha - The triumph and tragedy of Brazil's forgotten footballing hero. Yellow Jersey Press, London. ISBN 0-224-06433-9.
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.jpg)
.svg){kind=small}
